We starten vandaag op de bejaardenplek van bus 29 van Zwolle naar Balkbrug.
Benieuwd wat ons te wachten staat vandaag: we kennen dit gebied allebei totaal niet. En wat zal het weer gaan doen? Direct achter de hoofdstraat van lintdorp Balkbrug begint de natuur van de Haardennen. De lange Haarweg brengt ons bij de Staphorster boswachterij. Maar die Haarweg is zo afwisselend. Telkens op onverharde wegen in het bos, met stukken hei. Smalle paden, die soms kronkelen, dan weer kaarsrecht zijn. Paden die sloten zijn geworden door de regenval de afgelopen 24 uur. Lariksen verliezen hun gele naalden. De zon schijnt er mooi op. En we komen zeker een uur lang niemand tegen.
 |
| pad is sloot |
 |
| Boswachterij Staphorst |
De donkere lucht met de herfsttinten van de bomen aan de rand van open weiland of hei, is fenomenaal. Nu komen we dan toch twee wandelaars tegen. Zij vertellen een flinke bui op hun hoofd te hebben gehad wat noordelijker op de route. Wij nemen een korte stop op een bankje bij natuurgebied De Vier Bergen (niet te zien overigens). Tijd om het thuisfront te bellen en appen. Een uur later komen we wat meer in de bebouwde kom. De horeca bij het Vergulde Ros is nog niet open, dus stappen we maar door. De Reest over, zodat we nu van Overijssel in Drenthe belanden. Tol betalen van tien cent hoeft niet meer. Het tolhuis staat er nog wel.
Bij Rogat is het even wat minder fraai (lees: lelijk). We moeten er de A28 onderdoor. Met wel als voordeel dat hier een benzinepomp is, waar we van het toilet gebruik kunnen maken en de waterfles kunnen vullen (was ik thuis vergeten!). Via de Rogatsluis steken we de Hoogeveense vaart over. Hier is de wandeling totaal anders. Geen hei en bossen meer. We lopen over asfalt van de Broekhuizerweg en steken het spoor over. Aan beide kanten boerderijen met veel stalletjes inclusief geldkistjes aan de weg (stoofperen, groente etc).. Vogels vliegen prachtig op op een fel groen weiland. In het hoge gras verbergt zich een vos. O nee, een poes.
 |
| Bij Rogat |
Van Berghuizen tot Ruinerwold is het wel even bikkelen. We beginnen de voeten te voelen en het lijkt wel of het al schemert. De zon is weg en het is rond vier uur. Harder lopen kunnen we niet. Dus het is vette pech dat we in Ruinerwold de bus missen die 1 keer per uur gaat. Gelukkig hebben we in het centrum keus uit diverse snackbars en eetcafés. Wen neemt een uitsmijter en ik een kop erwtensoep met pistoletje kaas.
De dag eindigt weer op de bejaardenplek, nu van bus 32 naar Meppel. Een stok hebben we weliswaar nog niet nodig, maar we voelen de benen wel! Op Meppel desondanks een sprintje getrokken op twee trappen om de intercity te halen. Gelukt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten