Sint Philipsland (21 km)

 Gelopen op vrijdag 26 april 2024 met Wietske

Voor dag en dauw al op weg, zodat we vanaf Breda met de auto naar Sint Philipsland afreizen en al om 8.45 arriveren bij de haven. Onder de molen parkeren. Uitstappen en dan..... een fanfare voor morgen het Wilhelmus horen oefenen! Mooier kan de dag niet beginnen. Heb je wel gehoord van de zilvervloot? en  God is getrouw, worden ook gerepeteerd.

Monter starten we met de rondwandeling over volslagen onbekend terrein. De Voorstraat in, waar de bakkerskraam net arriveert. Achter de kerk komen de trompetters net aangewandeld. Wij verlaten het dorp en gaan de weidse polder in. Langs de Bruintjeskreek. Aan weerszijden bollenvelden, waarvan het lijkt dat de tulpen niet geplukt, maar wel verwaaid zijn..?

 Allerlei vogelgeluiden. Voorlopig stappen we over gras de dijk op en af, ervoor wakend dat we niet de eieren in grutoo- of tureluurnesten plattrappen. We hebben heier geen drone met warmtemeter bij de hand, zoals Arnout, Philip en Ruben. De etappe is matig bewegwijzerd. Bij twijfel volgen we GPS en boekje, en niet de markering in het veld. We komen in elk geval niemand tegen om het aan te vragen: wat een zalige rust en leegte hier.

Na een stop aan een picknicktafel zien we even later aan de overkant van de Oosterschelde Bruinisse vaag liggen. Schorren met stilstaand water ruiken ziltig. Witte wolkjes in de lucht. En zachtjes draaiende windmolens. Boerenhoeven omheind door bomen. Wat is de bewoonde wereld hier ver weg. 

Bij Sint Annapolder lopen we dan toch weer in een dorpje. De oranje vlaggetjes zijn er al opgehangen. Wij nemen plaats op het bankje voor onze boterhammen (onderwijl nog even bellend voor werk). Wordt hier morgen koekgehapt, eiergelopen en skeltergeracet?

We lopen moeiteloos de 21 kilometer, hoe fijn is dat toch. Terug bij de molen staat er een knalwoord autootje naast Wietskes blauwe. Er had nog een witte russen moeten staan, om de dag nog perfecter te laten eindigen ;-)

 

Stavoren - Workum (18 km)

 Gelopen op zondag 21 april 2024 met Emmeke

Als eerste bij het ontbijtbuffet. Al met rugzakken en al zodat we vroeg op pad kunnen. Bepakt en bezakt, want gisteren in de haven van Enkhuizen kocht ik nog een warme fleecetrui.

Achter het stationnetje van Stavoren langs en dan niet langs de dijk (zoals het Elfstedenpad en het Nederlands Kustpad en het Zuiderzeepad), maar rechts af. Langs de boerderij met het gezellige bordje: ik bijt niet, ik amputeer.

Wijdse uitzichten, frisgroen gras, betonnen paden, Friesland ten top. De koffie uit de thermoskan doen we op het bankje bij de Hervormde Kerk van Molkwerum. Binnen speelt het orgel en zingt de gemeente. Wij zingen alle gezangen mee. Dank u voor deze nieuwe morgen! Een boekje meenemen uit de mini-bieb tegenover het bankje en weer verder op pad. Nu weer langs het IJsselmeer, met veel lammetjes. Op de dijk is het toch wat koud en winderig, dus grotendeels toch maar lopen op het asfalt binnendijks.

Herkennen we Hindeloopen nog? Ja, hoor , uiteindelijk wel. De stempel opgehaald bij de VVV. Achter de strijkplank met naaimachine poseren. Bij herberg De Hinde strijken we neer bij de havenmeester. Maanzaad-taart? Dat lusten we vaker! Heel erg leuke tent is dit!

Langs het leugenbankje en de gehaakte dieren, over de hoge brug en weer verder lopen. Nu wel grotendeels over de grasdijk. Een omgekeerd huis. En daar stevenen we al af op Workum. Net weer een plensbui helaas. Maar alweer droog als we bij het centrale plein zijn, waar we destijds buiten aten.  Nu doen we dat ook met onze broodjes ei.  Op het station van Workum nemen we ons liedrepertoire door met: in, op, twee, daar, onder en ga zo maar door. 

Dan maakt een lange terugreis ook helemaal niet meer uit. Dag Groot-Frieslandpad, tot over een week of vijf alweer! 

Medemblik - Stavoren (24 km)

 Gelopen op zaterdag 20 april 2024 met Emmeke

Ontbijt met de bouwvakker met sik. Eieren lopen, cake in de tas. Het lijkt wel het theater van de lach, met deur open, deur dicht..

De kleding is opgedroogd (met uitzondering van de kletsnatte handschoenen en het vel met wijzigingen). Wij gaan om half 9 op pad. Bij de bushalte direct alweer een plensbuitje. Medembui. Even schuilen en weer door. Maar als we bij het IJsselmeer zijn is het droog. We geneiten bij de picknickbank van koffie en cake met uitzicht. Peter Faber zit even later niet op het bankje. Destijds toch echt wel!

Bij Wervershoop is molen De Hoop eigenlijk nog niet open. De vrijwilligersclub neemt afscheid van twee jarenlange trouwe krachten, die helaas door dementie en Parkinson afscheid moeten nemen. Wat een saamhorigheid hier. Wij krijgen er koffie, terwijl de heren worden toegespeecht.

Nu komt er een saai stuk, immer gerade aus langs een autoweg. Dit is de bloom valley. De ene bollenschuur na de andere. In het zonnetje vinden we weer een picknickbank met uitzcht op een scharrelend konijn, achter een sportcentrum. Gek genoeg komt Enkhuizen maar niet in zicht. Uitiendelijk natuurlijk wel. Met donkere lucht duiken we een koffietent in, en kopen er koffiebonen. Domme actie.

Even een bekend pashokje in en ruim op tijd staan we bij Bep Glasius, de boot die ons naar de overkant brengt. Vlak voordat de bui losbarst wordt de loopplank klaar gelegd. Maar twaalf passagiers aan boord, gezellig aan de plastic kleedjes met plastic plantjes. Schuimkoppen op het IJsselmeer, noordenwindkracht 6.

Welkom in Stavoren. Het hotel verwacht ons. Niet in het wijnvat, maar een gewone kamer, in de gang van kamer 11 tot en met 12. En eerst een hapje eten beneden in de serre. Dag 2 is binnen. Morgen dag 3!