Zetten - Ochten (17 km)

Gelopen op donderdag 21 juni met Nico

Deze wandeling geeft mij het het gevoel van "het  laatste stukje van een puzzel neerleggen". Het is namelijk de ontbrekende schakel van het Lingepad. Ik liep al in ongeveer 8 etappes van Kleve tot Zetten en van Ochten tot Leerdam.

We zetten een auto in Ochten en een auto halverwege bij station Hemmen- Doodewaard. Mooi gebouw en prototype voor meerdere van dit soort stations in Nederland.  Op het volgende station stappen we al uit. Om 9.15 uur begint onze wandeling bij station Zetten- Andelst. Ook een mooi gebouw, met deels gele stenen.

In Zetten lopen we langs het Florence Nightingale Instituut, het kenniscentrum van de geschiedenis van verpleging en verzorging. Buiten de bebouwde kom komen we eerst langs een kruimig aardappelveld, dan langs de Linge en vervolgens bij landgoed Hemmen. Er heeft vroeger een enorm kasteel gestaan van een zeer vermogende familie. Deze familie van Lynden had van 1375 tot 1931 (!) alles in bezit van Hemmen: land, bossen, boerderijen, kerk, school, molen en het gemeentehuis. De familie gaf rond 1930 toestemming voor een treintraject, onder voorwaarde van een eigen station. Het dorpspleintje is mooi. Sinterklaas zit er achter het zolderraam.

Op het landgoed Lemmen zijn twee bruidsparen bezig met de fotoreportage bij de vijver. Via een modderig bospad, waar een mol tekeer is gegaan, lopen we langs boerderijen weer richting spoor. Koeien en korenhalmen, een boomklever en in de verte de A15. Bij station Hemmen-Dodewaard gaat Nico richting huis. Ik loop verder richting het kerkje van Hien, dat bij  dijkdoorbraken dienst deed als vluchtkerk. Nu mogen schoolkinderen er het orgel bekijken. Op de Waalbandijk loop ik met wind in de rug richting Doodewaard en langs een scheepswerf. Bij een uitzichtpunt met bankjes eet ik mijn boterhammen. Aan de overkant zie ik de steenfabriek aan het wandelpad van Streekpad Nijmegen en de kerktoren van Druten.

Het struinen langs de Waal vind ik net te eenzaam en afgelegen. Ik houd de dijk aan. Alleen bij Eldik verlaat ik even de dijk. De kersenboomgaard heeft er slecht nieuws: er zijn kersen te koop. Door de extreme vorst van februari en een natte meimaand  is het een slecht kersenseizoen. Een enkel kersje hangt in de boom. Terug op de dijk cirkelt er een watervogel boven mijn hoofd, al fluitend. De laatste kilometers zijn weer langs de Waal tot aan Ochten. Het Lingepad is afgerond.

station Hemmen-Dodewaard

Hangplek landgoed Hemmen

Groene weg Landgoed Hemmen

Sinterklaas op het kerkplein van Hemmen

Bruidspaar landgoed Hemmen

Waalbandijk bij Dodewaard

Waal, aan de overkant Druten

Eldik

Waalbandijk-berm bij Ochten

Ewijk - Ooij (23 km)

Gelopen op zondag 17 juni 2012 met Margot

Spierpijn is er wel. Al bij het bereiden van het vaderdagontbijt. Maar we gaan welgemoed op stap. Nico zet ons weer af bij kasteel Doddendael. Om 10 uur beginnen we met lopen. Tegen de stroom in van oefenwandelaars, vermoedelijk van de Victor en Emergo wandeltocht.

Bij de Waalbandijk slaan we rechts af richting Nijmegen. Met windkracht 3 tot 4 is het fijn om de wind in de rug te hebben. Bij natuurgebied Roodslag maken we een ommetje langs een aggenebbus schuur. Daarna de dijk weer op tot aan Weurt. Hier ontmoeten we -weliswaar op een boerderij- roofvogels, pauw en alpaca-familie.

Donkere wolken en zon wisselen elkaar af. Toch maar de trui uit. Bij Weurt gaan we sluis over. Vervolgens is het wat zoeken hoe het Streekpad loopt, nu er in Nijmegen West zo gewerkt wordt aan een tweede Waalbrug. We lopen langs een afgelegen industrieterrein. Bij Vasim is een feestje geweest, de patatkraam staat er nog. Geen geuren bij de Heinz en Honigfabriek. We maken een korte stop op een stoeprandje bij een oranje gekleurde Lijnbaanstraat. Zou Nederland vanavond dan toch nog van Portugal winnen en daarmee de kwartfinales bereiken??

Margot slaat af naar het station. Ik loop door de stad de bekende route die we samen ook al liepen van het Grote Rivierenpad. Langs Stevenskerk, Grote Markt en Waalkade.  De laatste is voor autoverkeer afgesloten wegens verzakking van de kademuur. Over ruim vier weken lopen we hier ook op dag 2 van de Vierdaagse. Ik duim voor hetzelfde mooie wandelweer.

Na wat foto's te hebben genomen van de Waalbrug loop ik langs het Hollands-Duitsch gemaal de Ooijsedijk op. Veel verkeer hier: wandelaars, hardlopers, fietsers, motorrijders en auto's. Maar dat hindert niets. De luchten zijn mooi. En in de Oude Waal zie ik drie lepelaars!!! Het is dat ik dat gister in de Gelderlander las, anders was ik ze voorbij gelopen. Nu was ik extra alert.Helaas krijg ik ze niet goed op de foto.

Mooi zicht op de stuwwal van Ubbergen, waar we gisteren liepen. Tiengeboden en Groenlanden bestaan uit een rij arbeidershuisjes, ruim honderd jaar geleden gebouwd door de steenfabrieken.

In plaats van de stille onverharde Langstraat kies ik voor het blijven volgen van de Ooijdijk. Van hier zie ik boten op de Waal. Prachtig gekleurde zilveren bomen, bloeiend gras en schilderachtige dijkhuizen. Een man zwemt in de Bizonbaai, terwijl zijn hond het bruggetje neemt. Op zondagmiddag is het gezellig druk bij het trendy Oortjeshekken. Ik maak er graag een klein ommetje voor, alvorens koers te zetten naar het eindpunt van vandaag: bushalte De Sprong in Ooij.

Waalbandijk

schuur in Roodslag

Bij Weurt

Energiecentrale Nijmegen en kerk  van Weurt

Alpaca in de tuin

Sluis Weurt

Stevenskerk

Stevenskerkhof

Mariken van Nimwegen

Grote Markt

Waalbrug

Lepelaars in Oude Waal

Zicht op Ubbergen

Dijkhuis Ooijpolder

Oortjeshekken

Kleve - Nijmegen (30 km)

Gelopen op zaterdag 16 juni 2012 met Margot

Na een paar onderhoudswandelingen nu een echt trainingsweekend. Vandaag staat de eerste/laatste etappe van het Grote Rivierenpad op mijn planning. De bus brengt ons in drie kwartier van Nijmegen CS naar Kleve Bahnhof.  De eerste winkeltjes gaan om 9 uur net open. We weerstaan de verleiding om hier te gaan shoppen op Margots eerste vakantiedag.

We volgen de markering van de Europese Wandelweg E8. Het is een vierkant en/of met grote letters E8. Wel raar dat het Grote Rivierenpad heet, want de eerste 28 km zien we geen grote rivier. Wel heel veel bos. Vanaf de Tiergartenstrasse (bekend van de kerstmarkt) klauteren we omhoog. Boven vanaf het monument voor de Frans-Duitse oorlog kijken we neer op een strak aangelegd park. Het bospad dat we moeten hebben is afgezet met rood-wit lint. Wat nu? Omlopen is echt geen optie. En er staat niet bij waarom het versperd is. Dus: we kruipen er onderdoor en gaan het avontuur aan. Het is kortstondig. Na 300 meter-vlak voorbij het Maria-kapelletje- is er weer een rood-wit lint, waar we rustig onderdoor manoeuvreren. Niets aan de hand.

Via de weg met de mooie naam Esperance komen we uit het bos en langs wat vrijstaande Duitse huizen. De Duitse vlaggen hangen aan de muren, en aan de autospiegels. Tja, woensdag hebben Duitsers met 2-1 van Nederland gewonnen met het EK. Na een vijver met (mandarijn?-) eend met jonkies lopen we weer een bos in. Een heel groot bos met veel loofbomen. Opvallend zijn de hoge varens als bodembedekker. De paden zijn zompig.We komen een uur lang niemand tegen. Heel even leidt het pad ons uit het bos over een viaduct, en dan duiken we weer het bos in met mooie rode hekken.

Pas na 14 km verlaten we het bos om via een landweg langs korenvelden naar Kranenburg te lopen. De lucht, die heel de ochtend al grijs is, wordt nu wel erg donker. We nemen onze eerste pauze van vandaag bij stationnetje Kranenburg, waar groepen mensen met de draisine op pad gaan. Wij weten precies wat ze te wachten staat. Was twee jaar terug een leuk dagje uit. Aan de picknicktafels zitten Duitse families en vriendengroepen aan het bier. Er wordt wat afgelachen om ons heen. Na het broodje zalm en de Natur Apfelsaft, blijven we wat langer hangen in het stationscafé, omdat er een bui losbarst.

Zodra het weer droog is gaan we weer op pad. Om door de after-lunch-dip te komen doen we voor het eerst muziek op de oren. Allebei een oortje in en niet teveel van elkaar verwijderd raken.. Een mooi pad met wilgenbomen langs de Kranenburger Bach. In Wyler lopen we gestaag door richting Duivelsberg. En daar komen we op bekend gebied. Het stuk door het Filosofendal en Ubbergen naar Nijmegen-Oost liep ik al twee keer eerder. Het blijft mooi! En echte kuitenbijters met trappetjes op, trappetjes af. Langs mooie villa's op het protserige af.  Langs de achterkant van het Canisius College. En dan zien we eindelijk de Waal en Waalbrug weer! Bij het Valkhofmuseum mogen we deze etappe beëindigen. 't Was mooi. Allebei geen blaren of ander ongemak. Hooguit een beetje spierpijn. Morgen merken we hoe zuur de benen zijn...

Kavarinerstrasse/ Grosse Strasse. Kleve

Kleve

Foto-finish

Reichwald

vlak voor Kranenburg bij Galgensteeg

Mol

Oose Wall bij Wyler

Wegwijzer bij Duivelsberg

Filosofendal

Ubbergen

Waalbrug