Ijlst - Akkrum (23 km)

 Gelopen op zaterdag 26 mei 2024 met Emmeke

Rustig ontbijten op de kamer met yoghurt en aardbeien. Pas de trein van 9.45 vanaf Sneek. Rustig ochtendtempo, niets voor ons. In IJlst gaat de Herberg om 10 uur open. We doen een dubbele ronde koffie met witte oranjekoek. Hetstadje is in rep en roer want er zijn kampioenschappen fierljeppen. Dat si de reden van onze slowe start: daar willen we bij zijn en die beginnen om 11 uur. We zien een paar fantieke jongens en meisjes in de stok klimmen en al dan niet de overkant halen. Ze worden aangemoedigd door twee jonge omroepers achter de microfoon, die in gezellig Fries de boel aan elkaar praten.

Wij verlaten dit tafereel om koers te zetten op ... Sneek. Dat betekent dat we langs molen De Rat lopen en over een prachtig fietspad dat samenvalt met het Elfstedenpad. Met een shortcut door een bloemkoolwijk komen we uit bij de Waterpoort. De brug staat open. Korte (plas)pauze en dan verlaten we Sneek alweer in oostelijke richting. Het is behoorlijk klam en warm en drukkend. Het is fijn om alleen een dagrugzakje op te rug te hebben.De koekoek klinkt weer. De buienradar liegt er niet om: er komen hoosbuien aan. Met gezwinde pas lopen we langs het Snekermeer. Heel eventjes de plu uit de rugzak voor delaatste 100 meter. Maar pas als we binnen in het jachthavencafé zijn barst de bui los. En dan zitten wij al aan het raampje aan de gemberthee. We hebben nul haast. Als we denken dat de laatste wolkbreuk is opegdroogd vertrekken we weer. En doe eens gek: we nemen het pontje naar Terherne. Goede keus, want die is overdekt en er komt toch weer een bui. En eenmaal aan de overkant nog eentje, maar dan schuilen we bij een soort makelaar van jachten.

Goedgemutst kuieren we door. Nog even een blauwe jas passen in Terherne en de plaatselijke kapel in Friese boxershort aanschouwen en dan wandelen we alweer langs weilanden en boerderijen. Doel van vandaag is Akkrum. We strijken er neer bij hotel Goerres op het terras met uitzicht op spoor. Hier hadden we best willen slapen. Maar dat kon maar voor twee nachten. Dus wij krijgen het heen en weer en gaan met de trein van Akkrum naar Heerenveen; dan naar Leeuwarden en dan weer naar Sneek. Veel wachten, maar het lukt. En we bellen maar niet alvast naar ons appartement, want wie weet zwaait de deur dan open. De sushi met bevroren cola uit de tafelkoelkast is "thuis" hilarisch. We plannen onze volgende etappes voor deze zomer in. Morgen gaan we vroeg opstaan om de eerste trein naar Leeuwarden te nemen.