Gelopen met Wendeline op donderdag 5 november 2020
De heenreis is al weer genieten, omdat ik rijd op onbekende polderwegen. Roofvogels op paaltjes in de ochtendmist. Ik moest vanmorgen voor het eerst en onverwacht de autoruiten krabben. We treffen elkaar in de Nikkelstraat en laten bij het matrassenverwerkingsbedrijf 1 auto achter. Met de andere auto naar de Schokkerhaven. Op de immense parkeerplaats is het net als twee weken geleden stil en verlaten.
In het Ketelmeer zien we het Ijsseloog. Wij lopen de dijk op, langs bazalten stenen. Op de horizon de Ketelgrug en windmoelens. Wanneer we net lopen horen we het gegak van een kolonie ganzen. Zij voelen ook dat het winter is geworden en trekken in een grote V over ons heen.
Op de dijk staat een kunstwerk/monument dat de dijk hier met de laatste steen is dichtgemaakt. Nu kijken we er op akkerland met tractoren. We zijn inmiddels al bij de Ketelbrug. De brugwachter leest geen christelijke poëzie, maar staat buiten een sigaretje te roken. Er staan Rijkswaterstaatmannetjes iets te doen of te pauzeren. We klauteren aan de overkant het talud af en vervolgen een graspad dat naar het Ketelbos leidt. Hier nemen we op een boomstam een pauze. We durven nauwelijks op onze telefoon de nieuswappte oepenen, zo spannend is de verkiezingsuitslag: wordt het Biden of Trump??
Wanneer we onze weg vervolgen blijken er veel populieren omgezagen te zijn. Heel voorzichtig doen we deze bootcamp. Pionieren dus!
Langs de Noordertocht lopen we langs water en elzenrijen. Het is een smal fietspad. Maar fietsers of wandelaars zien we niet. Alleen het gesuis van de windmolens om ons heen. Top! Een ommetje op de Klokbekertocht en de Klokbekerweg (dat volk kennen we nog) pakken we ook nog even mee. Een Poolse enclave en een kabouterpicknickplaats zijn de opvallendheden op dit stuk van de etappe. Nu komt er een minder stuk, want we moeten de A6 onderdoor. Het treintje naar Kampen rijdt hier ook. Maar wij staan toch ineens al snel weer in de Nikkelstraat. Wendeline rijdt mij nog weer even naar de Schokkerhaven en dan splitsen onze wegen weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten