De paden op, de lanen in.: Ede

donderdag 27 september 2012

Ede - Otterlo (13 km)

Gelopen op donderdag 27 september 2012 met Wietske (route)

Eerst wandelen, dan werken, de omgekeerde wereld. Maar toch een aangename. Na 2 uur file en moe van de zwiepende ruitenwissers treffen we elkaar op de Kerklaan in Otterlo. Een kop koffie in de auto uit de thermoskan, terwijl we rijden naar het startpunt: Juffrouw Tok op de Verlengde Arnhemseweg in Ede. Mijn eerdere pogingen deze ochtend om theeschenkerij Mossel te bereiken zijn op zandpaden gestrand. Dus verleggen we onze geplande etappe een paar kilometer. Het is al aardig 'gaten vullen' op de door mij afgelegde route van het Trekvogelpad. Dankzij een zeer intensieve wandelmaand (7 dagen!), hoef ik nog maar 6 1/2 etappes af te leggen voor ik einddoel Enschede bereik.

De laatste druppel valt net op de voorruit als we uitstappen. Bij de camping Zuid Ginkel gaan we naar de toiletten, tussen de campinggasten in badjas en slippers. Met de gevallen regen van vannacht en vanochtend ruikt het heerlijk in het vochtige bos. Naar mos, schors, dennennaalden, en kruiden. De route staat goed aangegeven. We komen op heel afgelegen gebieden. Want wie gaat er op zo'n bewolkte donderdagochtend de bossen in? Een enkeling.

Naar het toilet op de camping naast juffrouw Tok

Begin van de herfst op de Planken Wambuis

Het wandelpad komt zowaar langs theeschenkerij Mossel. Hier kun je weliswaar wel met een auto komen, maar dat is niet de bedoeling. Tenzij je de groepsaccomodatie afhuurt. Wietske gaat de boerderij tippen voor haar familieweekend. Wij krijgen er een handdoek om de stoelen op het terras mee af te drogen. Het koffiekopje zetten we op het doorweekte tafelkleed. Maar wij zitten droog en de zon gaat schijnen!

Theeschenkerij Mossel

Langs hei en zandverstuiving over kronkelige paden gaat de wandeling verder. Een vliegenzwam spotten we niet, maar wel diverse andere paddenstoelen. En ook eigenaardig: een gouden zwijntje in een boomstam. Restant van een speurtocht op een familieweekend of een geocach? Op een zandvlakte missen we een verrekijker. Wat scharrelt daar voor gebogen dier, met neus snuffelend over de grond? Een miereneter, een wolf, een das, een pony? Waarschijnlijk toch een groot zwijn. Even vallen er spetters, maar de plu- die toch al niet erg geschikt voor zijn doel was- kan al direct weer terug in de rugzak. We komen weer in de bebouwde kom van Otterlo, waar prachtige bungalows verscholen liggen aan de rand van het bos. Nu wordt de lucht toch echt donkerder. En geloof het of niet: we zitten nog geen minuut in de auto of het begint te spetteren, kletteren, gieten en hozen. Via Ede rijden we terug naar het werk. Dat is vergaderen met een uitgewaaid hoofd vol frisse ideeën!