Gelopen met Wendeline op zondag 3 februari 2013 (
route)
Uitgezwaaid door Corinne en Jeroen lopen we naar de bushalte in Zelhem. Overstap in Borculo. De buschauffeur wenst ons een prettige wandeling en zal een bloemetje kopen als we eind van de middag weer in zijn bus stappen. Want hij rijdt in een uurtje van Borculo via Haaksbergen en Usselo naar station Enschede. Wandelen blijft een rare hobby, want wij doen over het zelfde traject twee dagen.
 |
| het waait! |
Vanaf bushalte scholtenhage even twee kilomter warmloepn tot aan de Oosstendorpermolen. dan begint de echte route weer. Toch beetje bijzonder gevoel om vandaag te laatste etappe te lopen. Ik begon het Trekvogelpad negen maanden geleden. De 400 km zitten er bijna op! Wat een natuurschoon heeft Nederland: duinen, bossen, rivierlandschap, hei, polders, akkers en weiden, alles kwam wel voorbij. En vandaag dan nog wel iets heel bijzonders: hoogveen. Een okergeel tapijt van kilometerslang, waar we deels over vlonders over wandelen. Het lijkt wel de Hoge Venen in Belgie. Als je uitglijdt, stap je in het water.
 |
| Haaksbergerveen |
 |
| Haaksbergerveen |
 |
| Haaksbergerveen |
 |
| Buurserveen |
 |
| Buurserveen |
 |
| Buurserveen |
 |
| Wennewickweg |
Wat weinig mensen te zien hier. Alleen maar water, droge hei en berkenbosjes in het Haaksbergerveen. In de zomer schijn je hier opgegeven te worden door muggen. Nou, dat hebben we nu dan mooi niet. We lopen ook nog een stuk langs de Buurserbeek, waar we op een oud bankje het lunchpakketje nuttigen. Het koelt wel flink af. De zon is weg. En het ziet er dreigend uit. Doorstappen maar weer. We hebben nog een onverwachte koffiestop bij een skibaan aan recreatieplas het Rutbeek. En dan is het echt even doorstappen (in winterse neerslag) om de bus in Usselo, halte Kerk, te halen. En ja hoor: dezelfde buschauffeur heet ons welkom. geen bosje bloemen van hem, maar dat heb ik niet nodig om een zeer voldaan gevoel te hebben!
 |
| Bushalte in Usselo, eindpunt Trekvogelpad |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten