Heusden - Vught ( 28 km)

Gelopen op zaterdag 26 september 2015 met Emmeke (route)

Na een Downton Abbey-achtig ontbijt met knapperig brood van Bakkertje Deeg verlaten we de vesting Heusden in het ochtendlicht. Dauw op het gras, glinsterende spinnenwebben. Via Kooilaan en Zeedijk richting Drunen. Totaal anders dan het landschap gisteren. We zijn nu in de Brabantse bossen met veel paddenstoelen! Een heel stuk langs het Kanaal (langer dan de bedoeling) en dan echt slingerende bospaadjes. Bij De Klinkert een herkenningsmomentje van een zussendag. Hier lopen we achter twee andere Pelgrimmers, waarvan de ene met de gids in de hand, en de ander met de gps loopt. Toch blijft het hier goed opletten. Want de wandelknooppunten staan beter gemarkeerd dan de roodwitjes. En ook loopt hier het Hertogenpad, waar ik tijdens deze etappe ook flink verdwaalde.

Wij gaan echter goed. En we ploffen even neer op een duin in de Loonse en Drunense Duinen. We zien iemand van een paard vallen, maar gelukkig weer opstaan. Wij ploegen verder, banen ons een weg door ATB-rijders en bereiken het stampvolle terras van de Rustende Jager.  Mega-druk, niet meer normaal. We lopen anders nooit op zaterdag. Nu weten we weer waarom. 80% dames op dit terras, aan witte wijn. Wij houden het bij koffie en thee. Met perenvlaai, dat dan weer wel.

De laatste kilometers - over ruiterpaden- raken we de route een paar keer kwijt, maar we vinden dan wel weer een short-cut terug. Langs de Ijzeren Man in Cromvoirt: aan deze recreatieplas was het goed toeven in mijn middelbareschooltijd. We eindigen bij de buurtbushalte in Vught. Een buurtbusvrijwilliger van een andere buurtbus pikt ons op. Zijn collega is zojuist in de bus gebeten door een hond en heeft nu 15 hechtingen! Het duurt een uurtje voordat we met twee bussen uit Vught en in Den Bosch zijn. Hier scheiden onze wegen weer. Wat hebben we weer goed gewandeld!!

We hebben Pelgrimspad 1 nu afgerond. Want volgende keer starten we het Pelgrimspad 2 in Den Bosch en lopen dan naar Vught in omgekeerde richting.

Brakel - Heusden (22 km)

Gelopen op vrijdag 26 september 2015 met Emmeke (zo ongeveer deze route)

Het lijkt wel een school reisje, zo'n zin hebben we weer in een dubbele etappe van het Pelgrimpad.
We zien elkaar in Den Bosch. Met de boemel naar Zaltbommel. En dan met de nog boemelachtigere buurtbus naar Brakel in de Bommelerwaard. Alles volgens schema, bravo.

We vermijden nu een keer bewust het graspad. Onze schoenen zijn bij wijze van spreken nog nat van de vorige keer. We nemen de dijk zelf. Dan kijk je ook zo leuk op de huizen neer. Het is geweldig nazomerweer en de vrouwen in rok fietsen ons weer voorbij. De koffie doen we bij petit restaurant  Kraay. We nemen terrasplaatsen, want binnen is het een te Amsterdams hol met frituurlucht en Hazesmuziek.

Dreigende luchten bij de Drielse Wetering, maar we houden het droog.  Bij Nederhemert is het zo mooi! Drie zusjes spelen achter de witte was. Schaapjes staan op de dijk naast de molen. En een pontje met een hondje brengt ons naar de overkant, nadat we op de veerpontbel hebben gedrukt. Ook een prachtig gedicht van A. Roland Holst hier op een muur. Zo idyllisch allemaal, dat we natuurlijk ook nog een bruidspaar tegenkomen met een slee van een roze Cadillac (o.i.d) bij kasteel Nederhemert.
De Bernse pont (!) is een stuk prozaïscher: knalgeel en er kunnen auto's op.

En dan het pittatoreske Heusden, waar we rond 16.00 uur aan komen. Natuurlijk wel gehoord van dit vestingstadje, maar gek genoeg allebei nog nooit geweest. Het lijkt het Openluchtmuseum wel, als je de auto;s wegdenkt. Klinkertjes op de weg, het ene prachtige pandje na het andere. We drinken wat fris op de Vischmarkt, waar ook tientallen Brabantse fietsers de benen een rust gunnen. Wij hebben nog genoeg puf over voor een stadswandeling, zelfs langs de maquette in de VVV.

Opgewekt vallen we binnen bij de Logeerkamer, waar alles pico bello in stijl is. Geen TV, wel een typemachine. Kees is verbaasd dat we maar 1 rugzakje als bagage hebben. De meesten zullen hier wel komen met beauty-case, want het is hier 'op stand'. We tutten ons op (lees: we spuiten deo) en gaan op de bergstappers naar restaurant Havenzicht. Prachtig gelegen aan het haventje dus inderdaad.
Heerlijk dessert: nougatine-ijs en kaneelijs met kletskoppen. Deze twee kletskloppen lopen daarna via een schoenenwinkel met zilveren laarzen terug naar de Logeerkamer en na een wifi-uurtje gaan de ogen dicht.

Nederhemert

Heusden

Vischmarkt Heusden

Roekel - Ede (20 km)

Gelopen op zondag 20 september 2015 met Petra (route)

Alweer een etappe van het Veluwe Zwerfpad! Door storingen bij de NS heeft Petra half Nederland omgereisd voor we elkaar op Arnhem CS treffen. Eerst maar eens een koffie, we hebben toch al twee uur vertraging.

Gelukkig kunnen we in Ede vrij vlot de bus nemen naar ons startpunt van vandaag: Roekel, bushalte Apeldoornseweg. Van daaruit lopen we terug naar Ede over zo'n 20 km. Het is zondag, dus het is "vrij druk" in de bossen. Er wordt met koetsjes paard gereden. En een Brabantse vriendinnenclub is tegelijk met ons op een uitzichtspunt.

De heide bloeit nog steeds een beetje. Daar genieten we erg van. We genieten sowieso. Van de herfstlucht om in te ademen, het delen van elkaars verhalen, van de echte chocoladereep, van het springen over modderplassen, van het wandelen zelf. Het is allemaal niet vanzelfsprekend.

We nemen een kop zalige paddenstoelenbouillon in De Planken Wambuis. Hier zat ik eerder met Wendeline, toen ik het Trekvogelpad liep of was het een NS wandeling?  De tweede helft lopen we een stuk langs de spoorlijn. Petra herkent het hier van een eerder verblijf in het Nivonhuis De Boshut.

Geen wild gezien, daarvoor hebben we te veel gekletst. Maar natuurlijk wel veel sporen van wild gezien. Daar hebben we een neus voor!

Dieren - Loenen (19 km)

Gelopen op donderdag 17 september 2015 met Saskia (route)

Ik ben voornemens deze nazomer en herfst veel op de Veluwe te gaan wandelen. Saskia woont dan op een goede plek om van Loenen naar Dieren te gaan lopen! We spreken af in de bus van Dieren naar Loenen, maar door mijn suffigheid mis ik de bus. Flexibel als altijd passen we onze plannen aan. We nemen de etappe van het Veluwe Zwerfpad in omgekeerde richting. Dus direct achter de volkstuintjes van Dieren het bos in. Gelukkig laten we het hondenlosloopgebied snel achter ons.

De Carolinaberg met een stuk of tien wegen die naar dezelfde boom leiden, is een bekende plek voor ons. Het mooie van deze etappe is dat we de hele route niet in de bewoonde wereld komen. Geen autoweg die de bossen doorkruist hier. Alleen maar wandelpaden en een heel enkel fietspad. Zoals op de Zilvense heide, waar dan ook gelijk een fietsclub van een mens of twintig halt houdt bij het bankje waar wij zitten. De reisleidster draagt een gedicht voor over regen en daar gaat het gezelschap weer.

Wij lopen verder over de nog net bloeiende hei. De markering is uitstekend hier. En op de meegebrachte plastic zakken eten we onze boterhammen. Het is maar goed dat we niet gekozen hebben voor de graspaden rondom Zutphen (etappe Hanzestedenpad), want dan waren onze schoenen en sokken al doorweekt geweest. HIer in het bos is het goed te doen.

Pas bij Loenen dus weer asfalt en auto's. En een bushalte, waar we kunnen zitten. Heerlijk buiten geweest.

schaapskooi Loenen, waar we per ongeluk twee keer komen

Oosterbeek - Arnhem (11 km)

Gelopen op vrijdag 11 september 2015 met Annemieke (route)

Onze vorige wandeling was in maart in de polder bij Maassluis. Nu gaan we de bossen in en we spreken precies halverwege onze huizen af: op station Oosterbeek. Enorm toevallig zit in mijn trein een vrouw uit Wijchen die een vriendin opwacht uit Bennekom: ook zij lopen van Oosterbeek naar Arnhem vandaag. Maar via een andere route, want er lopen er hier verschillende.

Het is wat je noemt zalig weer op een nazomerse dag. Nog geen spoortje van de herfst in de lucht.
Direct bij het station wandelen we langs de Canadese begraafplaats. Later deze maand zal het hier druk zijn. We lopen zowat alles onverhard en nemen een lange pauze op een bankje bij een vijver met geconditioneerde eenden.

Bij het Lage Erf scheiden onze wegen. Annemieke pakt de bus en ik loop via Zijpendaal naar het station. Ik ben van plan deze herfst meer op de Veluwe te gaan lopen. Het ruikt er ook zo lekker.

Zijpendaal

Park Sonsbeek