Laren - Vorden (13 km)

Gelopen op donderdag 1 maart 2012 met Aart, Hermien en Saskia (route)

Voor deze wandeling heb ik mijn schoonouders meegevraagd. Ter gelegenheid van hun vijftigjarig huwelijksjubileum gaven wij- de (schoon)kinderen- hen een activiteitenkalender voor 2012. Hierop staan allerlei uitjes met telkens andere leden van de familie. Dus niet met 17 personen tegelijk, waaronder 7 hopsende kleinkinderen, maar rustige onderonsjes zodat er wat meer ruimte is voor ontmoeting en gesprek. Mijn schoonzusje wil ook graag mee, dus die pik ik op de heenweg op. Leuk!

Mijn auto zetten we bij station Vorden. Via een eindeloos lange rechte weg (Aart en Hermien noemen het daarom een psalm 119-weg) rijden we naar het beginpunt Laren. We starten met koffie bij restaurant Stegeman. We zien buiten al de Pieterpad-markering, maar moeten we nu linksaf of rechtsaf? Het staat natuurlijk keurig in het boekje, maar Aart en Hermien doen navraag bij de ober. Ondertussen zijn Saskia en ik de weg al kwijt van het damestoilet terug naar het tafeltje.

Ok rechtsaf, richting Lochem. En al snel de Lenderinkstege in. Ik wist niet dat deze achternaam, die ik ken van een jeugdvriendin, uit de Achterhoek kwam. Aart en Hermien hebben getraind om vandaag 13 km te lopen. In Amsterdam, Leiden en Delft deden ze een paar stadswandelingen. Saskia heeft van de week al 14 km gelopen van Dieren naar Velp. En voor mij is dit de ontbrekende etappe van het noordelijk deel van het Pieterpad. Ik vind het super om in dezelfde week drie etappes te lopen! We hebben een prima looptempo, zij het iets langzamer dan afgelopen weekend met Corinne.

Hé, dat is bijzonder. Bij een soort van weegschaal/kunstmonument en een Pieterpadheggenpoort hangt een schilderijtje van een B&B waar ik drie jaar geleden in de Bourgogne ben geweest. Dat ga ik nog uitzoeken. Wat is het verband tussen deze boerderij en Le Clos Domange in Igé?

Via de (schoon?)Dochterenseweg komen we bij de spoorlijn Zutphen-Hengelo. We steken het Twentekanaal over en houden onze eerste stop bij een picknickbank aan de Berkel. Een mooi plekkie!

Hier zijn vrijwilligers van het Gelders Landschap voor Natuurmonumenten aan de weer met het aanleggen van een veilige padden-oversteek. Op dit traject vallen jaarlijks zo'n 80 slachtoffers. Met de paddentunnel vallen ze in een emmer. En de boer aan de overkant gaat elke avond emmertjes padden halen en naar de overkant brengen.

Daarna wandelen we over een lange rechte zandweg (weer psalm 119 eigenlijk) over landgoed Velhorst. Het zal hier zomers erg groen zijn. Maar ook met de kale takken is het een mooi landgoed. En het bijzondere zijn de gegraven slootjes tussen de bomen. Het is de entourage van Moord op het Pieterpad.
De vogeltjes fluiten en fladderen. De lentezon denken we er maar bij. Wind staat er in elk geval niet. De handschoenen kunnen wat mij betreft uit. En dan is daar precies om vijf voor half 1 (ja, het mag!) een groen bankje om onze boterhammen te nuttigen. We hebben de zakjes nog maar net geopend, als we worden belaagd door honden. De hondenuitlaatdienst heeft er 12 aan de lijn en er lopen er nog vier los. En die houden ook wel van een boterham met kaas. Ze luisteren niet naar hun oppas. Net een schoolklas bij een ongeschoolde overblijfkracht... Aart zegt meermalen "Ksjt" tegen de honden, waarop ik de hondenoppasser tegen de hond hoor zeggen: " Nou, die meneer doet helemaal niet aardig tegen jou, he?"

Enfin, we lopen na de lunch weer verder langs een paar prachtige buitenplaatsen. Alleen met het koetshuis van Het Enzerinck of Den Bramel zouden we ook genoegen nemen hoor! Mooi om te zien hoe de klinkertjes zijn bemost, afgesleten en ingezakt. Ik zie hier de koets van Jan Toereloer wel rijden. Eigenlijk veel te vroeg zijn we weer terug in Vorden. Ter afsluiting doen we wederom bij Stegeman een kop koffie/thee al dan niet met gebak en ik kijk terug op een bijzonder aangenaam wandelevenementje. 

Het Enzerinck bij Vorden

Koetshuis van het Enzerinck