Hoogvliet - Rijsoord (27 km)

Gelopen op dinsdag 24 september 2013 met Wietske (route)

Wat een verrassing was deze wandeling. Onder de rook van Rotterdam ligt een prachtig stuk natuur. Het was even zoeken voor we vanaf metro Hoogvliet op de route kwamen, maar dan hebben we ook wat! In de uitgestrekte grienden staan laantjes vol met knotwilgen. Hun wortels in het zoet-water getij, met glanzend zand. Vandaag lopen we er in de mist doorheen. We weten dat vlak naast ons de Oude Maas is, maar de rivier is nauwelijks zichtbaar.

Bukkend voor spinnenrag lopen we kilometers door deze rustgevende omgeving. Pas bij Barendrecht komen we wat meer in de bewoonde wereld, met flinke golfbanen. Dan breekt ook de zon opeens door. Het is eigenlijk te warm op binnen een drankje te nuttigen bij pannenkoekenrestaurant de Oude Maas. Toch maar even gedaan, want we zijn al 20 km op weg en hebben nog 7 te gaan, waarvan een paar honderd meter over het smalspoor van een mini-treintje. De laatste kilometers gaan langs de Oude Waal. Aan de oever liggen her en der gammele bootjes. Een molen, een volkstuintje: reuze gemoedelijk hier.

Hoogvliet

Branding in zoet water

Rhoon Oude Maas

Carnisse Grienden

Rijsoord

Callantsoog - Den Helder (21 km)

Gelopen op zondag 22 september 2013 met Wendeline (route)

Ik sluit het Hollands Kustpad af! Wat een heerlijk pad: over het strand, zandpaden, schelpenpaden, betonplaten, basaltstenen, en een beperkt aantal kilometers asfaltweg.

Weer supermooi weer, terwijl de datum al zo lang stond en om andere redenen dan het weer werd verschoven. Na een urenlange reis lopen we van Callantsoog eerst een stukje landinwaarts. Hier liep ik een paar weken geleden al met Petra de poldervariant. Nu zijn de paddenstoelen uit de grond geschoten, ook in de duinen!

Dan noordwaarts richting Julianadorp. Veel fietsers op deze zonnige nazomerzondag. We kopen geen rauw ei uit de bolderkar bij drie schattige kindertjes op de Zandweg. Bij vuurtoren de Kaap onze lunch met boterhammen met kaas, terwijl een lieveheersbeestje op mijn broek wandelt. Knoflookgeuren in de duinen? O, dat komt overwaaien van een strandtent. Op het strand komen we niet vandaag. Vooral over fietspaden in de duinen, met een enkel zandpad.

Later betrekt het weer en zijn we toch wel blij met lange broek. Vuurtoren Lange Jaap in Den Helder is in de wolken. Maar Texel is duidelijk te zien.  Ook de boot ernaar toe. Die nemen wij nu niet. Terug naar huis. Maar het was puur genieten.

Uitzicht op Julianadorp, vuurtoren de Kaap

De Kaap

Lange Jaap Den Helder

De boot naar Texel

Doesburg - Brummen (19 km)

Gelopen op donderdag 19 september 2013 met Saskia (route)

Vandaag de start van een voor mij nieuw wandelpad: het Hanzestedenpad. Een met openbaar vervoer zeer goed bereikbaar pad. Dat is een groot voordeel. Geen buurtbus of treintaxi, überhaupt weinig bus, veel trein.
Vanaf Dieren brengt bus 26 ons in tien minuten naar de Kraakselaan in Doesburg, de mosterdstad. Vanochtend nog stond het stadje uitgebreid in de Gelderlander met de beschrijving van een menu in restaurant Het Zesde Zintuig.

Het beginpunt is niet vrolijk gemarkeerd. We lopen gelijk de stellingwallen op en de eerste de beste voorbijganger blijkt een tachtigjarige kennis van Saskia. Een paar spatjes regen leveren een mooie regenboog op. Doesburg is meer waard dan dit vluchtige bezoekje. We nemen een kop koffie bij De Waag en lopen gelijk maar weer door. Aan de ingang van het park staat daar dan toch een officieel bord van het Hanzestedenpad. Het meest recente routeboekje is ook bij de lokale VVV niet meer voorradig. Ik moet het doen met een verouderde versie plus wat ik op internet vind aan routewijzigingen.

Het loopt lekker zo samen in hetzelfde tempo en ziet er blijkbaar aanstekelijk uit. Want diverse mensen wensen ons een goede wandeling en zeggen dat we een prima dag hebben uitgekozen. Langs de IJssel loopt het betonnen-platen-pad. Dat klinkt veel lelijker dan het is. Het meandert en de wit-grijze kleur steekt af tegen de blauwe hemel en het frisgroene gras. Af en toe fietst er een scholier ons voorbij. We passeren diverse veeroosters, maar zien geen grote grazers of schapen.

Na het pontje van Dieren naar Olburgen, pauzeren we op een bankje. Even bellen naar huis met Saskia's toestel voor een technisch probleem. Het tweede gedeelte van de wandeling is meer beschut. Beuken- en eikenbossen afgewisseld met stukken weiland. We komen hier echt niemand tegen. De wind ruist zachtjes, de eerste bruine bladeren bedekken de modderige grond. In de verte het HOEHOE van de stoomtrein. Onze wandeldag is weer perfect.

Ommen - Balkbrug (18 km)

Gelopen met Aafke op donderdag 12 september 2013 (route)

Vandaag heb ik weer een stuk mogen lopen van het Maarten van Rossumpad.  Aafkes kinderen zijn weer op schoolreis, net als de vorige keer.  Een goede dag om aan de wandel te gaan. Zij zet haar auto bij het eindpunt, Balkbrug, en komt per bus naar Ommen. We zien elkaar op station Ommen en gaan direct het pad op. De mist is net weggetrokken. Wel zijn de bermen vol van ragfijne spinnenwebben met dauwdruppeltjes.

Ommen is verkozen tot wandelgemeente 2013. Het centrum van het stadje zelf heb ik nog nooit gezien. Zowel het Pieterpad als dit pad buigen eerder af.  Terwijl de zon aan kracht wint, bespreken wij wat we op facebook niet delen. En ondertussen nemen we de omgeving in ons op. De herfst komt eraan: de eerste beukennootjes, late zonnebloemen,  nog net paarse hei, enkele bramen. Een verrassing is het gehucht Arrien, dat met zijn brink Drents aandoet. De stapel stenen suggereert een hunebed.

 

 

Het pad is niet overal even goed gemarkeerd, maar de kaartjes in de gids zijn superduidelijk. Wandelaars komen we niet tegen vandaag.  Nog wel een ruiter, die ons pad kruist als wij op een bankje de boterhammen eten.

 

Ook bijzonder is het kerkhof van de Ommerschans. Stil is het hier, en een rij grijze sobere kruizen . Veel geld hadden de mensen niet: het waren landlopers en bedelaars die in de kolonie werden heropgevoed. Later verhuisde dit naar Veenhuizen.

Bij Veldzicht is nu een TBS instelling. Daar lopen we achter langs. Het is een groot park, waar op het land wordt gewerkt. We zijn mooi op tijd weer bij de auto. Heerlijk gewandeld.

Utrecht - Bunnik (12 km)

Gelopen op vrijdag 6 september 2013 (route)

Na het Streekpad Nijmegen en het Maas- en Peelliniepad vandaag gestart met het Utrechtpad. Dus weer de rood-geel markering zien te vinden in de binnenstad. De dag begint nog maar net in het centrum van Utrecht. Ochtendzon in de gracht, terrassen worden opgebouwd en winkels gaan net open. Of de winkel blijft dicht, omdat de eigenaar liever naar het strand gaat..

De Dom

Er is een tropische dag beloofd, waarna het weer dit weekend zal gaan kelderen. Omdat ik toch graag met zon foto's maak, en omdat ik toch in Utrecht moet zijn vanmiddag, waag ik het erop en hoop dat deze etappe genoeg schaduw heeft om het wandelen aangenaam te blijven vinden.

Een stuk stad doorkruisen vind ik ook altijd leuk, en zeker als de stad ontwaakt. Studenten op de fiets richting college, ronddwalende toeristen, de vuilnismannen die hun werk doen, en daar loop ik dan rustig met fototoestel en gids langs heen te kuieren. Deze etappe is jarenlang een NS-wandeling geweest en ik heb hem twintig jaar geleden twee keer gelopen.

Lily Conemans

Bij het Ledig Erf moet ik even zoeken, maar een fietser uit Bunnik helpt me op de goede weg. Over het jaagpad langs de Oude Rijn, waar vroeger paarden de trekschuiten trokken. Er staat nog een jaagpaal met informatiepaneel: Hier komt de uitdrukking vandaan: Langzaam aan, dan breekt het lijntje niet..

in de buurt van Laan van Maarschalkerweerd

jaagpaal

Jaagpad langs de Kromme Rijn

Ik loop niet langzaam, want moet om half 2 in de stad terug zijn. Maar ik heb net genoeg tijd voor een kopje koffie naast Stay Okay Bunnik, waar ik als veertienjarige al logeerde. Er zijn veel recreanten in dit gebied. Ondanks de broeiende hitte, zijn er hardlopers. En ook gezellig wat kano-ers op de Kromme Rijn

Terrasje De Veldkeuken Bunnik

Jaagpad langs Kromme Rijn

Bunnik

.
Bij de burg in Bunnik poseert een trouwpaar. Altijd leuk. Daar kan ik ook wel een fotoserie van gaan maken. Want op het streekpad Nijmegen, het Trekvogelpad en het Maarten van Rossumpad passeerde ik ook al bruidsparen. Het Pieterpad kan ik me niet zo herinneren. Uitendelijk hol ik de laatste kilometer naar station Bunnik, maar heb dan toch de trein de ik hebben wilde. Het was weer puur genieten. Ik heb zin in de rest van het pad!

Gennep - Plasmolen ( 6km)

Gelopen  op donderdag 5 september (route)

Ik kan het niet laten. Het wordt vandaag zo zomers warm, dat ik de ochtend pik voor een kleine wandeling. Ik liep deze 6 km ook ongeveer op de Norbertuswandeltocht van 40 km. Nu heb ik meer tijd om stil te staan: bij de bramen, de mais, en de zonnebloemen bijvoorbeeld. Met strakblauwe lucht als achtergrond. Tussen de hoge mais is het flink warm. Waar mogelijk loop ik in de schaduw.

Jammer dat van het Genneperhuis niet zo heel veel meer over is. Het is moeilijk om in de ruïne nog iets te zien van het grote kasteel dat het moet zijn geweest.

Thuis koffie en weer aan de slag. Nou ja, eerst nog even deze blog schrijven, dan...

Genneperhuisweg