AAN HET LOPEN
LAW 14 Groot Frieslandpad (gelopen: Bergen aan Zee - Nieuwe Niedorp)
LAW 8 Zuiderzeepad (nog te lopen: Afsluitdijk)
SP 6 Drenthepad (gelopen: Beilen - Orvelte)
SP 9 Westfriese Omringdijk (gelopen: Hoorn - Wervershoof)
SP 15 Oosterscheldepad (gelopen: Kruiningen- Bruinisse)
SP 18 Biesboschpad (gelopen: Geertruidenberg - Werkendam)
SP 19 Elfstedenpad (gelopen: Oenkerk - Molkwerda en Workum- Bolsward)
Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam, gegarandeerd onregelmatig (gelopen: Amstelveen - Arena, in Noord, Oud-West en van Erasmuspark tot De Nieuwe Meer)
Trage Tochten Utrecht (gelopen: nr 1, 2, 3, 7, 8, 9, 11, 12 en 14)
Trage Tochten Veluwezoom (gelopen: nr 4, 8 en 9)
Trage Tochten Utrechtse Heuvelrug (gelopen: 3, 4, 5, 7, 13 en 15)
Walk of Wisdom (gelopen: Stevenskerk- Nederasselt)

AFGELOPEN
LAW 1-1 Friese Woudenpad (2021-2022)
LAW 1-2 Pionierspad (2020-2021)
LAW 1-3 Floris V pad (2016-2018)
LAW 2 Trekvogelpad (2012-2013)
LAW 3 Marskramerpad (2014)
LAW 4 Maarten Van Rossumpad (2011-2013)
LAW 5-1 Nederl. Kustpad Hoek v Holland - Sluis (2017-2018)
LAW 5-2 Nederl. Kustpad Hoek v Holland- Den Helder (2013)
LAW 5-3 Nederl. Kustpad Stavoren - Bad Nieuweschans (2020-2022)
LAW 6 Grote Rivierenpad (2012- 2014)
LAW 7 Pelgrimspad (2015-2016)
LAW 9-1 Pieterpad (2011-2012)
LAW 9-2 Pieterpad (2011-2012)
LAW 10 Noaberpad (2019-2023)
LAW 11 Grenslandpad (2018-2020)
LAW 12 Overijssels Havezatenpad (2016-2017)
LAW 13 Hertogenpad (2014- 2015)
LAW 15 Westerborkpad (2017-2019)
LAW XVI Romeinse Limespad (2018-2021)
LAW 17 Waterliniepad (2017-2021)

SP 1 Streekpad Winterswijk, Scholtenpad (2020)
SP 3 Streekpad Nijmegen (2011)
SP 4 Waddenwandelen Schiermonnikoog (2014), Texel (2017-2018) en Vlieland (2019) en Terschelling (2020-2022)
SP 5 Brabants Vennenpad (2016-2018)
SP 7 Krijtlandpad (2021)
SP 8 Graafschapspad (2016-2019)
SP 9 Stelling van Amsterdam (2018-2019)
SP 10 Maas-Niederrheinpad (2013-2016)
SP 11 Hanzestedenpad (2013-2016)
SP 12 Groene Hartpad (2015-2018)
SP 13 Utrechtpad (2013- 2014)
SP 14 Maas-en Peelliniepad (2013)
SP 16 Veluwe Zwerfpad (2014- 2017)
SP 17 De Brabantse Wal (2020-2021)
SP 21 Betuwepad (2022-2023)
Wandelen buiten de binnenstad van Nijmegen, Urban Walking-serie Gegarandeerd Onregelmatig (2020)
Trage Tochten Nijmegen (2020-2022)

NOG TE LOPEN
SP 2 Twentepad
SP 4 Waddenwandelen Ameland en Borkum
SP 20 Noardlyke Frieske Woldenpad

vrijdag 23 maart 2012

Braamt - Elten (14 km)

Gelopen met Ina op vrijdag 23 maart 2012 (route)

En weer een tien voor de weersverwachting. Het zal best een Nederlands warmterecord kunnen worden: meer dan 20 graden Celcius op 23 maart. En dat terwijl dit weekend ook de WK afstanden in Thialf zijn.
Met zo min mogelijk bepakking ga ik op pad. Ik twijfel of ik een leesboek zal meenemen voor in de trein. Ik zit midden in het spannende verhaal van De Hongerspelen. Maar ik vind de 330 bladzijden toch te zwaar. Gelukkig heb ik ruim overstaptijd in Arnhem, dus kan ik bij de Bruna in de stationshal nog een paar bladzijden verder lezen.

Ina voegt zich in Zevenaar bij mij, zelfs zonder jas. Met de bus zijn we zo in Braamt, waar de halve etappe van vandaag begint. Wat een vreugd om weer wat kleur op de foto te kunnen zetten. De knalgele forsythia (hier moet ik even de spellingcontrole gebruiken) spat van het scherm af. Al kletsend missen we een afslag. Dus terug naar de Korteweg om zo het bos in te lopen. Nog in de ban van De Hongerspelen zie ik hier Rue al in de bomen, en Katniss met mos haar zilveren pijlen reinigen. Van de week is de film ervan in de première gegaan, en Margot gaat er vanmiddag heen. Iets voor de Amerikaanse leerling die Ina morgen als gast in huis krijgt?






De bankjes zijn dun gezaaid. Waar we er uiteindelijk eentje vinden (met uitzicht op een stuk open veld), doet het ons erg denken aan onze afgebroken wandeling in Groesbeek. Maar het ziet er allerminst naar uit dat we hier ook door een plensbui zullen worden overvallen. Integendeel, we zijn blij dat we deze etappe grotendeels in de schaduw van de bomen kunnen lopen! Ik heb al lang mijn jas ook uitgedaan en in mijn rugzakje gepropt.  We zijn blij met onze flessen KRNWTR.







Halverwege begin ik helaas mijn kleine teentje te voelen. Gisteren heeft de pedicure er een blaar en wat eelt verwijderd. En ik heb vanmorgen erg mijn best gedaan om er een mooi geknipte pleister op te plakken. Ik kon er- met stijve rug- net bij. Hoog tijd voor een nieuw matras en lattenbodem. Vanmorgen met de trein kwam ik langs Duiven. Was ik met de auto gegaan, dan had ik op de terugweg langs de Ikea daar kunnen gaan voor de Sultan Flokenes. Maar goed, die gedachte zit in de categorie: "ik heb nog gedacht, zal ik een cake bakken?"

Bij het Blotevoetenpad komen we helaas geen wandelaars zonder schoenen aan tegen. En wij houden ze ook maar aan. Hoewel het me best (voor een andere keer) een lekkere ervaring lijkt. In Zwitserland zijn we een keer met de voeten in een Kneipp-bad geweest. Ijskoud. Op de grens van heerlijk en afschuwelijk. In de verte zien we het torentje van Hoch Elten. En terwijl de vogeltjes kwetteren en de spechten kloppen (woody woodpecker is mijn tatort), kletsen wij de volgende kilometers weg.





Bij het pannenkoekenrestaurant in Hoch Elten bestellen we een tonic. Nu missen we Annette natuurlijk wel. Maar over twee weken hebben we gedrieën ongetwijfeld weer ons tonic-moment. Wat we ook gaan doen op de zussendag....
Twee Pieterpad-ters zitten in korte broek aan het tafeltje naast ons. Zij zet ons op de foto. Waarom er een mistmaker op het terras staat blijft mij een raadsel. Heeft dat te maken met een dreigende wespenplaag? Die vliegenmeppers hangen er toch ook niet voor niets? Dat past dan ook weer in het thema van de Hongerspelen.







De Drususbron is gesloten, dus we kunnen niet roepen wie de burgemeester van Wezel is. We lopen in een wat snellere versnelling naar Elten, om daar de buurtbus van tien voor 3 te halen. De vrouw aan de kaaskraam vertelt me waar de halte precies is. Alsof we aan een groepsreis deel gaan nemen, zo intiem is de buurtbus. De hobbels neemt de chauffeur zonder afremmen. Mijn rugpijn zou er zo van wegschieten. In Zevenaar zoekt Ina haar auto op, want thuis mag er nog flink opgeruimd worden voor morgen de Amerikaanse leerling uit Detroit arriveert. Ina zwaait vrolijk naar me als ik in de trein richting Arnhem wegrijd. Wat hebben we lekker gewandeld! En wanneer ik thuis vertel over Detroit, weet Vera precies: dat was nummer 11 bij topo.




donderdag 15 maart 2012

Millingen - Elten (12 km)

Gelopen op donderdag 15 maart 2012 (route)

De weersverwachting was gisteren zo geweldig, dat ik vandaag vrij onverwacht een halve etappe loop.



Met de bus naar Millingen. Inderdaad zie je door het mooie weer allerlei wandelaars en fietsers als paddestoelen uit de grond schieten. In Millingen was ik in augustus om toen mijn tweede Pieterpad-etappe te lopen. Inmiddels heb ik nog maar een paar stukken te gaan. De aansluiting van Braamt tot Millingen, en het stuk van Swalmen tot de Sint Pietersberg. Ik loop vandaag (voor de derde keer) zuid- noord. Omdat ik te vroeg bij de veerpont ben loop ik naar de scheepswerf Liburna, waar een Romeinse boot wordt nagemaakt. Helaas vandaag alleen een lezing, en geen gelegenheid de boot even te zien. Het bezoekerscentrum De Gelderse Poort is wegbezuinigd. Wel hangt er een poster die je wijst op het lekkere vlees van de wilde grazende runderen!



Om 11 uur komt veerman Bruno vanaf zijn huis met zijn zilveren wagentje naar de kade. Dat laat ik me vertellen door twee Millingers die met de fiets naar Emmerich gaan. Voor 1,30 euro kom ik veilig aan de overkant. Best imposant, die grote coasters en vrachtschepen op de Waal of is het het Bijlandsch Kanaal? In elk geval klopt het achtervoegsel ' aan de Rijn' van Millingen niet. Er zijn geen andere wandelaars op het pontje, alleen fietsers.





Luxe hoor, op zo'n doordeweeksedag, weg van alle drukte. Bijna te stil aan de overkant, langs een nog verlaten camping. De lente hangt in de lucht: de wilgenkatjes komen tevoorschijn. Vrachtwagens rijden op en af naar de steenfabriek. Ook hoor ik aan de bosjeskant een fel getik. Is daar een boswachter hout aan het hakken ofzo? Nee, daar ontwaar ik laag bij de grond op een tak een bonte specht. Is ie zichtbaar op de foto?







Via de wijk Tuindorp - met scheepswerf de Hoop- kom ik aan in Tolkamer. Wat een leuk mini-dorpje aan het water is dit. Het doet me denken aan een klein plaatsje op een Waddeneiland: wat horeca op de kade, een kleine supermarkt, een VVV en vast ook ergens fietsverhuur. Vroeger was dit een douanedorp. Via een lange asfaltweg, langs een drijvende supermarkt van Spar en langs een recyclingbedrijf nader ik Spijk. En telkens zie je de schepen varen.







In Spijk komen weer wat Pieterpadwandelaars me tegemoet. Als je zuid-noord loopt kom je er duidelijk meer tegen, want 85% loop noord-zuid. Het is echt leuk om iedereen zo van het mooie weer te zien genieten: een peutertje speelt weer in de tuin met een emmer, een vrouw bindt takjes aan de pergola, een man legt een stenen tuinpad aan, schoolkinderen spelen tussen de middag op een klimrek, en de was hangt buiten.In de verte is de toren van de Sint Vituskerk van Hoch Elten goed zichtbaar.




Een klein stukje op de grens met Duitsland (houden heksen hier van fietsen?) en dan bereik ik om half 2 mijn eindpunt van vandaag: Elten. Nico haalt me hier op. We zoeken in Hoch Elten, waar de buurtbus naar Zevenaar vertrekt, want volgende week loop ik hier met Ina. Via de koeienboerderij van boer Richard rijden we terug naar huis. Deze wandeling was wederom een toppertje.




maandag 12 maart 2012

Venlo - Swalmen (27 km)

Gelopen op zondag 11 maart 2012 met Margot, Julia en Yvette (route)

Behalve wat geblaf van Julia, en wat geschreeuw op straat is de nacht rustig. Het ontbijtbuffet met appelstroop en eitje staat klaar. We schonen de lunchpakketten op (boter eruit) en stappen het zonnetje in. In het centrum van Venlo lopen we vast in de Keizerstraat, in de volksmond Floddergats genoemd. Dit straatje ligt opgebroken. Maar wat een geinig bronzen hek met carnavalskoppen heeft dit Dominicanerklooster in de stad. Langs het Limburgs Museum en het station lopen we de stad uit. Keurige en aftandse panden wisselen elkaar af. Na een wei met een paard met blauwe ogen komen we buiten de bebouwde kom.

We zijn goed voorbereid op de routewijzing die hier sinds een half jaar is vanwege de aanleg van de A74. Met print in de hand, en met de gewijzigde markering aarzelen we slechts op twee punten. Maar we hebben wel het idee dat we extra kilometers maken. Het wordt vandaag vast meer dan de 23 km, die in het boekje staan. Alleen al door de ligging van onze B&B wandelen we een extra kilometertje. De omgelegde route is trouwens wel mooi, langs een klooster met kringloopwinkel. Tegelen gaan we net niet in, maar we lopen tussen twee hekken door achter een loslopende pitbull-achtig ras aan. Weldra lopen we op een bospad met grenspalen, soms aan de Nederlandse kant en soms aan de Duitse kant. Bij café Maalbekerhohe hangt dat typische grenssfeertje, dat moeilijk  te omschrijven is. Een mengeling van gemutlichkeit en kneuterigheid in een ambiance van donkergroen behang, opgezet wild, bier op de tafel, honden onder de tafel en paardenkoetsen buiten. Nu lopen we eventjes per abuis de asfaltweg, maar ontdekken snel onze fout. De onverharde bosweg loopt fijner. Maar is evengoed toch wel erg saai. Immer gerade aus. Achter en voor ons hetzelfde uitzicht. En het zonnetje doet zijn best. Mijn winterjas kan uit.

Bij een schuilhut is een steile afgrond waar we uitkijken op Nederland. We lopen langzaam omlaag en wie komt ons tegemoet? Juist, het viertal uit Swolgen. Ik verricht een goede daad, door de print met routewijziging (ook zuid-noord beschreven) door te geven. Langs een aspergeveld en weer eindeloos rechtdoor. We trotseren het dipje en stevenen af op cola en wafels en apfelstrudel bij café de Grens in Reuver.   Dit is de eerste terrasdag sinds maanden. Zou ik hier al in 1975 geweest zijn vanuit Sporthuis Centrum Reuver? De Lommerbergen was het eerste bungalowpark van het huidige Centerparcs.

Daarna voert de Prinsendijk richting Swalmen. Niet struikelen over overstekende mascaraborsteltjes,wanneer je te veel let op de verschillende nestkasten (voor uilen?) aan de bomen. Ondanks alle waarschuwingen voor wild, spotten we enkel een omgewoeld stukje grond waar zwijnen tekeer zijn gegaan. Ook niets meer te zien vanuit de observatieposten, meiden?

Met een stramme kuit heeft Yvette haar Vierdaagsegevoel al bereikt. En voor Margot, Julia en mij is dit een straffe trainingssessie voor de Vierdaagse. De kleine teentjes bij mij zijn het zat. Maar geen gezeur: de zon schijnt en wie van ons wist dat de Swalm zo'n mooi snelstromend meanderend riviertje in eigen land was? Nog een kleine tegenslag te incasseren: er is een tijdelijke onverwachte routewijziging in Swalmen. Met wat navraag bij deze en gene, bereiken we dan toch eindelijk om half 6 (!) station Swalmen. In de trein is nog net een zitplaats te vinden voor ons alle vier. En met een white-story doden we de tijd. Lang leve Nico, onze vliegende apotheker, die ons met Voltaren staat op te wachten bij Mook-Molenhoek. We schatten dat we vandaag 27 kilometer in de benen hebben. Dus dit hele weekend bijna 50. Schouderklopje voor onszelf. Gelukkig gaan Margot, Julia en ik "maar" de 30 lopen over vier maanden.


Zoek de stilte die bezielt, Dominicaner klooster Venlo

Bronzen hek van het Dominicanerklooster in Venlo



Jammerdaalsche Heide

A74 nog niet in gebruik



bij café Maalbekerhohe







Swalmen, café de Bos

de Swalm


Swolgen - Venlo (21 km)

Gelopen op zaterdag 10 maart 2012 met Margot, Julia en Yvette (route)

Zaterdagochtend 10 uur. Nico brengt ons naar Swolgen. Voor de kerk drinken twee stellen koffie uit een thermoskan. Overduidelijk andere Pieterpadgangers. Toeterend rijdt Nico weg, en wij lopen het bos in. Het is een "nat" bos, niet zozeer het pad zelf als wel daaromheen. Over vlonders lopen we in een swamp-achtig gebied. Zien we slangen of krokodillen? Een kort praatje met drie sportievelingen die trainen voor de halve marathon van Venlo, Venloopt.
Wij hebben geen koffie mee, dus moeten het doen met hopjes en napolitano's. En op het moment dat we het Pieterpadbankje bij Lottum passeren (waar de thermoskannen uitnodigend klaarstaan) hebben we net een pauze gehad. Dus doorlopen maar langs bloem- en boomkwekerijen. en vlak langs een penetrant ruikende varkensstal.

Bij de Buurtkapel Houthuizen steken we een kaarsje aan. De kapel is opgericht door buurtbewoners uit dankbaarheid dat de buurtschap de oorlog zo goed is doorgekomen. In de kapel zit ook het viertal uit Swolgen.

Via een rotonde met kunst-asperges komen we in Grubbenvorst. Wat een leuk dorpje met diverse uitspanningen rondom een plein met muziekkoepel of -kiosk. We belanden in ijssalon Clevers. Margot en Julia genieten van een geweldige ijscoupe, en Yvet en ik mogen eindelijk aan de koffie. Aan het tafeltje naast ons... het viertal van het startpunt. Mooie mozaïekkunst in de vitrine en op de vensterbanken.

Buiten een onverwachte ontmoeting met de lokale cultuur: de schutterij begint zijn optocht. Dit vind ik echt super. In de film ' Boven de Bergen' (die gaat over Pieterpadwandelaars) komt ook een scene voor met een schutterij. Ik vond dit wel wat gekunsteld: alsof je die echt zomaar zou tegenkomen op het Pieterpad. Mooi wel, dus! We proberen over de muur van het kerkhof (mooie ronde kerk!) te kijken wat ze er doen. Een ere-saluut brengen? Maar goed, wij moeten verder. (Inmiddels vind ik op hun website: "Tegen de klok van 13:45 uur werd er in optocht naar de kerk gemarcheerd voor de traditionele schuttersmis die dit jaar muzikaal werd opgeluisterd door het koor ‘de compagnie’. Na de mis werd er nog een groet gebracht aan onze overleden schutters op het kerkhof en marcheerden de schutters richting Café de Vonkel voor de jaarvergadering 2012.")

We gaan met het pontje de Maas over. Via bloem- en paprikakassen lopen we vlak langs de Maas. Er staan vlaggenmasten net "geplant" , vast om straks de vlaggen van de Floriade tuinbouwtentoonstelling te laten wapperen. Maar we moeten nog dichter naar de oevers van de Maas, en wel langs wilde runderen. Mét jonkies. Het Pieterpad kent weinig gevaren en is perfect voor niet-avonturiers (alles gemarkeerd, genoeg horeca, een routeboekje), maar dit blijft toch altijd wel een spannend element:  via wildroosters of klaphekken door natuurgebieden met grazers. Van pol naar pol, niet uitglijden over ganzenpoep, komen we aan de andere kant van het weiland. Buiten het hek kan een plasje gepleegd worden. En zo lopen we naar alweer een bijzondere kapel: de Kapel van Genooy uit 1631. Ernaast een tweede halfronde kapel. Het Vrouwke van Genoej is een begrip voor bedevaartgangers.

Nu is ons einddoel voor vandaag in zicht. De Maasoevers van Venlo zijn een lelijk decor aan de horizon. Kinderen hebben plezier in een speelboom met hutten bouwen. We lopen nu echt Venlo in, en gaan direct linksaf een mooie villawijk in bij het Wilhelminapark. Een paar straten verder (op de grens met een wat mindere buurt) ligt onze B&B voor vannacht Het Venloos plekje.

Een oud herenhuis met hoge bewerkte plafonds. Strak ingericht. Even bijkomen, de mannen bellen, en dan toch de schoenen weer aan. De Markt van Venlo is maar 500 ver. En bij De dorstige Haen eten we geen dagschotel, geen surf en turf, geen kipsaté, en Julia is geen jongen. Een mooie muurschildering van Vaestelavond zorgt samen met het onverstaanbare Duitsachtige dialect van personeel en andere gasten voor een echt Limburgs gevoel.

Teruglopen lukt ook nog. Met vijf dobbelstenen en vier scoreblaadjes Yahtzee (minimale bepakking!) hebben we veel pret en vermaak.


Schuitwater


Buurtkapel Houthuizen


Muziekkoepel Grubbenvorst

Schutterij Sint Jan Grubbenvorst


Grubbenvorst

veerpont bij Grubbenvorst




Kapel van Genooi

Venlo, de nieuwe Maaskade

Aan het Wilhelminapark in Venlo