Damwoude - Buitenpost (23 km)

 Gelopen op zaterdag 9 november 2024 met Wendeline

Op een of andere manier is het me nog niet gelukt om in Damwoude niet te verdwalen. Ook vanochtend gaat het weer helemaal mis. We stappen blijkbaar vier bushalte te vroeg uit en kunnen zelfs de hoofdstraat niet vinden. Maar ja, wat maakt het uit. We wandelen, en we zijn buiten en we zien ho ergens in Nederland de zaterdagmorgen wordt gevierd: beetje klussen in de tuin, op weg naar de lampionnenknutselclub voor Sint Maarten of de auto wassen. 

Wij hebben geen zin in de kilometers naast de provinciale weg dus volgen met opzet een stuk van het Elfstedenpad en het Friese Woudenpad. Hier liepen we in omgekeerde richting een paar jaar geleden. Bij WOuterswoude komen we weer op het Noardlike Fryske Wâldenpad. Een pad langs hoge bomen lijkt wel een spechtenpad. We tellen wel twaalf kleine bonte spechten! Op het vogelhuisje staat cryptisch het opschrift "VWO 5".

We nemen even pauze op een bankje waar ik een paar maanden geleden met Aafke zat. Daarna pakken we de broedseizoen-route en komen uit in Westergeest. De herberg gaat er pas over een half uur open. Jammer! Maar het toilet mogen we er wel even bezoeken.

De route gaat verder over betonnen fietspaden en de bomen worden steeds kaler.  Grote verrassing vandaag is Kollum. Nooit geweest. Beschermd dorpsgezicht. Oude panden aan een water. Fraai! En het café is al in kerstsfeer. Na deze stop wordt het al schemerig dus we zetten flink de pas erin. Via een hertenkamp, inclusief struisvogels en walibi's, komen we uit bij station Buitenpost. Dit keer via Groningen terug naar het zuiden.

Loetbos - Nieuwerkerk aan de IJssel (15 km)

 Gelopen op vrijdag 1 november 2024 met Emmeke

Al een paar jaar wachtte de noordelijke variant van het Grote Rivierenpad op mijn komst. een van de redenen waarom het er nog steeds niet van kwam is de moeilijke bereikbaarheid van het startpunt: Het Loetbos in Lekkerkerk. Maar vandaag hebben Emmeke en ik een chauffeur en zo worden we om half 11 afgezet bij café 't Loet. De geblondeerde vrouw zet juist het openingsbord buiten. De schlagers schallen uit de speakers en wij nuttigen er onze koffie. Er is ook iets met dagopvang?

Ik kan me nog herinneren dat ik jaren geleden flink verdwaalde in het Loetbos. Ook nu moeten we flink ons best doen. Een levensgrote mol lacht ons vriendelijk toe. Het lukt ons de weg richting Moordrecht te vinden. Aan beide kanten is er water en weiland. Het weer is mistroostig: grijs en grauw. De Tiendweg loopt kaarsrecht. We lunchen er aan een picknicktafel met zicht op een fuut die tevergeefs probeert een vis door te slikken.

Het veerpontje in Moordrecht komt ons juist tegemoet varen. Aan de overkant doemt de grote kerk op. We slaan er links af en lopen kilometers langs de Hollandse IJssel. Dit gedeelte van de etappe krijgt niet de schoonheidsprijs. En ook het eindpunt bij station Nieuwerkerk aan de IJssel is triest. Maar de auto staat er en wij rijden probleemloos de Krimpenerwaard uit.

Wijdenes - Hoorn (12 km)

 Gelopen op vrijdag 25 oktober 2024 met Jan

Nog net tijd om een bekertje koffie te kopen voordat we in de buurtbus stappen van Hoorn naar Wijdenes. Ogen dicht, want anders hebben we alles van de wandeling al gezien.

We stappen uit op de dijk bij halte Camping de Appel. Een gezellig gebroem vanuit de sloot: een maaiboot verwijdert er riet. Het is duidelijk welke kant we op moeten lopen: terug naar Hoorn over de dijk. Dit stuk liep ik eerder op het Zuiderzeepad. Het bijzondere vogelgebiedje De Nek is met het ochtendlind prachtig verstild. Nog stiller is de vogelaar.

Bij Schellinkhout gaan we dijkafwaarts, om vanuit de dorpsstraat de kiters te zien achter de daken. En weer uit het dorp komen we langs de grote molen van kort na 1603 met Vlaamse vang. De molenaar komt op commando naar buiten, maar nodigt ons niet uit voor koffie.

Een enkele twee-of driemaster vaart op het IJsselmeer. We naderen Hoorn al. Een engerd komt ons ons tegemoet fietsen, of liever gezegd: op ons in rijden. Dat belooft wat voor het Julianapark waar we nu ingaan. Er klinken ook al schoten. Stevig stappen we door. In Hoorn is het even zoeken naar de niet-doodlopende straatjes. Langs de haven met mooie en lelijke boten komen we bij de Scheepsjongens van Bontekoe. Langs prachtige gevels die glinsteren in de zon, en een langs een rij viskaren bereiken we ons eindpunt: De Roode Steen. Bij De Oude Waegh eten we een tosti Beemsterkaas - met zicht op JP Coen en de etsen van Rembrandt- om te markeren dat we vandaag de Westfriese Omringdijk volbrachten.

Nu alleen nog een sprintje naar het station. Ook dat lukt nog.