Gelopen op vrijdag 17 februari 2023 met Emmeke
Net als op Koningsdag 2022 zetten wij per trein en bus koers op Medemblik. Dit keer lopen we noordwaarts. Elkaar stevig vasthoudend want het waait kracht 6 of 7. En de wind kom vanuit het westen, dus we rollen bijna de dijk af het Ijsselmeer in. Serieus. We besluiten een deel van onze etappe niet óp de dijk te lopen, maar aan de binnendijkse kant. Gewoon op het asfalt, aan de linkerkant van de weg. Bankjes zijn hier niet. Maar op betonnen staanders van stalen hekken spreiden we onze zitmatjes uit en gaan er snel op zitten voor ze wegwaaien.
Langs een voormalige vuurtoren, die nu meer een frame is. Drie hazen met schutkleur spelen tikkertje met elkaar en verstoppertje voor ons. We pauzeren bij een groot schip, of wat is het eigenlijk. En daarna gaat de route door het Dijkgatbos met prachtig mos. En vervolgnes komen we via een rietlandschap bij een volgend aangelegd bos in de Wieringermeerpolder: het Robbenoordbos. Het wuivend riet met daarboven de roedels ganzen is adembenemend.
Uiteraard zijn de laatste kilometers weer het lastigst. Wij raken de focus kwijt en moeten even zoeken naar het busstation in Den Oever. Oja, achter de Dekamarkt. Dat was jaren geleden ook al zo. Dan kunnen we nog snel wat inslaan voor we op bus 350 naar de overkant stappen. Hopelijk is er een oven in ons appartementje in Harlingen. Dat bedenken we pas als we met rugzak en tasjes in de bus hebben plaats genomen en over de Afsluitdijk toeren. Oei, 32 kilometer is ook wel erg lang en saai. Maar.... als het even meezit lopen wij dit jaar ook deze etappen om daarmee het Nederlands Kustpad én het Zuiderzeepad te volbrengen. Dat is nog toekomstmuziek. Morgen échte muziek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten