Trage Tocht Utrecht stad (24 km)

 Gelopen op vrijdag 26 september 2025 met Emmeke (en Margot)

Hoe heerlijk als een wandeling op een station begint. Niet gemarkeerd dus wel erg goed opletten. Dat valt niet mee als je elkaar een week niet gesproken hebt. Ondertussen ook nog opletten op alle fatbikes en e-bussen. Trappetjes op en af wanneer we pal langs de grachten lopen. Ongelooflijk hoe groen het centrum van Utrecht is. Zoveel parken! 

Margot voegt in na een half uur en loopt ongeveer 6 km mee. Op een bankje ligt een half kunstgebit met een sleutel. Hu wat eng. In de buurt van het Wilhelminapark grijpen we onze kans voor een uitzicht op de Dom, gevolgd door een lunch op een terras. Daarna lopen Emmeke en ik verder richting de achterkant van het stadion Galgenwaard. Delen van deze route zijn identiek aan het Waterliniepad en het Romeins Limespad. We verdwalen ook nog even, maar terwijl ik een werktelefoontje pleeg weet Emmeke te traceren hoe we weer op de route komen. We doen nog een tonic op een terras en zien dan al de torens van het station. Daar lopen we af, midden op de weg, omdat er toch geen auto's zijn en wel heel veel fietsers aan weerszijden van de weg. Oeps we hadden aan de andere kant van het kanaal moeten lopen. Nou ja, het is mooi geweest. Toch 24 kilometer in de benen, terwijl in het boekje 18 km stond ...??

 

 

Kwinteloyen (14 km)

 Gelopen op zondagmiddag 21 september 2025 met Wendeline

We verzamelen om half 1 bij de Parkeerplaats bij Residence Rhenen. Het oppakken van de route van de Trage Tocht is lastig, omdat er geen markering is.  Maar uiteindelijk toch gelukt natuurlijk. De officiële eerste herfstdag is nog niet echt zichtbaar in de bossen. Weliswaar enkele paddenstoelen gespot, maar de kleuren van de bladeren zijn nog voornamelijk groen.

Opvallend mooi is een koolzaadveld aan de rand van Elst. Daar inde buurt hoeven we gelukkig niet langs een enorm Galloway rund, maar loopt de route nog verder rechtdoor. Wat klaphekjes. We hebben allebei het gevoel hier eerder te zijn geweest. Wen blijkt hier een NS wandeling te hebben gelopen. En ik heb hier jaren geleden een etappe van het Trekvogelpad gewandeld.

Pauze 1 is bij een bankje met uitzicht op het koolzaadveld. het begint net te spatten, maar het bankje wordt overschaduwd door wat bomen die de ergste regen tegenhouden. 

Pauze 2 is halverwege een enorm lange trap aan het einde van de route bij een hoge zandhelling. Veel gezinnen hier met kleine kinderen en grote of kleine honden. 

 

Son - Eindhoven (18 km)

 Gelopen op vrijdag 5 september 2025 met Wietske

Onze geplande wandeling van half augustus heb ik niet door laten gaan vanwege de verwachte 35 graden. Gelukkig is het nu niet onder de 0 graden of plenst het niet, dus hoeft Wietske niet te cancellen. We gaan dus weer eens de Camino Brabant op.  Start bij de bushalte op het Raadhuisplein van Son. Even zoeken naar de goede richting. Oja, de brug over en hé daar is gelijk een bekende plek van ooit toen we het Brabants Vennenpad liepen: bij de haven van Son is een restaurantje. Nu gaan we er niet zitten, want we beginnen net met wandelen.

We staan te genieten van een kraam met pompoenen en raken daar aan de praat met een vrouw op de fiets, die er tien jaar jonger uitziet dan ze vertelt dat ze is. Ze tipt ons nog een kapel in te gaan verderop op de route en daar een kaarsje aan te steken voor haar overleden man.

De route staat lange tijd goed gemarkeerd. Maar ineens zijn we de weg kwijt. Moeten we nou aan de ene of de andere kant van het slootje zijn? Wietske glijdt er zelfs uit en heeft gelukkig snel door dat haar bankpas uit haar zak is gevallen. Met GPS en gezond verstand komen we toch weer op de route en zo lopen we Nuenen in. Eerst maar eens wat drinken, tussen alle lunchende toeristen in. De Jan uit Son zien we niet, maar een schrijven van hem ligt opeens ingepakt naast mijn drankje ;-). We gaan verder met ons tweegesprek en even later ook weer met de wandeling. De kapel die ons is getipt door de aardige vrouw is het niet, maar dan maar naar de kapel van de grote kerk in Nuenen. Daar stempelen we de enige stempel van vandaag.

Langs de Aardappeleters naar het Kruidvat voor een doosje paracetamol. En in rustig tempo de laatste kilometers naar Eindhoven CS lopen.. Die gaan over het universiteitsterrein. Om op vrijdagmiddag 15 uur hier te lopen, is een feestje. Het weekend gaat beginnen! 

 

Papenburg - Leer (28 km)

Gelopen op vrijdag 22 augustus 2025 met Emmeke

Mijn allerlaatste LAW-etappe in Nederland. In veertien jaar heb ik dan alle veertien LAW-paden gelopen. Allemaal met eigen charme, in wisselende seizoenen en met unieke karakterkilometers. De 21 Streekpaden heb ik in deze tijd ook bijna allemaal gelopen: alleen het Twentepad en de Waddenwandeling op Borkum "moeten"nog.

Wij ontbijten in een soort serre en nemen de eitjes mee.Te vroeg zijn we op station Leer, na een leuke route langs de oever. Op het station kopen we deux van die daar en nemen allerhande treinenfoto's voor het thuisfront. De kaartjesautomaat werkt, zelfs met de DB-korting voor Emmeke. Het eerstvolgende station is al Papenburg. Via een meer dan lelijke industriewijk met Textiel Autowasstraat komen we uit bij Jos Meijer scheepswerf. We hebben het beste bankje met uitzicht op de Disney Destiny: een cruiseschip in aanbouw, dat uiteindelijk naar Florida zal varen. 

Nu is het verder gewoon het fietspad volgen aan de binnenkant van de dijk. Af en toe klimmen we op de dijk om even de Eems te zien. Meest bijzondere moment is het wanneer een grote kolonie ooievaars overvliegt. Zeker vijftig exemplaren zweven zwijgend over. Bij horeca Faehrhaus Mitling Mark arriveren we om lunchtijd, dus dan zit Kuchen er niet in, meldt ons "het fijne meisje". We zitten er gezellig binnen met een fiets-zestal met helmen en hesjes.

Verderop moeten we een hek over, maar ik durf niet. Ik loop liever joggend terug naar het vorige overstapje. Zo komen we er wel. Het gaat ook nog miezeren en waaien. Maar de donkere luchten waaien dus ook wel weer over. Pal langs het spoor (uniek!) lopend steken we de Leda over. Gelukkig waarschuwt een vrouw op de fiets ons dat de sluis voor Leer niet begaanbaar is. Dat scheelt ons een kilometer heen en een kilometer terug. Nu zijn de laatste kilometers over een afzichtelijk industrieterrein. Historisch erfgoed, zullen we maar zeggen. Bleifreie laatste loodjes.We steken heel wat bedrijfsspoortjes over. Niet de Kik in, maar langs het water terug naar de Altstadt Leer. En we besluiten het Groot Frieslandpad in het stampvolle theehuis waar het zeer gemütlich is, en waar we ons wagen aan een mix van thee, cola, verse jus, chocoladesaus, slagroom en appeltaart. Dat is ons 'tanken' voordat we koers zetten op Hoogeveen en verder. Super!