Opijnen - Wadenoijen (17 km)

Gelopen op dinsdag 14 mei 2013 met Wietske (route)

We zijn dit jaar weer te laat voor de bloesem.
O. Even anders starten.
Het is wederom gelukt om een lente-dag te vinden dat we samen de Betuwe in gaan. En het blijft zo goed als droog!
Vanaf de start van het Maarten van Rossumpad in Den Bosch, hebben we nu 50 kilometer afgelegd. Openbaar vervoer is vandaag erg omslachtig, dus zetten we een auto bij het eindpunt en rijden samen naar Opijnen. Aan de Waalbandijk is het goed parkeren. We gaan de "trap" af, uitgehakt uit havenhoofdstenen, een bruggetje over, langs twee vissers en nemen het prachtige smalle pad pal langs de Waal. Boten passeren. Ook links van ons is water, de Heesseltsche Uiterwaarden. Na anderhalf kilometer wacht ons een onaangename verrassing. De loopbrug is op het pad getrokken, het water stroomt de uiterwaarden in. Doorwaden is geen optie. We moeten wel terugkeren, langs de Waal, langs de vissers, over het bruggetje, naar de auto. Ok. Het was dus hoogwater. Dan nemen we de hoogwatervariant uit het gidsje over de Waalbandijk.

Hoog water: dat wordt omkeren bij de Heesseltsche uiterwaarden

Her en der zit bloesem nog aan de fruitbomen. Een fruithuisje verkoopt in de automaat aardbeien, appelsap en appels. De lammetjes dartelen in de wei, veulens staan op ranke benen, eenden broeden op hun nesten: wij beleven de lente. In Varik nemen we in een triest cafetaria om tien over twaalf ons eerste kopje koffie, in de patatlucht. Wc-stop en weer verder over de dijk richting Ophemert. Hier is een mooie locatie voor koffie: het Dijkhuis. Onthouden voor ooit.

Patrijzen schrikken van ons, en wij schrikken van blaffende honden op de erven. Wat een prachtige boerderijtjes hier overal. Soms op de dijk, soms er onder. Met linden ervoor, seringen in bloei, en volle hooibergen ernaast. Er is weinig wegverkeer. Dat zou in weekenden wel anders kunnen zijn op de Waalbandijk. Per ongeluk lopen we iets te lang door over de dijk en vinden de weg naar Ophemert terug via de Molenweg. Kasteel Ophemert missen we, omdat we zo genieten van het eikenlaantje waar we doorheen wandelen. We komen nog langs een charmant B&B Het Steenuiltje. Ook iets om te onthouden.

kastanjelaantje Ophemert

Langs fruitboomgaarden naderen we Wadenoijen. Een straat met roze sneeuw. We steken de spoorlijn over en daar staat Wietskes auto. Al met al liepen we vandaag zeker 21 km. En hebben we besloten om vanaf juni te starten met het Grote Rivierenpad in Hoek van Holland. Al dan niet met GPS.

Roze sneeuw in Wadenoijen