Nijmegen - Zetten (20 km)

Gelopen op maandag 2 april 2012 (route)

Vandaag was ik alleen aan de wandel. De auto geparkeerd bij station Zetten, en met twee treinen via Elst terug naar Nijmegen. Deze etappe is er eentje van LAW Het Grote Rivierenpad, voorheen het Lingepad. Op www.bloeseminfo.nl had ik al gezien dat het nog wat aan de vroege kant is.Maar omdat later deze week de vorst weer schijnt in te zetten, besluit ik dat ik bloesemknoppen ook mooi vind.

Over de spoorbrug steek ik de Waal over. Een halfvergane muurschildering bij het Joris Ivensplein doet me denken aan één van de passies van Kees van Kooten, die hij beschrijft in Hartstochtjes. Over de Waaldijk wandel ik richting Oosterhout. Half juli zal ik hier op dag 1 van de Vierdaagse ook wandelen, maar dan de andere kant op. Dag 1 is 33 kilometer. Vandaag heb ik er 20 voor de boeg.

Spoorbrug Nijmegen

Waalbrug

Zicht op Nijmegen vanaf Spoorbrug

Zicht op Nijmegen

Bij de A50 wordt gewerkt aan de aanleg van 'de Oversteek', een nieuwe auto-Waalbrug. De naam is een eerbetoon aan de geallieerden van 20 september 1944, die Nijmegen hier bevrijdden. Voor wandelaars is de dijk gelukkig begaanbaar. Bij de Waaiensteinkolk buigt het pas van de dijk af om een kilometer door de bossen van het landgoed van huis Oosterhout te gaan.  Daarna kom ik uit in een nieuwbouwwijk, waarvan ik een straat herken van de keukenmachine die ik hier via Marktplaats gekocht heb.

Bij Huis Oosterhout

Terug aan de Waaldijk zie en hoor ik bedrijvigheid bij camping De Grote Altena. De eerste caravan komt aanrijden, en er wordt geklust bij de receptie en de stacaravans.  Ik houd wel van het wandelen langs een rivier: in tegenstelling tot de bossen, heb je een weids uitzicht. Dat heb je in de polder ook, maar daar gebeurt zo weinig en zijn de wegen zo recht. Hier passeren je schepen, of komen ze je tegemoet. Boten hoor je nauwelijks, dat is ook fijn. Ik ben altijd nieuwsgierig naar de namen. Op dit stukje glijden Fata Morgana en Marco mij voorbij.

Waaldijk

Her en der zie ik lammetjes. Ze slapen onder de nog kale bomen. Ook zijn er veel fruitbomen, met inderdaad nog heel prille knoppen, die heel mooi zijn.

aan de Waaldijk

fruitteelt aan de Loenense straat

Slijk-Ewijk is een gehucht. Via de Paulstraat en een landwinkel kom ik bij de Heerlijkheid Loenen. Ik loop er in mijn eentje. Wat een vogelgeluiden. Ik zie en hoor weer een specht. En help, wat is dit voor dierengeluid!? Aha, maandag 2 april, 12.00 uur: de sirenes staan hier vlakbij. Oef.

Heerlijkheid Loenen

Heerlijkheid Loenen

Onder de A50 door. Hier staat een mooie boerderij, maar wel pal aan de snelweg. Dit doet me denken aan Jan, Jans en de kinderen: Jan hangt aan de telefoon naar aanleiding van een aanlokkelijke advertentie van een te koop staand boerderijtje in Drenthe. Jan raakt helemaal eufoor van de omschrijving, maar ziet niet wat de lezer ziet:  het uitzicht van een snelweg-klaverblad direct achter de rustieke boerderij.
Ik rijd dit gedeelte van de A50 vaak, maar merk nu pas wandelend hoe de directe omgeving ervan er uitziet: landelijke weggetjes, oude boerderijen, weinig voorzieningen. In Herveld is een museumboerderij, die zo bezocht zou kunnen worden door Maarten Koning uit Het Bureau van Voskuil. Wat hij vast ook had moeten bekijken tijdens zijn werkbezoek is de verderop gelegen Molen de Vink, waar de totale bovenkast om de as draait, en niet -zoals gebruikelijk- alleen de kap.

Herveld

Herveld

Herveld, molen De Vink

In Herveld Noord is helaas nog geen horeca open. Maar gelukkig ben ik er bijna. Onder de A15 en over het spoor, langs nog meer boomgaarden en boomkwekerijen. Na 4 uur stappen heb ik de 20 kilometer afgelegd. En geen een keer de weg kwijt geraakt.

Woerdsestraat voor Zetten