Stavoren - Workum (18 km)

 Gelopen op zondag 21 april 2024 met Emmeke

Als eerste bij het ontbijtbuffet. Al met rugzakken en al zodat we vroeg op pad kunnen. Bepakt en bezakt, want gisteren in de haven van Enkhuizen kocht ik nog een warme fleecetrui.

Achter het stationnetje van Stavoren langs en dan niet langs de dijk (zoals het Elfstedenpad en het Nederlands Kustpad en het Zuiderzeepad), maar rechts af. Langs de boerderij met het gezellige bordje: ik bijt niet, ik amputeer.

Wijdse uitzichten, frisgroen gras, betonnen paden, Friesland ten top. De koffie uit de thermoskan doen we op het bankje bij de Hervormde Kerk van Molkwerum. Binnen speelt het orgel en zingt de gemeente. Wij zingen alle gezangen mee. Dank u voor deze nieuwe morgen! Een boekje meenemen uit de mini-bieb tegenover het bankje en weer verder op pad. Nu weer langs het IJsselmeer, met veel lammetjes. Op de dijk is het toch wat koud en winderig, dus grotendeels toch maar lopen op het asfalt binnendijks.

Herkennen we Hindeloopen nog? Ja, hoor , uiteindelijk wel. De stempel opgehaald bij de VVV. Achter de strijkplank met naaimachine poseren. Bij herberg De Hinde strijken we neer bij de havenmeester. Maanzaad-taart? Dat lusten we vaker! Heel erg leuke tent is dit!

Langs het leugenbankje en de gehaakte dieren, over de hoge brug en weer verder lopen. Nu wel grotendeels over de grasdijk. Een omgekeerd huis. En daar stevenen we al af op Workum. Net weer een plensbui helaas. Maar alweer droog als we bij het centrale plein zijn, waar we destijds buiten aten.  Nu doen we dat ook met onze broodjes ei.  Op het station van Workum nemen we ons liedrepertoire door met: in, op, twee, daar, onder en ga zo maar door. 

Dan maakt een lange terugreis ook helemaal niet meer uit. Dag Groot-Frieslandpad, tot over een week of vijf alweer! 

Medemblik - Stavoren (24 km)

 Gelopen op zaterdag 20 april 2024 met Emmeke

Ontbijt met de bouwvakker met sik. Eieren lopen, cake in de tas. Het lijkt wel het theater van de lach, met deur open, deur dicht..

De kleding is opgedroogd (met uitzondering van de kletsnatte handschoenen en het vel met wijzigingen). Wij gaan om half 9 op pad. Bij de bushalte direct alweer een plensbuitje. Medembui. Even schuilen en weer door. Maar als we bij het IJsselmeer zijn is het droog. We geneiten bij de picknickbank van koffie en cake met uitzicht. Peter Faber zit even later niet op het bankje. Destijds toch echt wel!

Bij Wervershoop is molen De Hoop eigenlijk nog niet open. De vrijwilligersclub neemt afscheid van twee jarenlange trouwe krachten, die helaas door dementie en Parkinson afscheid moeten nemen. Wat een saamhorigheid hier. Wij krijgen er koffie, terwijl de heren worden toegespeecht.

Nu komt er een saai stuk, immer gerade aus langs een autoweg. Dit is de bloom valley. De ene bollenschuur na de andere. In het zonnetje vinden we weer een picknickbank met uitzcht op een scharrelend konijn, achter een sportcentrum. Gek genoeg komt Enkhuizen maar niet in zicht. Uitiendelijk natuurlijk wel. Met donkere lucht duiken we een koffietent in, en kopen er koffiebonen. Domme actie.

Even een bekend pashokje in en ruim op tijd staan we bij Bep Glasius, de boot die ons naar de overkant brengt. Vlak voordat de bui losbarst wordt de loopplank klaar gelegd. Maar twaalf passagiers aan boord, gezellig aan de plastic kleedjes met plastic plantjes. Schuimkoppen op het IJsselmeer, noordenwindkracht 6.

Welkom in Stavoren. Het hotel verwacht ons. Niet in het wijnvat, maar een gewone kamer. En eerst een hapje eten beneden in de serre. Dag 2 is binnen. Morgen dag 3!

 

Nieuwe Niedorp - Medemblik (23 km)

 Gelopen op vrijdag 19 april 2024 met Emmeke

Elke vrijdagmorgen is er kaas in Alkmaar, kaas, kaas,kaas. Franse toeristen vragen mij waar de trein naar Alkmaar vertrekt. In vloeiend Frans vertel ik hen dat ik dezelfde trein neem en dat het de volgende is, hahaha.

Op de natte gronden is het toch gelukt: de bloembollen zijn uitgekomen de afgelopen weken. En nu wij er lopen, zijn de tulpen volop in bloei. Dat is toch wel superleuk van dit wandelpad: dat je daar pal langs loopt. Op de velden zijn ziekzoekers actief. 

Donkere wolken boven ons en af en toe is er opeens een plensbui. Tegen de tijd dat we de regenponcho aan hebben is het dan weer droog. Maar we worden er wel kletsnat van. Onze hoop is gevestigd op ... de horeca in Lambertschaag. Maar het hotel op de hoek is dicht. We ontdekken een benzinepomp er pal achter. Daar staat een koffie/thee-automaat en genoeg barkrukken om onze druipende kleding op te draperen.

Langs dartelende lammetjes en een zwart schaap zetten we onze tocht voort. In de verte tuft Bello over de velden met een stoomwolkje, als in een animatie. Ik kan het wel- ik kan het wel - ik kan het wel...

In Twisk en Opperdoes zijn een paar mooie straatjes met gevels en grachten. Ik liep er niet lang geleden ook. De skyline - dat wil zeggen de toren- van Medemblik wordt zichtbaar. We lopen langs het spoor en zien aan de overkant al de koelbox binnen gebracht worden in onze B&B. Wij doen eerst een portie bitterballen bij Twikkel, smikkel smikkel. Met boodschapjes van de plaatselijke supermarkt in de toch nog gevonden blauwe opvouwbare tas bellen we rond half 5 aan. Een mooie, warme kamer met uitzicht op de lege treinbaan.

Hier gaan wij de eerste uren niet meer de deur uit. First dates en Twee voor twaalf, bellen met het thuisfront en vroeg naar bed. Er kunnen nog twee dagen komen.