Dankzij een vergadering van de Franciscaanse beweging, kan ik vandaag op pad met Wietske. We zetten haar laptop verdekt achter de koelkast in het keukentje van het Franciscanenhuis in Den Bosch, en nemen een aanvang met het Maarten van Rossumpad. Het is de nieuwste druk, die ik voor mijn verjaardag van mijn collega's kreeg met een speech van Wietske!
De start van het Maarten van Rossumpad markeer ik met een foto (met routegids in de hand) bij Zoete Lieve Gerritje. Den Bosch ken ik vooral van diverse personeelsuitjes. En ook vanochtend zien we hoe diverse groepen worden rondgeleid en rondgevaren op de Binnendieze. Door historische steegjes lopen we in het centrum van deze gezellige stad. Bossche bol en koffie laten we schieten. We hebben maar een paar uurtjes te benutten, en die willen we voluit benutten voor het wandelen.
Wel lopen we even de Sint Jan binnen. Bij de renovatie van 2010 is er een engel op de gevel geplaatst met een mobieltje aan haar oor. Je kunt met haar bellen, vermeldt het bord dat ons erop wijst. De engel zelf zien we pas na hulp van twee bouwvakkers. De renovatie is nog niet helemaal af... Even later passeren we het Jheronimus Bosch Art Center, dat helaas nog niet open is om half 11. Verderop wachten we tot de brug weer dicht is bij de Zuid Willemsvaart. Een binnenschip kan er met centimeterwerk net de brug passeren.
Nu lopen we meer in de volkswijk van Den Bosch, en even verderop langs de plas De IJzeren Vrouw. Het is rustig in dit stadspark. Een opa en oma met twee kleindochtertjes gaan de eendjes voeren (pas op voor blauwalg) en een snelwandelaarster loopt de plas rond. We gaan langs station 's-Hertogenbosch Oost en komen bij Orthen.
Hier staat alweer een kerk. De deuren staan uitnodigend open. Binnen klinken heel zacht de klanken van de Mariavespers van Rachmaninov. Een man komt te voorschijn vanachter het altaar en heet ons welkom in de San Salvatorkerk, een neo-romaanse kerk met 12 bogen naar de 12 apostelen. Hij wijst ons op de kruisgang van Joan Collette, een voorloper van de Bossche School. Pronkstuk van de kerk is de doopkapel. Een volledig symmeterische ronde ruimte, waar je letterlijk af moet dalen in een rond bassin om bij het doopvont te komen. Al pratend met koster Joop (sinds een paar maanden gewijd tot broeder Johannes) horen we dat dit de kerk is waar vorig jaar door het bisdom is ingegrepen, omdat de liturgie niet meer strookte met de regels van de katholieke kerk. Broeder Johannes vertelt met pijn van de scheuring die heeft plaatsgevonden. Hij is een dissident onder de dissidenten geweest. Zijn vrienden waren de vernieuwers vanuit de 8 mei beweging, hij heeft toch gekozen voor het conservatieve katholieke leven. Hij spreekt met respect over de liberale katholieken, en vooral met trots over de doorstart van de huidige kerk. Dit jaar zijn er al 22 kinderen gedoopt.
Na een stuk polderweg staat bij Engelen zowaar weer een kerkje in de steigers. Bij een klein dierenpark is het tijd om op de bus te stappen. Zonder het te plannen, blijken we precies op tijd bij de bushalte te komen. Binnen een kwartier zijn we terug in Den Bosch en drinken we een kop koffie (toch nog!) op de Vismarkt. Wietske is mooi op tijd voor haar vergadering van de Franciscaanse Beweging en ik stap in de trein. Tijd om de engel van de Sint Jan te bellen. Ook nieuwsgierig? Zelf bellen naar de hemel kan voor 80 cent per minuut via 0900-7468526.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten