Hoenderloo - Loenen (21 km)

Gelopen op vrijdag 20 mei 2016 met Wendeline (route)

Voor de derde keer deze week naar de Hoge Veluwe. Dat is geen straf. Ik voel me al helemaal een stamgast van De Boer'nkinkel. Het witte kerkje van Hoenderloo (niet Russisch orthodox) staat daar nog steeds zo mooi aan de rand van het weiland. Via de Krimweg verlaten we het dorp en gaan de natuur in. Voor zitten is het te fris, dus we wandelen steeds maar door. Goed gemarkeerde route.
Hoogtepunten van de dag: een eekhoorn, een schaapskudde en het monument bij de Woeste Hoeve.

dit lijken me mestkevers

Woeste Hoeve

De herder

Schaarsbergen - Otterlo (17 km)

Gelopen op donderdag 19 mei 2016 met Wietske (route)

 Auto 1 bij Otterlo, auto 2 bij Het Lage Erf in Arnhem. Het klinkt zo eenvoudig, maar er ging wat file aan vooraf...Die vergeten we zodra we de Veluwse bossen in gaan. Meevaller is dat we toch nog koffie kunnen krijgen. We moeten er wel een manege voor in: stal Mansour.

Bij Schaarsbergen zit één van de drie ingangen van Nationaal Park de Hoge Veluwe. Ik kende deze nog niet. We lopen langs de witte fietsen en snuiven de boslucht op. Met af en toe meidoorn of sleedoorn? Hertjes in de verte! De lucht is dreigend, maar we houden het droog.

Een leuk stukje is het kronkelige smalle pad bij de zogenaamde Jeneverbossen. Daarna een mooi uitzicht. Het hoge bankje met uitzicht is helaas net bezet, dus maken we van stenen onze eigen zitplek. Niet te dicht bij elkaar..

Het frisse groen steekt af tegen de grijze lucht. Het zand onder onze voeten is mul. Een tweede stop doen we op boomstammen, want een bankje vinden we zo even niet.  Het laatste stuk is even flink klimmen! Bij de uitgang Otterlo kopen we de uitrijkaart, want vandaag hebben we geen tijd om langer in het park te blijven. In tien minuten kunnen we bij auto 2 zijn. Dat blijft helaas theorie. Tomtom heeft andere plannen met ons. Zucht. Het Lage Erf? Lage Waerde? Enfin, we zijn nog wel voor de file uit weer thuis...

 

Otterlo- Hoenderloo (13 km)

Gelopen op vrijdag 13 mei 2016 met Corinne (route)

 Dit stuk Veluwe Zwerfpad loopt parallel met het Trekvogelpad. Het is dus exact dezelfde route, die ik vier jaar geleden  in twee etappes liep. Maar dat betekent niet dat ik het ga overslaan! Bovendien is het zo'n mooie route, dat ik het graag nog eens loop. Corinne en ik worden bij de ingang van Nationaal Park De Hoge Veluwe in Otterlo afgezet en na drie uur bij Hoenderloo weer opgepikt. De witte fietsen hebben we dus niet nodig.
Het park (vanwege de code oranje noem ik het maar NP De Droge Veluwe) is zo vroeg op de ochtend verlaten. We zijn er vóór opening van het Kröller Muller. Een kleuterklas krijgt de opdracht goedemorgen te wensen aan monsieur Jacques. Dat vinden ze leuk!

De picknickbanken laat ik nu voor wat ze zijn. We genieten van het enorm frisse groen aan de bomen en struiken. En het ruikt ook zo lekker in het bos. Bij de Koperen Kop ontdek ik waarom dit restaurant zo heet: er staat een borstbeeld met die naam op het terras... We zijn er zowat de enige gasten. Gelukkig is het open, en kunnen we er een kop koffie nemen.

Geen jonge zwijntjes of herten gespot, maar wel rodondendrons in vele kleuren.
En ook nog een baby-salamander in een teiltje, die door een groepje scholieren wordt bestudeerd. Het is geen Alpensalamander. Het Jachtslot Sint Hubertus is adembenemend mooi. Tuinmannen knippen er elke grasspriet.

Bij eindpunt en mijn "stamhotel" De Boernkinkel is het tijd voor tonic en bier. Zonder sultana's...
We hebben een goede keuze gemaakt om vanmorgen te gaan wandelen!

Dagwandeling Voorsterklei (11 km)

Gelopen op vrijdag 6 mei 2016 (route)

Iedereen is op vakantie of werkt of is aan het leren. Dan maar alleen aan de wandel.
Vroeg vertrekken, want het wordt warm vandaag. Ik mis de trein, dus ga toch maar met de auto. Dan ben ik op tijd thuis om te helpen met de voorbereidingen voor het feest vanavond.

Bij station Voorst Empe is een handig parkeerterreintje. Ideaal dat het vandaag een rondwandeling is. Ik loop langs boterbloemen, fluitekruid, koolzaad en paardenbloemen. Kikkers kwaken, ganzen gakken, muggen dansen. Ooievaars vliegen, ezels grazen. En ik blijf rustig lopen. Ik dacht dat ik inmiddels alle soorten wegen heb bewandeld (gras, zand, asfalt etc). Maar vandaag toch een nieuwe gelopen, van wel 4 kilometer lang. Niet de prettigste trouwens.

Aan het eind wandel ik vlak langs de IJssel met zicht op de torens van Zutphen. Vlak voor de finish vragen twee vrouwen op de fiets of ik de weg hier weet. Stappen ze af, blijk ik één ervan te kennen. Zeker tien jaar niet gezien. Zij heeft ook een jarige in huis komende week, dat weet ik nog wel. Grappig hoor.

Bij de parkeerplaats is het inmiddels erg druk: mensen in roze kleding nemen hier het treintje naar Apeldoorn om naar de Giro te gaan kijken. Ik stop met de auto bij bakkerij Bril. Een oude bekende, ook van het Marskramerpad. Dan hebben we morgen lekkere krentenwegge!

Voorst

de nieuwe ondergrond

Ooievaar!