De paden op, de lanen in.: Ewijk

zondag 17 juni 2012

Ewijk - Ooij (23 km)

Gelopen op zondag 17 juni 2012 met Margot

Spierpijn is er wel. Al bij het bereiden van het vaderdagontbijt. Maar we gaan welgemoed op stap. Nico zet ons weer af bij kasteel Doddendael. Om 10 uur beginnen we met lopen. Tegen de stroom in van oefenwandelaars, vermoedelijk van de Victor en Emergo wandeltocht.

Bij de Waalbandijk slaan we rechts af richting Nijmegen. Met windkracht 3 tot 4 is het fijn om de wind in de rug te hebben. Bij natuurgebied Roodslag maken we een ommetje langs een aggenebbus schuur. Daarna de dijk weer op tot aan Weurt. Hier ontmoeten we -weliswaar op een boerderij- roofvogels, pauw en alpaca-familie.

Donkere wolken en zon wisselen elkaar af. Toch maar de trui uit. Bij Weurt gaan we sluis over. Vervolgens is het wat zoeken hoe het Streekpad loopt, nu er in Nijmegen West zo gewerkt wordt aan een tweede Waalbrug. We lopen langs een afgelegen industrieterrein. Bij Vasim is een feestje geweest, de patatkraam staat er nog. Geen geuren bij de Heinz en Honigfabriek. We maken een korte stop op een stoeprandje bij een oranje gekleurde Lijnbaanstraat. Zou Nederland vanavond dan toch nog van Portugal winnen en daarmee de kwartfinales bereiken??

Margot slaat af naar het station. Ik loop door de stad de bekende route die we samen ook al liepen van het Grote Rivierenpad. Langs Stevenskerk, Grote Markt en Waalkade. De laatste is voor autoverkeer afgesloten wegens verzakking van de kademuur. Over ruim vier weken lopen we hier ook op dag 2 van de Vierdaagse. Ik duim voor hetzelfde mooie wandelweer.

Na wat foto's te hebben genomen van de Waalbrug loop ik langs het Hollands-Duitsch gemaal de Ooijsedijk op. Veel verkeer hier: wandelaars, hardlopers, fietsers, motorrijders en auto's. Maar dat hindert niets. De luchten zijn mooi. En in de Oude Waal zie ik drie lepelaars!!! Het is dat ik dat gister in de Gelderlander las, anders was ik ze voorbij gelopen. Nu was ik extra alert.Helaas krijg ik ze niet goed op de foto.

Mooi zicht op de stuwwal van Ubbergen, waar we gisteren liepen. Tiengeboden en Groenlanden bestaan uit een rij arbeidershuisjes, ruim honderd jaar geleden gebouwd door de steenfabrieken.

In plaats van de stille onverharde Langstraat kies ik voor het blijven volgen van de Ooijdijk. Van hier zie ik boten op de Waal. Prachtig gekleurde zilveren bomen, bloeiend gras en schilderachtige dijkhuizen. Een man zwemt in de Bizonbaai, terwijl zijn hond het bruggetje neemt. Op zondagmiddag is het gezellig druk bij het trendy Oortjeshekken. Ik maak er graag een klein ommetje voor, alvorens koers te zetten naar het eindpunt van vandaag: bushalte De Sprong in Ooij.