Putten - Ermelo (13 km)

 Gelopen op vrijdag 25 september 2020 met Annemieke

Het had tot Harderwijk moeten worden vandaag, maar de markering was zo slecht, dat we teveel kilometers maakten. En er moest een trein gehaald. Gelukkig ligt Ermelo dan ook een soort van de op de route.

Het is koud trouwens, we missen voor het eerst handschoenen. Maar niet getreurd. Kasteel Vanenburg is open en daar zitten we sjiek de fiebel onder een art nouveau glazen plafond met een warm drankje bij het raam. Wat een geweldige bomen in deze tuin. En daar dat prieeltje! Echt iets voor een trouwlocatie. De woorden nog niet uitgesproken of daar arriveert een bruid en bruidegom. Zij in het lang wit, met witte sneakers. Een nieuwe trend? De bruidsjonkers van een jaar of zes stormen bij ons het restaurant in, inclusief corsage.

We lopen grotendeels over verharde paden. En toch missen we de markering. Overal heet het hier Telgterweg of Nijkerkerweg. We lopen zowaar een rondje om weer bij de openbare school in Ermelo uit te komen. Dan maar gewoon pauzeren bij bakker van Bentum op het terras. 

Geen uil gespot, welk Schotse Hooglanders in een wei als het gewone koeien zijn. Er wordt hard gereden op de provinciale wegen, maar we bereiken veilig het psychiatrisch centrum Veldzicht. Uit liefde voor onszelf zetten we Harderwijk uit ons hoofd en eindigen bij station Ermelo. Nog tijd voor een zorgeloos theemoment bij café Peacocks, waar ik al eerder zat met het Westerborkpad. De etappe Ermelo- Harderwijk bewaar ik gewoon voor een volgende keer. Terug met de trein en daarna de auto in. En net als eergisteren begint het te regenen zodra ik weg rijd. Hoe is het mogelijk.

 

Kraggenburg - Giethoorn (23 km)

 Gelopen op woensdag 23 september 2020 met Wendeline

Een half jaar geleden startten wij - vlak voor de lockdown- het Pionierspad. Vandaag dan toch eindelijk een vervolg. En pionieren wordt het. Alleen al om de beide auto's te kunnen parkeren bij start- en eindpunt. Wegomleggingen, ontoegankelijke parkeerterreinen, mèn wat duurt het voordat wij van start kunnen gaan met het echte werk: wandelen! We zitten er dus direct flink de pas in. Maar hola, binnen 100 meter stuiten we op een kudde hooglanders. Er zijn kleintjes bij. Afstand houden is moeilijk want ze staan midden op het pad. Dus banen we ons een weg door het hoge gras en... raken ons oorspronkelijke pad kwijt. We klauteren over prikkeldraad en komen in elk geval weer op een weg. Met wat extra meters komen we dan toch in het Waterloopbos. En wederom gaat het mis. De stickers zijn hier niet goed geplakt, durven we te zeggen. Wel erg mooi hier overigens, welk pad we ook nemen in dit bos. Bruggetje over met de grootste spin ever. Ook dit pad leidt ons met een omweg de verkeerde kant op. Dus weer terug langs de mega-spin. 

Blij dat we weer op de route zijn duiken we op het eerste het beste bankje voor een versnapering: op de dijk, ín een kunstwerk 'water en land'. Via een paar overstapjes die we lenig nemen terwijl schapen ons nieuwsgierig bekijken, belanden we in Vollenhove. Al de derde keer dat ik hier ben: onlangs met het Zuiderzeepad en eerder al met het Overijssels Havezathepad. Dus weet ik het leukste terras: dat van Saantje. 

Na de koffie banjeren we door dit mooie dorpje. We passeren bij de Wijert de wegomlegging en worden bij het tankstation bijna omver gereden door een achteruitrijdende geldwagen. Tot vermaak van de lunchende bouwvakkers aan de overkant. Bij het gehucht Moespot duiken we elke keer de berm in wanneer er weer een enorme tractor of vrachtwagen met uien ons bijna van de sokken rijdt. Pas daarna wordt het eindelijk rustig op de weg!

Lunchen doen we op een bruggetje. Ook hier goed de voeten binnenboord houden voor de passerende tractoren trouwens. Het riet waait, er komt blauw in de lucht, molentjes draaien en de polder is weids.

Hoogtepunt is onze favoriet: het pontje. Op internet las ik al dat fietsers er alleen vanuit het westen op mogen. Het zekere voor het onzekere nemend zijn wij dus ook wet- oost gelopen vandaag. De pontmeester (staat op zijn shirt!) vertelt dat dat niet had gehoeven. Wandelaars worden wel meegenomen van de andere kant. Aan de overkant is het nog rustiger en mooier. Met als verrassing het pseudo-Giethoorn achtige dorpje Dwarsgracht. Hier is het rustig! En wat een leuk terras aan het eind van de gracht. Daar willen we nog wel eens neerstrijken. Nu doen we dat niet, want de luchten worden belabberd donker. We zetten ons marstempo in. Zo stevenen we af op einddoel Giethoorn. De rode auto staat er nog en we zitten nog geen 10 seconden in de auto of het begint te gieten. Waar is nou de zwarte sok? Gevonden? Rijden maar! Hoosbuien op weg naar auto 2. En die wacht keurig op ons met een kastanje op het dak. Een heerlijke wandeling die het rijden tóch waard was.

Culemborg - Leerdam (22 km)

 Gelopen op vrijdag 18 september 2020 met Wietske

Koffie eerst. Bij de stationshuiskamer van Culemborg. We hebben onze auto's dan al geparkeerd bij station Leerdam en zijn via Geldermalsen hierheen gekomen. Wanneer we net op weg zijn vraagt een vriendelijke vrouw ons welk pad wij wandelen. En een andere vrouw die we passeren heeft hetzelfde T-shirt aan als ik. Bij de wachtkamer der stoomboten komen we bij de Lek. We hoeven nu niet met het pontje, maar blijven aan de zuidkant. Strunen langs de lek, dat doet ook het stel voor ons dat denkt Vianen te kunnen halen.Een eersteklas lange bank is dé stopplek van vandaag. En er zijn er vele! Want ook het kunstwerk van vrouw met kind en schop en duif was er al eentje. En dan hebben we het nog niets eens over de koffie bij Fort Everdingen. Met aanspraak van een morgen 75-jarige vrouw die er kampeert. En een waarschuwing dat we er geen noten mogen rapen, want dat is voorbestemd voor de mensen van de dagbesteding. Plus onderweg ook nog eens tweemaal gezellig hoge bankjes, als je badmeester of tennisscheidsrechter bent. Maar er moet ook gewandeld. Vooral onverhard vandaag. Wind in de rug, langs riet en weiland. Bij de A2 door een doorgezaagde bunker de Diefdijk op. Dit zouden we moeten herkennen van ooit met het Rivierenpad.

Na Het Wiel is het even een omweggetje maken om weer in Leerdam te komen. Deze aftakking naar het station pakken we de volgende keer in omgekeerde richting op, wanneer we naar Gorinchem zullen wandelen. Het einde nadert van het Waterliniepad! We maken al plannen voor wat daarna.

 

Gendringen - Isselburg (12 km)

 Gelopen op dinsdag 15 september 2020 met Corinne

Terwijl de troonrede wordt voorgelezen zonder Gouden Koets traditie, stappen wij van de ene koets in Gendringen naar de andere koets in Isselburg. Hoog dor mais, en de markering doet vreemd. We verdwalen bij een kapel nabij Anholt. Twee aardige picknickende Duitse dames wijzen ons de weg.We lopen onze alternatieve route richting de markt van Anholt.

In het kasteel Anholt lopen we het restaurant binnen, maar er is geen schaduwplek meer vrij op het terras. Dan maar weer lekker het bos in. Langs golfbaan. Bij het eindpunt gelijk maar even een bierkratje inleveren. En en route nog even een tussenstop gemaakt bij een antiekzaak. En wat ook nog nieuwsgierig maakt: een openluchttheater nabij Gendringen?