Ede - Otterlo (13 km)

Gelopen op donderdag 27 september 2012 met Wietske (route)

Eerst wandelen, dan werken, de omgekeerde wereld. Maar toch een aangename. Na 2 uur file en moe van de zwiepende ruitenwissers treffen we elkaar op de Kerklaan in Otterlo. Een kop koffie in de auto uit de thermoskan, terwijl we rijden naar het startpunt: Juffrouw Tok op de Verlengde Arnhemseweg in Ede. Mijn eerdere pogingen deze ochtend om theeschenkerij Mossel te bereiken zijn op zandpaden gestrand. Dus verleggen we onze geplande etappe een paar kilometer. Het is al aardig 'gaten vullen' op de door mij afgelegde route van het Trekvogelpad. Dankzij een zeer intensieve wandelmaand (7 dagen!), hoef ik nog maar 6 1/2 etappes af te leggen voor ik einddoel Enschede bereik.

De laatste druppel valt net op de voorruit als we uitstappen. Bij de camping Zuid Ginkel gaan we naar de toiletten, tussen de campinggasten in badjas en slippers. Met de gevallen regen van vannacht en vanochtend ruikt het heerlijk in het vochtige bos. Naar mos, schors, dennennaalden, en kruiden. De route staat goed aangegeven. We komen op heel afgelegen gebieden. Want wie gaat er op zo'n bewolkte donderdagochtend de bossen in? Een enkeling.

Naar het toilet op de camping naast juffrouw Tok

Begin van de herfst op de Planken Wambuis

Het wandelpad komt zowaar langs theeschenkerij Mossel. Hier kun je weliswaar wel met een auto komen, maar dat is niet de bedoeling. Tenzij je de groepsaccomodatie afhuurt. Wietske gaat de boerderij tippen voor haar familieweekend. Wij krijgen er een handdoek om de stoelen op het terras mee af te drogen. Het koffiekopje zetten we op het doorweekte tafelkleed. Maar wij zitten droog en de zon gaat schijnen!

Theeschenkerij Mossel

Langs hei en zandverstuiving over kronkelige paden gaat de wandeling verder. Een vliegenzwam spotten we niet, maar wel diverse andere paddenstoelen. En ook eigenaardig: een gouden zwijntje in een boomstam. Restant van een speurtocht op een familieweekend of een geocach? Op een zandvlakte missen we een verrekijker. Wat scharrelt daar voor gebogen dier, met neus snuffelend over de grond? Een miereneter, een wolf, een das, een pony? Waarschijnlijk toch een groot zwijn. Even vallen er spetters, maar de plu- die toch al niet erg geschikt voor zijn doel was- kan al direct weer terug in de rugzak. We komen weer in de bebouwde kom van Otterlo, waar prachtige bungalows verscholen liggen aan de rand van het bos. Nu wordt de lucht toch echt donkerder. En geloof het of niet: we zitten nog geen minuut in de auto of het begint te spetteren, kletteren, gieten en hozen. Via Ede rijden we terug naar het werk. Dat is vergaderen met een uitgewaaid hoofd vol frisse ideeën!

gouden zwijn

beriozka

wat een doppies

heel in de verte: zwijn op Mossels Zand

Baarn - Soest (13 km)

Gelopen op met Arline dinsdag 25 september 2012(route)

Stiekem ga ik vandaag weer aan de wandel. Het lijkt alsof ik om 07.00 uur naar mijn werk ga, maar ik weet wel beter. Arline wacht mij al op bij Soest Zuid. Bus 70 brengt ons in een kwartier bij de Hilversumse Straatweg. Blauwe lucht, zonnebril vergeten. En dat na de enorme hoosbuien en trekwinden van gisteren. De bospaden zijn glibberig en modderig. Maar dat deert ons niet.

Voor Arline is het een thuiswedstrijd, maar toch blijkt dat niet alle wandelpaden door haar al betreden zijn. We houden de markering goed in de gaten. Veel bomenrijen vandaag, waar de zon mooi doorheen schijnt. Een enkele roofvogel vliegt op aan de rand van een weiland.

De stop van vandaag is bij restaurant de Lage Vuursche in Lage Vuursche. We kunnen op het terras buiten de koffie drinken! We zitten als enigen op dit terras. Dat heb ik wel eens anders meegemaakt in dit pannenkoekendorp. Binnen hangt een foto van het koninklijk gezin aan de muur. Paleis Soestdijk is niet ver van hier.

De USA- iphone-hoes van Arline brengt ons op haar (en onze?) zomervakantie. Handig al die tips van een ervaren Amerika-reiziger met zelfs een Amerikaans paspoort. Ondertussen lopen we door de Utrechtse bossen naar Pijnenburg en via een lange rechte bosweg richting ons eindpunt van vandaag. Ik zet nog wat paddenstoelen op de foto. Het ruikt heerlijk naar dennenbomen. Bij Soest Zuid lopen we een paar honderd meter over het Marskramerpad en de Lange (of Korte?)  Duinen om terug te komen bij mijn auto en Arlines fiets.  Heerlijke wandelochtend gehad. En nu snel naar huis, zodat niemand merkt waar ik was...

Lage Vuursche

Soest, Lange Duinen

Landsmeer - Durgerdam (21 km)

Gelopen met Petra op zondag 23 september 2012 (route)

Na een rustdag gaan we weer samen op pad. Amsterdam staat in het teken van de Dam tot Damloop. De bussen vertrekken vanaf de overkant van het Ij, dus begin ik de dag met een pontje. Na een overstap op het Buikslotermeerplein mag Petra van mij en de buschauffeur ook instappen. De etappe van vandaag is een thuiswedstrijd voor Petra. Ze kent Amsterdam Noord op haar duimpje, zij het vooral vanaf de fiets en de schaats. We komen zowaar nog op wandelpaden, die nieuw voor haar zijn. Als we heel stil zijn, en goed luisteren, horen we...de ring van Amsterdam.

Zuidsloot, Halfsloot Weersloot of Loetsloot

Bij Watergang het tweede pontje van vandaag. En vlak daarna de start van Laarzenpad Varkensland. De witte palen volgen in het weiland is nog een hele kunst, als je kans loopt tot in je enkels in het drassige grasland weg te zakken. Een haas spurt er vlak voor onze voeten vandoor. Rietpluimen op onze weg. En ons komen wandelaars tegemoet die ook het Trekvogelpad lopen. Ze komen uit Holten, achter Deventer weg.

(Regen-)Broek in Waterland is in september even schilderachtig als in een ijskoude decembermaand. Ooit maakten we van het water hier onze kerstkaart. Bij het pannenkoekenrestarant doe ik droge sokken aan. En na een heerlijke appelpunt en koffie gaan we weer en route. We lopen een stukje op met een opa en oma. Zij heeft gisteren de Dam tot Dam wandeltocht gelopen.

Laarzenpad in Varkensland

Koe in Varkensland

Varkensland

Help, we worden ingehaald door 50 (!) scooters van de scooter-experience. En bij Zuiderwoude worden we bijna omvergereden door tientallen wielrenners. Het is dan ook echt een goede septemberdag voor wandelaars en fietsers. Het thema voor ons is Boer zoekt Vrouw. Op het laarzenpad heb ik al op een verlaten trekker mijn oproep gedaan: iemand met wie ik een klik heb en die met mij op de boerderij wil wonen. Op een hooibaal een paar kilometer verder maak ik vol twijfel mijn keuze bekend. Sorry Harry, ik kies Henk. Maar twee kilometer krijg ik spijt. Kan ik nog terug naar Harry? Kortom: we hebben het naar ons zin op deze Boer-zoekt-Vrouw wandeling.

Broek in Waterland

Scooter experience

We nemen de alternatieve route via het  pontje (de derde al) van Holysloot. Hard bellen, dan komt de heen-en-weerwolf vanzelf. Ook de laatste kilometers is het genieten. Nu van een heel ander landschap: de dijk langs het Ijsselmeer. Zeilbootjes op het Kinselmeer, met lekker harde wind. Nog steeds is het droog. Wat een bof. Ruud en de koters halen ons op. Ik word bijna tot aan het pontje (nummer vier) teruggebracht, maar door de Dam tot Damloop is die net niet helemaal te bereiken. Een bus duikt bijna de auto in.  Op de pont sta ik met honderden hardlopers. Mijn wandelstappers en rugzak vallen op. Allemaal voldane gezichten om me heen. Ik ben het ook! Nu nog naar een borrel op de Prinsengracht, en dan in de trein om op tijd thuis te zijn voor .... Boer zoekt Vrouw.

Langs het IJsselmeer

De droger in Durgerdam

Koog aan de Zaan - Landsmeer (19 km)

Gelopen met Petra op vrijdag 21 september 2012 (route)

Met een kop biologische koffie in de trein tussen Amsterdam CS en Koog aan de Zaan starten we onze wandeldag. Het is een bewolkte dag. We hopen voor de buien uit te lopen. Op de Zaanse Schans  lopen we tegen de meute Japanners in. Wat een drukte al om kwart voor tien. Er staat een rij voor de toiletten.

Uitzicht op de Zaanse Schans vanaf de brug bij Koog aan de Zaan

Japanse toeristen op de Zaanse Schans

Jagersveld...

In de cacaolucht wandelen we langs de Zaan over straten met namen als: Kalf, Kuikenpad, De Kuil en Sint Pieter en Braakpad. Het natuurgebied rondom de Jagersplas ziet er nieuw uit, witte fietspaden en.keurig aangeharkt. En wilde konijntjes op de weg. We gaan de A7 onderdoor en het spoor over. Wat een weids uitzicht over al dat water en die graslanden. Na Oostzaan betreden het ons bekende gebied van het Twiske. Via een kronkelend halfverhard pad lopen we door de weilanden om de Stootersplas. Het is lang geleden dat ik hier fietste met een dochter voor- en achterop of dat we naar de Blauwe poort gingen. Petra heeft deze route vorig jaar nog gelopen. Er zijn koeien op de weg. En we moeten ook oppassen voor koeienvlaaien. We nemen weinig tijd voor pauzes. Als we hadden gepauzeerd bij elk bankje zouden we nu nog niet thuis zijn.Voordeel van een recreatiegebied zijn de toiletgebouwen, waarvan er ook nog sommige open zijn. Vanuit de observatiehut zien we geen vogel. Maar verderop bij een vlonder hebben we meer succes: een moederfuut met twee jongen. Wat kunnen ze lang onder water.

Haaldersbroek

Polder Oostzaan bij Knooppunt Zaandam

Polder Oostzaan

Twiske

Twiske

Twiske

fuut

Twiske

Twiske

We vinden het erg leuk om over de vlonders te lopen. En de donkere luchten blijven ver weg. We komen geen andere wandelaars tegen, wel wat fietsers, hondenuitlaters en twee vissers.  In het Twiske zijn ook stukjes bos, die - naar het schijnt- door Petra al 27 jaar onderhouden worden. Onderweg komen we ook nog een wezeltje tegen, die zijn moeder kwijt is. Tegen 2 uur zijn we in Landsmeer, waar bus 125 net stopt. Petra is in een mum van tijd thuis, ik mag nog wat verder reizen. Zondag gaan we verder! Houden we het dan ook droog??

Schrik niet

wezel?

Brummen - Vorden (19 km)

Gelopen met Saskia op donderdag 13 september 2012 (route)

De etappe van vandaag heeft een makkelijke aanvliegroute: met één enkele trein kom ik aan in Brummen. In Dieren stapt Saskia al mijn trein in. Zo kan het dat we al om 9.15 uur aan de wandel gaan, waar we in juni eindigden. In Brummen lopen we langs de drogisterij van haar neef, en langs de muziektent/ kiosk waarvan de zuilen met wildbreiwerken zijn omwikkeld. Vlak voor we de IJssel over gaan met het pontje, zien we een ooievaar.

ooievaar aan de ijssel

veerpont Brummen -  Bronkhorst

De wat knorrige, eenzelvige man pontbestuurder (voerman of hoe noem je het) brengt ons aan de overkant. "Gratis? Nee natuurlijk niet, dan moet u gaan zwemmen." In Bronkhorst worden de eerste herfstbladeren van de stoepjes geveegd, want het is een dorp om mee te pronken. De eerste horeca gaat net open en buiten drinken we een kop koffie met uitzicht op het Dickensmuseum. In het winkeltje kopen we een kaart voor onze schoonzus, die maar pijn blijft houden aan haar rug.

Weldra lopen we langs het beekje de Baak. We missen de afslag naar het elzenlaantje, dus moeten even terug. Even later lopen we door nat gras, een schouwpad langs wederom de Baakse Beek. We voelen de sokken soppen in de natte schoenen. En help, we moeten nog vlak langs grote koeien. Dan over het prikkeldraad en veilig langs de maisvelden weer verder richting Wichmond.

Elzenlaantje bij Wichmond

Het natte schouwpad

In dit gehucht zijn geen droge sokken te koop. We lunchen er op een bankje voor het Ludgerusgebouw. Verzadigd en verkwikt lopen we verder en komen dan langs een geweldige rustplek. Koffie, frisdrank, ijs, een notenkraker, taart... verzin het  en het is aanwezig in deze luxe pleisterplaats. Een nep open haardje, het tijdschrift "Landleven", en een gastenboek completeren deze pauzeplek. Voor ons op het verkeerde  moment, maar wat een gastvrijheid!

vijfsterren pleisterplaats Het Riethuis tussen Wichmond en Vorden

De watermolen van Hackfort herken ik van een paar jaar geleden. Er liggen veel eikeltjes op de grond en kastanjebomen met kastanjes die uit de bolster willen. Verderop hupt een eekhoorntje over ons pad. Saskia weet me te vertellen hoe hop eruit ziet. Weer wat geleerd. Even verderop zijn senioren aan het klootschieten. Ook dat had ik nooit eerder gezien. Wandelen is dus toch nog ergens goed voor: voor de algemene ontwikkeling!

hop

En uiteraard herken ik ook de plek waar Pieterpad en Trekvogelpad samenkomen. Hier liep ik nog maar een half jaar geleden. We hebben goed doorgestapt en halen de trein van 14.45 uur. Ook een erg makkelijke terugreis met een soepele overstap in Zutphen. Het was weer verrukkelijk wandelen. Ik heb nu 209 kilometer van het Trekvogelpad erop zitten, en nog 200 te gaan. Misschien dat ik morgen er ook nog 10 loop...

Bussum - Baarn (22 km)

Gelopen met Annemieke op zaterdag 8 september 2012 (route)

Annemieke en en ik liepen een jaartje geleden Hellendoorn-Holten, en vandaag weer een alliteratie: Bussum - Baarn. Pas vanochtend hakten we de knoop door om te wandelen. Annemieke heeft keelpijn en benauwdheidsklachten. Maar na een goede nachtrust smst ze me dat ze het aandurft, mits we niet te veel kletsen (met een smiley). Dat beantwoord ik met de serieuze suggestie om een gedeelte van de wandeling (het moet wel haalbaar blijven) om te dopen tot stiltewandeling. Die uitdaging willen we allebei graag aangaan.

Maar de eerste twee uur kan er nog flink worden bijgepraat. We zagen elkaar toch gisteren pas voor het laatst. En vandaag wordt een lange dag. Feestbloemetjeskleding in de achterbak voor een feest van het werk. Eén auto bij restaurant Vuur op de Hilversumsestraatweg in Baarn, en samen met de andere auto naar de Verlengde Forten in Bussum. Even kijken welk kant we nu op moeten, door de heiige bewolking is de zon niet te zien, waar is het zuiden? Maar het gaat goed en we beginnen de toch langs de Karnemelkse sloot waar wordt geroeid en de was wappert. Oma, moeder en kleindochter zijn de skeelers en moeder fotografeert ons. Na dit stuk polder komen we in bos bij landgoed Bantam. Na de natuurbrug Zanderij (die de natuurgebieden het Gooi en de Utrechtse Heuvelrug voor herten, vossen, konijnen, hermelijnen en nog andere dieren aan elkaar verbindt) gaat onze stilte wandeling in als we de Westerheide betreden.

Aan de Karnemelkse Sloot in Bussum

Kraaien op het Trekvogelpad

Een uur lang lopen we zwijgend over de zandpaden tussen de paarse hei. Het gezoem van bijen. Zweefvliegtuigen boven ons. Een enthousiaste fietser passeert ons: "O, hier word ik echt idolaat van!" Dennenappels die aangeraakt willen worden. De geur van de dennennaalden. Fietsende stelletjes uitrustend op een bankje met een krant. Een 101 Dalmatier tussen de paarse pluimen. De eigen hartslag en ademhaling. Heerlijk vinden we het. Je moet even wennen om niet hardop te delen wat voor moois je ziet.

Westerheide bij LAren

De overgang naar La Place bij St. Janskerkhof is groot, maar we moeten toch even even een wc-stop houden. Vlakbij staat de eerste ANWB paddenstoel van Nederland. Daarna in stilte door naar theehuis 't Bluk. Aan een kopje soep wisselen we de ervaringen uit. Dan verder op pad. Het bos in, wat fijn is nu het behoorlijk warm is geworden. Al pratend moeten we goed op de markering blijven letten. We zijn hem een paar keer kwijt, maar dankzij NS-wandelaars (ze komen ons in drommen tegemoet) komen we weer  op de goede route. De gevaarlijke onbewaakte spoorwegovergang over, waar Nico en ik ook wel eens gefietst hebben. De eerste sporen van de herfst: wat paddestoelen en een enkel geel of bruin blaadje.

Baarn

Bij kasteel Groeneveld rusten we opnieuw uit. Heel even de benen laten bungelen op de deiner, maar snel maken we plaats voor twee pubermeisjes. Dan gewoon op het gras aan het water, met uitzicht op springende vissen en fladderende libelles. De laatste 2 kilometer lukt ook nog en bij restaurant Vuur lounchen we buiten met een colaatje en tonic. Heerlijk, heerlijk was het weer. Nu even omschakelen en in de polonaise-stand...weet je wat ik graag zou willen zijn, een bloemetjesgordijn.

deiner bij kasteel groenveld in Baarn