Muiden - Bussum (13 km)

Gelopen op donderdag 26 oktober 2017 (stuk van deze route)

We zetten de auto bij de gratis parkeerplaats aan de rand van Muiden. De route pakken we makkelijk op. De bordjes richting Fata Morgana maar niet volgen...

De graspaden zijn drassig van regen, modder en schapendrolletjes. Ook vinden we opmerkelijk veel sporen van rivierkreeften op dit gedeelte van de wandeling. De A1 is vanaf hier wel zichtbaar, maar nauwelijks hoorbaar. Een klein stukje weg in de buurt van Molen De Onrust liep ik eerder met het Floris V pad. Later lopen we langs het Naardermeer. Hier liep ik al eerder met het Trekvogelpad, op nagenoeg dezelfde datum.
En omdat ik ook het Westerborkpad nog ga lopen, zal ik hier nogmaals lopen. Maakt niets uit, want in elk seizoen is de natuur toch weer anders.

De Meerkade is een oude route en slingert langs het Naardermeer met aan weerszijden oude bomen. Bij Stadszigt pauzeren we met een stuk verse appeltaart.
Wanneer we de vesting Naarden binnenlopen spotten we een bonte specht. De Grote Kerk in Naarden is open en een uiterst behulpzame vrijwilliger geeft ons tekst en uitleg over de afbeeldingen op het plafond.

De laatste kilometer is door Bussum. Wat een mooie huizen staan hier. Vanaf station Naarden-Bussum pakken we de bus terug naar Muiden.

Soerendonk - Heeze (23 km)

Gelopen met Wietske op dinsdag 17 oktober 2017  (route en deel van deze)

We reizen weer af naar het zuidoosten van Brabant. Met OV vandaag, al rijden er her en der geen treinen. Op Eindhoven moet je goed opletten vanaf welk perron de bus vertrekt, maar we hebben hem. Een half uurtje toeren met een racende chauffeur en dan zijn we bij de Zenneboom van het Yoga-centrum waar we vorige maand eindigden. Onze Zen is wandelen over de grote stille heide. Op een dinsdag kom je nog minder mensen tegen dan op een andere werkdag. Het is natuurlijk ook een luxe om dit op een doordeweekse dag te kunnen doen. En ook 23 km wandelen is lang niet voor iedereen haalbaar.
Het lijkt bewolkt vandaag, maar de zon blijkt versluierd door zand van de Sahara. De storm Ophelia heeft het meegewaaid. Heel apart. Sowieso raar om half oktober in blouse met korte mouwen te wandelen. We maken de klimaatverandering life mee.

Op de grote heide is het inderdaad stil. De vennetjes liggen er vredig bij. We lopen over smalle paadjes over de heide en langs iets bredere paden in de oranje bossen. We zien tig soorten zwammen.
De stop van vandaag is memorabel: bij fietscafé Hospes. Veel hondjes en een knorrige baas. We krijgen er de slappe lach van.
De laatste 7 kilometers raken we de markering kwijt. Gelukkig zijn we stipt 17.09 op het perron van Heeze na een eindsprintje. Om daar te lezen dat de trein van 17.09 is uitgevallen. Dat is wel een beetje jammer.
Volgende maand vervolg!