Gelopen op donderdag 15 oktober 2020 met Emmeke
Dit uitje wordt er één om ontzettend van te genieten. De achterbak zit vol met schoenen en tassen, mondkapjes op en daar gaan we en route. Terhmoskan en alles mee. Met de auto! Een unicum!
In Enkhuizen ken ik feilloos de weg. Dus zijn we in no time bij de Zuiderkerksteeg, onderweg al even het officiele startbord van het Zuiderzeepad gepasseerd. Spullen dumpen, mails afhandelen en het pad op. Over de vestingwalen langs de Koepoort naar Hoogkarspel. Geen trein voor ons vandaag, dus direct door naar de "Hijs": de scheepslift van Duyvis. O, o, o wat is het hier weer Hollands mooi. Die luchten, die polder, dat water. We bejubelen het landschap en stoppen elke meter voor een foto. Een onverwachte rustplek in de pipowagen bij Weed. We lopen ongemerkt al 14 kilometer heen, en we moeten er nog 14 terug. Alsof we vliegen, zo gaat het vandaag. Het keerpunt is bij het Vuurtje van Leek, de witte vuurtoren met gedicht van Emily Dickenson.
Zuid-Noord zien de luchten en het IJsselmeer er weer heel anders uit, dus het is geen enkel probleem dat we de route identiek teruglopen. Langs de Albert Heijn voor gado-gado. "Thuis" koken en even de TV repareren en de sjoelbak uit het stof halen. Morgen verder!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten