AAN HET LOPEN
LAW 14 Groot Frieslandpad (gelopen: Bergen aan Zee - Nieuwe Niedorp)
LAW 8 Zuiderzeepad (nog te lopen: Afsluitdijk)
SP 6 Drenthepad (gelopen: Beilen - Orvelte)
SP 9 Westfriese Omringdijk (gelopen: Hoorn - Wervershoof)
SP 15 Oosterscheldepad (gelopen: Kruiningen- Bruinisse)
SP 18 Biesboschpad (gelopen: Geertruidenberg - Werkendam)
SP 19 Elfstedenpad (gelopen: Oenkerk - Molkwerda en Workum- Bolsward)
Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam, gegarandeerd onregelmatig (gelopen: Amstelveen - Arena, in Noord, Oud-West en van Erasmuspark tot De Nieuwe Meer)
Trage Tochten Utrecht (gelopen: nr 1, 2, 3, 7, 8, 9, 11, 12 en 14)
Trage Tochten Veluwezoom (gelopen: nr 4, 8 en 9)
Trage Tochten Utrechtse Heuvelrug (gelopen: 3, 4, 5, 7, 13 en 15)
Walk of Wisdom (gelopen: Stevenskerk- Nederasselt)

AFGELOPEN
LAW 1-1 Friese Woudenpad (2021-2022)
LAW 1-2 Pionierspad (2020-2021)
LAW 1-3 Floris V pad (2016-2018)
LAW 2 Trekvogelpad (2012-2013)
LAW 3 Marskramerpad (2014)
LAW 4 Maarten Van Rossumpad (2011-2013)
LAW 5-1 Nederl. Kustpad Hoek v Holland - Sluis (2017-2018)
LAW 5-2 Nederl. Kustpad Hoek v Holland- Den Helder (2013)
LAW 5-3 Nederl. Kustpad Stavoren - Bad Nieuweschans (2020-2022)
LAW 6 Grote Rivierenpad (2012- 2014)
LAW 7 Pelgrimspad (2015-2016)
LAW 9-1 Pieterpad (2011-2012)
LAW 9-2 Pieterpad (2011-2012)
LAW 10 Noaberpad (2019-2023)
LAW 11 Grenslandpad (2018-2020)
LAW 12 Overijssels Havezatenpad (2016-2017)
LAW 13 Hertogenpad (2014- 2015)
LAW 15 Westerborkpad (2017-2019)
LAW XVI Romeinse Limespad (2018-2021)
LAW 17 Waterliniepad (2017-2021)

SP 1 Streekpad Winterswijk, Scholtenpad (2020)
SP 3 Streekpad Nijmegen (2011)
SP 4 Waddenwandelen Schiermonnikoog (2014), Texel (2017-2018) en Vlieland (2019) en Terschelling (2020-2022)
SP 5 Brabants Vennenpad (2016-2018)
SP 7 Krijtlandpad (2021)
SP 8 Graafschapspad (2016-2019)
SP 9 Stelling van Amsterdam (2018-2019)
SP 10 Maas-Niederrheinpad (2013-2016)
SP 11 Hanzestedenpad (2013-2016)
SP 12 Groene Hartpad (2015-2018)
SP 13 Utrechtpad (2013- 2014)
SP 14 Maas-en Peelliniepad (2013)
SP 16 Veluwe Zwerfpad (2014- 2017)
SP 17 De Brabantse Wal (2020-2021)
SP 21 Betuwepad (2022-2023)
Wandelen buiten de binnenstad van Nijmegen, Urban Walking-serie Gegarandeerd Onregelmatig (2020)
Trage Tochten Nijmegen (2020-2022)

NOG TE LOPEN
SP 2 Twentepad
SP 4 Waddenwandelen Ameland en Borkum
SP 20 Noardlyke Frieske Woldenpad

zaterdag 29 december 2012

Overloon - Oploo (16 km)

Gelopen op zaterdag 29 december 2012 met Nico (route)

Een sportief uiteinde van 2012: na een les Evy verwissel ik de loop- voor de wandelschoenen.
Met twee auto's rijden we naar de Christinehoeve in Oploo en vervolgens samen naar Overloon. Het Nationaal Oorlogs-en Verzetsmuseum, tegenwoordig Libertypark geheten, heeft een groot parkeerterrein.
Hier vinden we de eerste geelrode markering van het Maas-Peelliniepad.

Leuk om samen aan een nieuw Streekpad te beginnen. Een enkele etappe liep ik al in februari 2011. Dat was mijn eerste trainingswandeling voor de Vierdaagse van dat jaar. Met Margot en Vera trotseerde ik de kou en liep ongeveer 13 km van Boxmeer naar Vierlingsbeek. Helaas heb ik daar geen foto's van. Wel weet ik dat we vergeefs zochten naar een goede sanitaire stop- 't Veerhuis was gesloten. Ook herinner ik me een stuk van het Maasheggenpad, dat ik later tijdens het Pieterpad ook liep. Maar vooral staat me bij dat ik last had van tien dode vingers en tien dode tenen. We eindigden die winterdag met warme chocomel in Vierlingsbeek. Dat dan weer wel.

Hoe anders is deze winterdag. de zon schijnt, er staat een zuidelijke wind, en het is 12 graden. We starten pas om 12.30 met wandelen. Het begint goed; een winkel met modelbouw. Helaas alleen militaire voertuigen. Dan door de dorpskern van Overloon met her en der beelden van dieren en diverse monumenten ter herinnering aan WOII. De naam van dit streekpad herinnert aan de zware strijd die er geleverd is in dit gebied.

Overloon Liberty Park

We lopen Overloon uit via een verhard pad langs een stuk grond met coniferen-aanplant. Via het bungalowpark Helderse Duinen komen we in een stuk bos. Veel modder. Dan een strakgroen grastapijt: een graszodenkweker. Daarna een klein stukje Limburg en vervolgens kilometers langs de provinciegrens: het Afleidingskanaal. De Brabanders hebben her en der een en ander gedumpt. Nico herkent onderdelen van een xtc-lab, achtergelaten bij een bankje. Verder bij het graspad van Siberie- een gesloopte fiets, autonummerbord en allerlei blikjes in de bomen. Vreemd allemaal.

Helderse duinen

xtc-stop

brug over Afleidingskanaal (grens NB en Limburg)

Aan het Afleidingskanaal zien we een boer die zo in Showroom had gekund. Met plastic voor de ruiten van de oude schuur en een witte kat achter het plastic. We passeren een monument voor een Pool die zich hier in 2008 tegen de dubbele rij bomen heeft doodgereden. Triest.

Bij de Vredepaal (net onbereikbaar vanwege een sluisje) pauzeren we even. De Vredepaal herinnert aan de verzoening tussen de Limburgers en Gelderlanders van 1716.
Nico krijgt last van enkel en knie. Toch die nieuwe schoenen die niet lekker lopen!? We gaan nog door tot voorbij een hele reeks kazematten langs het Defensie- of Peelkanaal. Ook interessant is een plaquette van een voormalig mobilisatiecomplex uit de periode van van de Koude Oorlog.

genomen vanaf het bankje van kaart 9 De Gater

natte weilanden achter het Afleidingskanaal


Bij een kikkerpoel nabij de Deurnseweg gaat Nico zitten en loop ik de laatste 3 kilometer verder naar de auto. Een stuk bos en bosrand, terwijl de zon heel laag staat. Het levert een mooi plaatje op. Het was vanmiddag een mooie start van een nieuwe route. Ondanks dat mijn boekje uit 2002 is, is alles duidelijk gemarkeerd.
Oploo

zondag 16 december 2012

Durgerdam - Gein (21 km)


 Gelopen op zondag 16 december 2012 met Guus (route)

Vandaag gaan we de rafelrand van Amsterdam te voet verkennen. Te beginnen in Durgerdam. Hemelsbreed misschien niet meer dan 5 kilometer van CS verwijderd, maar met openbaar vervoer niet bereikbaar. Gelukkig bestaan er persoonlijk taxi-chauffeurs - of in elk geval één- die hun uitslaapochtend sterk willen inkorten, om ons ter plaatse te brengen. De kameel blijft op de achterbank, als wij bij het kerkje van Durgerdam uitstappen. Wat een vergane glorie. Van een afstand dan weer wel heel pittoresk.

Durgerdam



Een week voor de kerstvakantie, met nog diverse deadlines en threatlines voor het werk, is het een weldaad voor lichaam en geest om een paar uur buiten te zijn. Wel stevig doorstappen, want echt warm is het niet. Stilstaan moeten we wel bij de Oranjesluizen. Hoewel er er in verste verte nog geen boot te zien is, zijn de hekken dicht. We praten gezellig door de intercom met de sluiswachter die ons garandeert dat we voor morgenochtend vroeg de sluizen wel over zullen zijn. Hij zwaait er ook nog vriendelijk bij. En dan komt een megagroot containerschip de sluis binnenglijden. Cool!
Oranjesluizen




Als (ex-) Amsterdammers verbaast het ons dat we vandaag op allerlei plekken komen die we echt niet kennen. En er lijkt ook niet veel verkeer langs te komen bij de afgelegen boerderijen, woonboten en woonerfjes. Een vrijbuitersgebied. Het Amsterdam-Rijnkanaal is een walhalla voor vissers. Ze zitten met tientallen langs de oever. De een op een wat gammel krukje, de ander met een professionele uitrusting met verwarmde stoel en vier hengels. Aan de auto's te zien komen ze helemaal vanuit de Achterhoek naar hier om te vissen. Met de cup a soup mee.

Ijburg

Amsterdam Rijnkanaal


Vlak voor Diemen loopt ons een groepje wandelaars tegemoet. Ze lopen het Trekvogelpad vanaf Enschede.
Inmiddels is het weer droog na een net iets te lang durend buitje. Maar te verwaarlozen met wat we begin dit jaar in Sleen op het Pieterpad op ons hoofd kregen.

Het Diemerbos is zo'n plek waar we nooit eerder geweest zijn. Een parkachtig geheel, aangelegd in 1993 voor de Floriade. Nog vrij jonge berken, veel weides en rondslingerende wegen. Zodra het asfalt ophoudt is het wel modderig. Vroeger was dit een moerasbos. We eten onze boterhammen op een bankje vlakbij  een hoge fietsbrug, waar ook een invalidenautootje overheen kan. Het Diemerbos is dan weer een walhalla voor hondenbezitters: honden mogen hier los lopen. Guus weet er wel raad mee.

De laatste kilometers lopen we langs de Gaasperplas. Ook hier zijn we nog nooit geweest. Wanstaltige roze prullenbakken ontsieren de mooie natuur.  Maar ja, het is weer eens wat anders dan groen. Zonder problemen lopen we tot aan metrostation Gein. Deze 21 km liepen op een of andere manier makkelijker dan van Sleen naar Coevorden. Voldaan stappen we in de metro.
Vrijdag mag ik al weer aan de wandel. Dan voor mijn laatste twee etappes van het Trekvogelpad!
Diemerbos

Diemerbos

Gaasperplas


donderdag 6 december 2012

Dieren - Laag Soeren (12 km)

Gelopen op donderdag 6 december 2012 met Saskia (route)

De eerste winterse dag, en het is nog niet eens winter. En wat een geweldige bof dat wij deze dag gepland hebben om een stuk van het Maarten van Rossumpad te gaan wandelen. De wereld is wit en de zon schijnt. Een liedje schiet mij te binnen: het is vandaag de witte wereld.
De sneeuw weerkaatst het zonlicht. Vanaf station Dieren lopen we om 9.30 uur via de NSroute naar de Carolinahoeve. Vanaf hier komen we op het MvRpad. Een paar weken terug liepen we hier samen nog in de oranje herfstbossen.

De aanlooproute is vandaag even lang als de echte etappe. Maar dat hindert niets, want de bossen zijn sprookjesachtig mooi. En met de zon erbij, doen we aan een echte lux-wandeling, waar geen lichttherapie tegenop kan. We lopen door een schilderij van sneeuwlandschap en komen bijna niemand tegen. We genieten met volle teugen.

Een paar keer zijn we de markering kwijt. Dan kiezen we ervoor om dezelfde weg terug te lopen, want we hebben het idee dat je hier behoorlijk kan verdwalen. Saskia heeft een thermosfles thee mee. Op een bankje op een meegebrachte plastic zak drinken we ervan, met uitzicht op een beek en spreng. De kou trekt door bank en been heen, dus stappen we snel door.

Adembenemend is de natuur vandaag. Als we stil staan en stil zijn, horen we van diverse kanten het getik van spechten. We kunnen ze echter niet zien. De vlokken dwarrelen er van de besneeuwde takken. Aan de strakblauwe lucht erboven schemert nog een maantje door de bomen. Wij vieren morgen Sint, Saskia al afgelopen weekend. Als we in Laag Soeren komen neem ik de bus van 12.45 uur terug naar station Dieren. Saskia heeft nog niet genoeg van wandelen en loopt naar huis. Een ochtend met een wit-gouden randje!

zie de maan schijnt door de bomen


het is vandaag de witte wereld

boomstam

lopen we nog goed?

spreng bij laag soeren

zondag 25 november 2012

Soest - Maarn (21 km)

Gelopen op zondag 25 november 2012 met Alette en Wendeline (route)

Weer een nieuwe logistieke variant: we zetten drie auto's bij respectievelijk eindpunt,op twee derde en bij het startpunt. Het waait hard vandaag. Maar we lopen in de bossen en van west naar oost, dus hebben er geen last van. Het is een mooi geluid om de storm door de boomtoppen te horen razen. Het roept het gevoel op van 'het heerlijk avondje is gekomen'. Tijd van surprise-stress en  uitwisselen wat jij vanochtend in je schoen vond.

Bij de Lange en Korte Duinen - ik weet nooit welke het zijn- zet een behulpzame vrouw ons professioneel op de foto, zonder tegenlicht en met mooie achtergrond. Af en toe miezert het een beetje, maar het stelt niet veel voor. Ik heb er inmiddels al meer dan 300 kilometer opzitten van het Trekvogelpad. Door ziekte van Guus verviel vorige week de etappe Durgerdam- Gein. En dan wacht alleen nog het oostelijk eind van Borculo naar Enschede, zo'n 45 km. Voor vandaag staat er weer eens een lekker lange tocht op het programma: een halve marathon. Gelukkig hoeven we hem niet hard te lopen. Vooralsnog worden we bijna omver gereden door tig mountainbikers, die als zwartbemodderde mannetjes uit de bossen opduiken.



Bijna alle blad is inmiddels van de bomen af. En deze storm waait de laatste er ook nog af, terwijl ook de bladeren op de grond rondstuiven. Het heeft veel geregend de afgelopen dagen. We boffen dus echt vandaag. Want het zonnetje breekt door en het wordt droog. Bij het Kontakt der Kontinenten is de route wat onaantrekkelijk (veel asfalt en autoverkeer), en lopen we ook nog even 200 meter fout, omdat een fiets geparkeerd staat voor de rood-witte markering.


Op deze etappe zit geen horeca (behalve theehuis 't Hoogt na 3 km), dus rusten we uit op bankjes. Dat doen we in de wijk Apollo, die in de jaren vijftig is gebouwd voor de in Soesterberg gelegerde Amerikaanse militairen. Toeval of niet, maar hier worden we opgeschrikt door een enorme knal, terwijl we onze boterham eten  in de speeltuin. Langs de wandelpaden veel prikkeldraad en waarschuwingsborden met enge honden.


Al kletsend bereiken we Austerlitz, waar Alette besluit gewoon verder te wandelen tot het eind. We lopen dus langs haar auto (ook hier een stop bij de speeltuin) weer het dorp uit. De piramide van Austerlitz kennen we allemaal wel, dus daar maken we zeker geen omweg voor. Het ruikt hier heerlijk naar dennen, wat de gedachten verplaatst naar kerst. Nog één maand en dan is het alweer eerste Kerstdag. Een rond gebouwtje doet ons denken aan het Capitool in 's Graveland. Op zondag na kerktijd moest je thuis ook nog eens een uur stil zijn als er op TV eindeloos werd gediscussieerd door oude grijze wijze mannen.


Vlak voor Maarn is er nog een klein heidegebied met een eenzame (?) lariks. Weer veel hondenuitlaters hier.  En dan stappen we de bebouwde kom van Maarn in, waar Wendeline de auto heeft geparkeerd. Goed doorgestapt: binnen vijf uur de 21 km volbracht.


vrijdag 23 november 2012

Heelsum - Heveadorp (7 km)

Gelopen op vrijdag 23 november 2012 met Vera (route)

"We zijn niet bang voor een spatje regen". Met deze positieve gedachte beginnen we aan onze wandeling. Eigenlijk zijn we wel een beetje maf. Om op zo'n druilerige grijze dag het wandelpad op te gaan. En Vera moet daarvoor eerst nog bijna drie uur reizen.. Maar we zien elkaar zoals afgesproken om 11.30 uur bij bushalte Het Beekdal in Heelsum. De regenjassen aan, een extra regenponcho om, en de route in een plastic hoesje. We gaan ervoor. We hebben gisteravond besloten de etappe in te korten. We lopen slechts 7 kilometer met halverwege een stop bij kasteel Doorwerth.


Bij de volkstuintjes van Heelsum begint de wandeling van vandaag. Vera poseert er als vogelverschrikker. Volgende bezienswaardigheid is het kerkje van Heelsum, dat op een terp is gebouwd begin 16e eeuw. We lopen langs weilanden en bosranden. Ook de paarden hebben regenjassen aan. De bossen zijn een en al oranje. De takken al behoorlijk kaal, en op de grond een bladerentapijt. We letten ontzettend goed op de markering, wat best lastig is als je elkaar al een poos niet hebt gesproken.


Heelsum



Onder de A50 door, een walletje opklimmen en weer verder door de bossen. Het gaat goed. Na vijf kwartier wandelen zijn we bij het mooie ridderkasteel Doorwerth. De natte plunje doen we in het halletje uit, en we lopen de warme zaal van etablissement De Zalmen in. Oef, wat is het druk. Allemaal vrouwvolk aan lange lunchtafels. En een TVploeg?! Het blijkt een congres en inspiratiedag (Krabbenmand?) van Femenergy en Highopes vrouwelijke zzp-ers groeien hier in hun kracht. Goed, wij groeien hier van de kop erwtensoep met roggebrood en spek. En de billen op een schapenvacht van 75 euro. Het trapje naar onze tafel op de vide is steil, maar we zwabberen niet.

Kasteel Doorwerth

De Zalmen


En kijk nou, het is droog geworden! We gaan weer in de benen, eerst een stukje langs de kasteeldijk en later het bos in omhoog. De wegen slingeren met haarspeldbochten door het steile bos. Vera beschermt mij voor springende honden. Helaas missen we ergens toch een afslag, want we komen Heveadorp niet in waar het zou moeten. Maar gelukkig stuiten we op een aardige inwoner die met ons meeloopt naar de bushalte. Ondertussen horen we zijn verhaal over Heveadorp: Hevea was een rubberfabriek. De directeur liet voor alle arbeiders Engelse cottages bouwen. Het dorp staat nu nog vol met deze huizen met rieten daken, terwijl de fabriek is overgenomen door Vredenstein en verplaatst. Ook vertelt hij dat hij zelf bijna alle LAW-paden in Nederland al gelopen heeft. Morgen loopt hij de laatste etappe van het Havezatenpad. Hij beveelt de GR5 naar Nice aan, alhoewel hij zelf "maar" tot de Mont Blanc is gekomen.




Wel, voorlopig houden wij het bij eindpunt bushalte Van Beeklaan in Heveadorp. Zeer voldaan stappen we allebei in de bus. Vera de ene kant op, ik de andere. Volgende gezamenlijke wandeling wordt ergens op het Hollands Kustpad, met zon graag.

maandag 12 november 2012

Haarlem - Overveen (3 km)

Gelopen zondag 11 november 2012(route)

Een goed begin is het halve werk. Vanmiddag maak ik een kleine start met het Hollands Kustpad. Zomaar midden op de route. Van station Haarlem tot Overveen. Het is een krappe 3 kilometer. Maar voor mij even een goed rustpunt op de drukke dag. Uschi, hoewel dol op wandelen -getuige haar koffiemok-, heeft vandaag geen tijd om een stukje me met mee te lopen. Dat wordt dan 2013. Dan hoop ik meer etappes van het Kustpad te gaan lopen. Het boekje is al in huis, en heb ik vandaag in de tas gestoken.

De auto parkeer ik bij station Overveen. De blauwe schijf geeft me een uur om hier weer terug te keren. Op het perron horen twee vrouwen mij uit over het verschil tussen een NS wandeling en LAW-paden. Ik leg het uit. En mijn stem wordt herkend door weer een andere vrouw op het perron. Wat gezellig, een alt van mijn oude koortje. Ik zit bij haar in de coupé tot we na een paar minuten bij Haarlem zijn.  Nu even geen gekwek en gewoon doorstappen en wat foto's maken.

De zon schijnt en Haarlem is blij. De bakfietsen staan in de voortuin, kinderen wassen de auto, een jongetje brengt zijn bestelling van de kinderpostzegels langs de huizen. De bladeren worden geharkt en de boomtakken en heggen gesnoeid. Zo rommelt Nederland aan op een zonnige zondagmiddag in november en ik geniet ervan.

Haarlem CS

Spaarne

Frans Hals buurt Haarlem

heg in Haarlem

Julianalaan Haarlem


Gein - Weesp (7 km)

Gelopen op zaterdag 10 november 2012 met Diana (route)

Deze zatermiddag bedenken we een nieuwe logistieke variant voor een (halve) etappe van het Trekvogelpad. We nemen 1 fiets aan de hand mee. Dat maakt het mogelijk dat Diana na een paar kilometer op de fiets stapt voor nog wat boodschappen. En als ik dan doorloop naar het eindpunt en met OV terugkeer naar haar huis, staat de avondmaaltijd klaar.

Vanmiddag ontdek ik de schoonheid van Amsterdam Zuid-Oost. Aan de uiterste grens van de stad ligt dit paradijsje. Het zal ook nooit bebouwd worden. Een fietspad door aangelegd bos, vogelgeluiden, in de verte de boerderij van boer Gijs.  Diana laat de bult zien waar de kinderen de afgelopen winters sleetje hebben gegleden.


de rand van Amsterdam


Vooral de weg met knotwilgen langs het Gein is schilderachtig. Het riviertje kronkelt. Een kapel is nu tentoonstellingsruimte. Mondriaan heeft hier veel geschilderd. Waar is iedereen op deze zaterdagmiddag?

Gein

Kapel in Gein

Gein

Bij Driemond stapt Diana op de fiets. Ik loop over de brug over het Amsterdam Rijnkanaal richting Weesp. Het wordt al vroeg donker. Binnen gaan de lichtjes aan. In Weesp is de kerstverlichting nog niet opgehangen, maar dat zal vast niet lang meer duren. Iets over vijven ben ik op station Weesp en probleemloos drie kwartier later bij Diana en Jeroen thuis. Inderdaad kunnen we gelijk aan tafel. Kikkererwtensoep en vette kippensoep, mmm.
Amsterdam Rijnkanaal

Molen in Weesp

Weesp

Spreeuwenzwerm