Annemieke en en ik liepen een jaartje geleden Hellendoorn-Holten, en vandaag weer een alliteratie: Bussum - Baarn. Pas vanochtend hakten we de knoop door om te wandelen. Annemieke heeft keelpijn en benauwdheidsklachten. Maar na een goede nachtrust smst ze me dat ze het aandurft, mits we niet te veel kletsen (met een smiley). Dat beantwoord ik met de serieuze suggestie om een gedeelte van de wandeling (het moet wel haalbaar blijven) om te dopen tot stiltewandeling. Die uitdaging willen we allebei graag aangaan.
Maar de eerste twee uur kan er nog flink worden bijgepraat. We zagen elkaar toch gisteren pas voor het laatst. En vandaag wordt een lange dag. Feestbloemetjeskleding in de achterbak voor een feest van het werk. Eén auto bij restaurant Vuur op de Hilversumsestraatweg in Baarn, en samen met de andere auto naar de Verlengde Forten in Bussum. Even kijken welk kant we nu op moeten, door de heiige bewolking is de zon niet te zien, waar is het zuiden? Maar het gaat goed en we beginnen de toch langs de Karnemelkse sloot waar wordt geroeid en de was wappert. Oma, moeder en kleindochter zijn de skeelers en moeder fotografeert ons. Na dit stuk polder komen we in bos bij landgoed Bantam. Na de natuurbrug Zanderij (die de natuurgebieden het Gooi en de Utrechtse Heuvelrug voor herten, vossen, konijnen, hermelijnen en nog andere dieren aan elkaar verbindt) gaat onze stilte wandeling in als we de Westerheide betreden.
 |
| Aan de Karnemelkse Sloot in Bussum |
 |
| Kraaien op het Trekvogelpad |
Een uur lang lopen we zwijgend over de zandpaden tussen de paarse hei. Het gezoem van bijen. Zweefvliegtuigen boven ons. Een enthousiaste fietser passeert ons: "O, hier word ik echt idolaat van!" Dennenappels die aangeraakt willen worden. De geur van de dennennaalden. Fietsende stelletjes uitrustend op een bankje met een krant. Een 101 Dalmatier tussen de paarse pluimen. De eigen hartslag en ademhaling. Heerlijk vinden we het. Je moet even wennen om niet hardop te delen wat voor moois je ziet.
 |
| Westerheide bij LAren |
De overgang naar La Place bij St. Janskerkhof is groot, maar we moeten toch even even een wc-stop houden. Vlakbij staat de eerste ANWB paddenstoel van Nederland. Daarna in stilte door naar theehuis 't Bluk. Aan een kopje soep wisselen we de ervaringen uit. Dan verder op pad. Het bos in, wat fijn is nu het behoorlijk warm is geworden. Al pratend moeten we goed op de markering blijven letten. We zijn hem een paar keer kwijt, maar dankzij NS-wandelaars (ze komen ons in drommen tegemoet) komen we weer op de goede route. De gevaarlijke onbewaakte spoorwegovergang over, waar Nico en ik ook wel eens gefietst hebben. De eerste sporen van de herfst: wat paddestoelen en een enkel geel of bruin blaadje.
 |
| Baarn |
Bij kasteel Groeneveld rusten we opnieuw uit. Heel even de benen laten bungelen op de deiner, maar snel maken we plaats voor twee pubermeisjes. Dan gewoon op het gras aan het water, met uitzicht op springende vissen en fladderende libelles. De laatste 2 kilometer lukt ook nog en bij restaurant Vuur lounchen we buiten met een colaatje en tonic. Heerlijk, heerlijk was het weer. Nu even omschakelen en in de polonaise-stand...weet je wat ik graag zou willen zijn, een bloemetjesgordijn.
 |
| deiner bij kasteel groenveld in Baarn |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten