De paden op, de lanen in.: Ewijk

zaterdag 2 juni 2012

Ewijk - Ravenstein (31 km)

Gelopen op zaterdag 2 juni 2012 met Margot

De vorige keer dat ik een etappe liep van het Streekpad Nijmegen was met kou en ijzel op 13 februari. Ik heb voor de komende drie weken nog drie etappes van dit streekpad gepland staan. Vandaag doe ik samen met Margot daarvan de langste van ruim 30 kilometer. We staan er vroeg voor op. Nico zet ons om 7. 15 uur bij kasteel Doddendael bij Ewijk af. De krantenjongen fietst er net weg.

We lopen op de Waalbandijk westwaarts. Bij de nieuwe tweede brug over de Waal op de A50 zijn bouwvakkers aan het werk. Voor de rest komen we de eerste anderhalf uur niemand tegen die ook aan de wandel is, of die op de fiets zit. Op de Waal wordt druk gevaren, dat dan weer wel. Voorbij huis De Ruif lopen we door de uiterwaarden. Bij de steenfabriek van Deest zien we een ooievaar. Dan gaan we via de Afferdensche en Deestsche Waarden zuidwaarts richting Afferden. Margot legt me uit waarom de lucht met avondrood of ochtendgloren zo mooie roze/rood/oranje kan zijn. Het komt door luchtvervuiling! Ook leer ik dat er heel soms een groene hemel mogelijk is. Niki was er getuige van. Vandaag is de hemel mooi blauw met af en toe een wolk. Fantastisch wandelweer. Vanochtend vroeg een graad of 8, en later op de middag stijgt het naar 18 graden.

De dorpjes waar we doorheen komen zijn landelijk. Veel dijkhuizen met kleurige bloemen in de voortuin. Op de velden tarwe en korenbloemen. Veel jonge dieren in de wei en in de sloot. In Afferden nemen we de eerste pauze op een bankje op het oude rustieke dorpsplein. Daarna gaan we een bos in (De Elzent) en zien een mooie molen. Bij de muziektent (kiosk!) van Bergharen zie ik een sopraan van mijn koor. Margot en ik gokken erop dat we bij de Tolbrug wat kunnen nuttigen, maar helaas. De camping en het bijbehorende café blijken al zes jaar niet in functie. Nu wordt er druk gewerkt om het te heropenen. Ik mag er wel mijn waterfles vullen.

We moeten lang doorlopen voor we bij een bankje komen, waar we onze boterhammen willen eten. Want om nou op de tennisbaan van sportcomplex Schaarweide te gaan zitten...Het wordt een slagboom bij het begin van een bos. Konijntjes huppelen er rond, en paarden galopperen en buigen voor ons. Een vader hangt papiertjes aan bomen voor een speurtocht van zijn zoontje die vandaag zijn feestje geeft voor zijn zevende verjaardag. Bij kasteel Hernen is een plantenmarkt. Het trekt veel publiek: mensen die alles weten van stekjes en zaadjes.

We lopen onder de A50 door en komen direct in het Hernens bos. Erg mooi hier, met gemengd bos, zandwegen en het Hernensch meer met wederom een mooie molen. Na een stuk door hoge brandnetels (handen in de lucht!) wandelen we via de Leurseweg Wijchen in. Een ander stuk Wijchen dan we volgende maand op dag 2 van de Vierdaagse zullen passeren. In dit stuk bebouwde kom is de Oranjekoorts ook al losgebroken: volgende week begint het EK. Heel verrassend is het dat de nieuwbouwwijk is gebouwd langs het Wijchensche meer. Een uitgestrekt water, met waterlelies. De jonge meerkoetjes balanceren op de waterlelie-bladeren. En drie families gans met veel jonkies gaan te water.

De laatste kilometers komen we uit bij de Maasbandijk. We drinken wat op het terras in Niftrik (van Spa van Bakzeil bij de Bokkebocht) met uitzicht op de Maas. Dan hijsen we ons weer uit de lounge-bank voor de echt allerlaatste 2 kilometer. Het is een saai stuk langs de A50, de Maas over, door wat straten van Ravenstein. Bij de Boerenbond wacht Nico ons op. Super! Tijd voor een verfrissende douche en dan op naar de tweede bbq dit weekend. Allebei geen blessures of blaren. We hebben een erg goede trainingswandeling in de benen.