Gelopen op zondag 28 en maandag 29 juli 2024
Op slechts drie-en-een-half uur rijden van Utrecht! De Mullerthal-trail ligt voor ons klaar. We lopen er een paar uurtjes van. En de volgende dag naar de watervallen.
Veel rode naaktslakken. En verder prachtige rotsformaties, mossen en gelukkig ook veel schaduw!
.jpg)
.jpg)
%20(1).jpg)
.jpg)
Gelopen op woensdag 24 juli 2024 met Emmeke en Maaike
Rendez-vous bij Verkoever in Nijmegen. Ik ben iets te laat want de fietsenstallinghouder is naar het toilet. Een voorstelrondje en direct op pad ;-). De schoenen van Emmeke en Maaike zijn nog nat van hun tocht gisteren. Fris en fruitig schuif ik aan. Op de Markt, langs de Kinderboekwinkel, afdalen naar de Waal, bij het Valkhof weer omhoog, en later weer omlaag. Alle hotspots van Nijmegen weer eens voorbij zien komen. Daarna de bossen in van de Heerlijkheid Beek en de Duivelsberg. Deze etappe liep ik al een paar keer eerder, maar het blijft een prachtige. Dus hier alleen even de startfoto, de rood-witjes onderweg en de slotfoto. Met dank aan de catering op de Duivelsverg en bij het Eiscafé in Kranenburg.
.jpg)
Gelopen op donderdag 18 juli 2024 met Wietske
Op de dag van Groesbeek lopen wij onze etappe zonder zeven heuvelen. Pas laar gestart, want er werd eerst koffie geserveerd aan twee Vierdaagsewandelaars. Logistiek is het weer allemaal perfect vandaag dankzij de fietserij van Ad.
Naast de molen in Sint Philipsland is er in het haventje een prima parkeerplek. Dat weten we nog van 26 april. Toen klonk er het Wilhelmus. Nu is er het gelach van kinderen die er in het water plonzen. We smeren ons in met factor 50 en gaan op pad.
Van Flipsland naar Smirdik. Het is een klamme dag. Onverwacht is er toch nog schaduw op sommige plekken in de polder, waar hoge bomen of kleinere knotwilgen in de berm staan. En nog onverwachter is er de horeca, die niet in mijn oude gidsje staat, maar er toch al we tien jaar is. Zo vertelt de eigenaar van Het Vitaminenrijk. Berekend op 200 gasten, en er zijn er nu welgeteld twee. Wij dus. Binnen is het koeler dan buiten. Het Zeeuwse perensapje met (toch een warme!) appeltaart is de perfecte combi voor dit moment van de dag. Achter ons is in de hoek van het restaurant een stromend fonteinlandschap waar je een muntje in kan gooien t.b.v. Stichting ALS. Zwarte schoenen zijn gespijkerd op de wc-deur.
We geven ons weer in de warmte na nog even bijgesmeerd te hebben. We komen nul wandelaars tegen. Wel een aantal fietsers, die meer wind vangen dan wij. Schaapjes voelen ons op een dijk door ons opgejaagd. Maar ze zijn toch slim genoeg om tijdig af te dalen en onderlangs terug te rennen. Wij stappen over het hek en vervolgen onze route. De Oosterschelde komt in zicht. Daar zitten gezellig plukjes dagjesmensen onder een streepjesparasolletjes.
De laatste kilometers lijken aanvankelijk wat aangenamer door de wind die verkoeling brengt. Maar het venijn zit in de staart, want de route leidt ons nog een klein stukje landinwaarts via een meedogenloos stuk tropische kas. We hadden ook door kunnen steken over het strandje of misschien zelfs over een een smalle dam, maar daar stinkt het gigantisch naar dode planten. Dat hier weinig mensen onder een parasolletje zitten is goed te begrijpen.
Onze chauffeur staat al klaar als wij het tropische-kas-pad uitkomen.Wat een luxe om direct te kunnen instappen. Nog maar 1 etappe te gaan op het Oosterscheldepad.
Gelopen op donderdag 11 juli 2024 met Jan
De vrijwilliger-chauffeur van de buurtbus snapt niet wat wij in Wervershoof te zoeken hebben. Hij komt er vandaan en weet waar hij het over heeft. Maar wij stappen er monter uit en begeven ons weer op de Westfriese Omringdijk. Perfect wandelweer met een beetje zon en een beetje wind. Langs het water (ontmoeting met vrouw in badjas) en over het water (niet duiken). We zijn geen lid van de Watersportvereniging in Andijk, dus mogen er geen koffie drinken. Daar weten we wel wat op en we vinden aan de andere kant van het dorp een vertrouwd adres.
De tweede helft is ook weer helemaal lang het water. Aan de rechter/landzijde een zadenveredelingsbedrijf en langs de Peijnenburgfabriek. Kooltjes worden met lopende band geoogst. De route is identiek aan die van het Zuiderzeepad. Maar in een ander seizoen gelopen, dus weer heel andere aanblik. De vuurtoren staat er mooi bij.
Het parkeerterrein van Sprookjeswonderland is bomvol. We proberen vergeefs geluiden op te vangen van Violinde.De trein staat al klaar op Enkhuizen NS. Goede trainingswandeling in de benen.
