Hoorn - Schardam ( 9 km)

Gelopen met Guus op vrijdag 28 februari 2020 (deel van deze route)

Vandaag weer het Zuiderzeepad op. En dat heb ik geweten. We lopen echt pal langs het water. Een paar bazaltstenen, een drassig weiland en veel vogels, weidevogels.

We vertrekken aan het eind van de ochtend uit Hoorn. Twee wandelmutsen spreken ons aan. Snel de Bagels and Beans in. Na de eerste koffie kuieren we naar de schouwburg aan het eind van de winkelstraat en via de trap staan we aan de ‘boulevard’. Het boekje hebben we eigenlijk niet nodig maar houden we toch bij de hand. Heel onpraktisch met alle hekjes en overstapjes.

Het waait. Het is goed. Dankzij de verrekijker krijgen we kieviten prachtig in zicht. En de nijlgans natuurlijk. Het broedseizoen is officieel nog niet begonnen, dus houden we de hoofdroute aan. Bij een herdenkingsmonument voor een dijkdoorbraak nemen we plaats op het bankje. En met verkleumde handen eten we brood.

De laatste halve kilometer is van het pad richting bushalte. We spotten de fuut net te lang, waardoor we de bus missen. Maar dat was het waard. Meer dan.

 

 

Steenwijk - Giethoorn (16 km)

Gelopen op woensdag 26 februari 2020 met Wendeline (route)

En dat je dan extra blij wakker wordt en je opeens realiseert waarom: vandaag de start van een nieuw Lange Afstands Wandelpad! En dat de vreugde dan wordt verhoogd wanneer je de gordijnen open doet: het heeft gesneeuwd!

Natuurlijk is na drie uur reistijd niets meer van de sneeuw te zien, maar dat mag de pret niet drukken. Het is wel huiveringwekkend hoe de weilanden blank staan, en rivieren uit hun oevers treden. Wat zal het ook betekenen voor onze wandeldag vandaag?

Bij Steenwijk start het Pionierspad.. De wandelpaal die ik met Wendeline in 2013 al fotografeerde, ligt (door de storm Dennis omver geworpen?) op de grond. De Markt in Steenwijk is me ook nog vertrouwd. Maar daarna gaan we stadswal op en herken ik het niet meer. Het Overijssels Havezathepad heeft een ander parcours tussen Gierhoorn en Steenwijk. Want, ja, Giethoorn is het einddoel van vandaag.

Prima bewegwijzerd en met maar weinig bochten is deze route. Wanneer asfalt plaats maakt voor graspaden wordt het modderig. Erg modderig. We zakken er flink in weg. En het waait ook. Gelukkig maar, want daardoor drijft die zwarte wolk met 5mm regel in zich net aan ons voorbij.
Het riet in de Wieden en Ribben glanst in de zon. Door de plassen zwem,men witte zwanen en in de verte staan witte zilverreigers. Een grutto vliegt vlak over ons heen.
Giethoorn is verlaten. Uit angst voor het coronavirus. In de rondvaartboot zit maar één stelletje. En in de smalle hoofdstraat komen we welgeteld 8 anderen tegen. Dat is hier doorgaans wel anders!
Bij De Fanfare zijn ze dan ook blij met onze komst. Want ze vervelen zich rot.

De weg naar de bushalte vinden we ook nog en we hebben mazzel, want hij komt er snel aan. Eenmaal in de bus begint het me toch te hozen. Tot Zwolle aan toe - na een overstap in Zwartsluis- zwiepen de ruitenwissers.

Durgerdam - Amsterdam CS (10 km)

Gelopen met Jan op vrijdag 14 februari 2020 (deel van deze route)

Openbaar vervoer in Durgerdam is moeilijk. Dat merkte ik al eerder. Vandaag biedt Ueber uitkomst.
De Israëlische chauffeer heeft nog nooit van Durgerdam gehoord. We stappen uit bij het houten kerkje en lopen langs het water terug naar Amsterdam CS.
Een boodschapje tussendoor bij de Landwinkel. En met weespermoppen in de zak lopen we tot aan café 't Sluisje. Een heel glibberig pad hebben we inmiddels getrotseerd. Dat de Nieuwendammerdijk zo populair is wist ik wel. Maar niet dat die hele Vogelwijk erom heen ook zo leuk is. Dorps. Met vogelhuisjes op elke gevel. En een enorme bedrijvigheid van zaakjes en fabriekjes op het bedrijventerrein erachter. We zijn vandaag twee keer verdwaald. Ook bij de voormalige AKZO-fabriek die aan een parkje ligt. Vanaf de Meeuwenlaan is het pontje snel gevonden. Geweldig uitzicht over het IJ.

Schaft - Hamond (15 km)

Gelopen met Emmeke op zaterdag 8 februari 2020 (route)

Op een zaterdag wandelen, dat doen we zelden. Maar het komt nu mooi uit, als tweede dag na Aan 't Bospad. We moeten wel eerst - bravo bravo - met twee bussen voordat we starten bij de bushalte Maastrichterweg in  Schaft. We zien er nog grotere paardenstallen. Dit moet iets bijzonders zijn.
Wij zinden het zandpad bijzonder genoeg en koersen af op het torentje van de Achelse Kluis. Het schijnt er open te zijn behalve op sluitingsdagen. Zet de koffie maar klaar.
Langs de Dodendraden van WO 1 naar de zijingang van het klooster. Wat een straatje hier en er brandt licht! Zes andere wandelaars met een hond, en een man met Limburgse krant zijn er ook al aan de koffie. Even bij het buffetje langs voor het kiezen van de juiste vlaai. Terwijl de Vlaamse radio ons bijpraat over relatiegeluk bestellen wij inmiddels al ons tweede bakkie. De barman waarschuwt voor de orkaan die morgen zal razen. Maar vandaag breekt zelfs de zon ook weer door en stelt de wind niks voor.
In de enorme abdijwinkel is het leuk snuffelen. Maar de rugzak is zwaar genoeg met de restjes van gisteren, dus we stappen weer naar buiten. Nu komt er zo'n mooi stukje pad: langs de heldere en kronkelende Warmbeek met wuivend riet.
In het bos van de Haarterheide vlak achter kasteel Beverbeek lunchen we op een bankje. Daarna gat het hopeloos mis. We lopen rondjes in het bos. Er zijn oude en nieuwe markeringen, zelfs google maps snapt het niet (of wij natuurlijk). We willen het bos uit! Hondenuitlaters wijzen ons in het Vlaams de weg naar de Kleine Haart. Nu kan Hamont niet ver meer zijn. En van daaruit hoeven we nog maar twee kilometer de grens over naar Budel- Schoot. Toch gaat het ook hier weer mis. De markering is verdwenen. We deon een vreugdedansje wanneer we ontdekken dat we al in Budel-Schoot zijn. Maar bij de bushalte blijkt dat dit toch nog maar Hamont is. Dan maar even de kerk in. Holy Guacamole. We vinden de N-weg niet en belanden bij de Delhaize. Weer terug en nu bij de goede rotonde linksaf. Zowaar voorbij de B&B waar we over een week of vijf zullen overnachten.

Door alle omwegen hebben we de bus naar Eindhoven gemist. We moeten 50 minuten wachten. Maar net als we zijn gaan zitten aan een picknicktafel voor de bakker, ontdekken we dat er ook nog een bus naar Weert vertrekt aan de overkant. Maar die gaat over 1 minuut! Hard hollen en ja, we hebben hem. Dit is boffen. Bij Weert scheiden onze wegen.

Nog twee wandeldagen naar eindpunt Thorn te gaan!