Rondje Duivelsberg (8 km)

 Gelopen op vrijdag 29 november met Wendeline

Met de auto naar de Holthurnsche Hof. De rugzak goed op doen en het klinkerpaadje op. Langs de wijnbar in winterstand en bij de Heksendans weer het bos in. Altijd loop ik hier verkeerd, dus ook nu weer.

Nou ja, met kaart en googlemaps (voor zover we bereik hebben) vinden we onze weg toch wel: uitzicht op het Huis Wylerberg, dalend langs het open veld. En even later weer stijgend door het bos richting Duivelsberg. Op het terrasje in de zon met zijn tweeën. Een novemberwesp op ons tafeltje. Binnen is het kerstdorpje verlicht.

We lopen langs de grens, groeten een collega en laveren langs modderplassen. Voor we het weten zijn we alweer terug bij de auto. Mooie tocht!

Dussen - Waalwijk o nee Heusden (17 km)

 Gelopen op woensdag 27 november 2024 met Emmeke

Kwart voor zeven gaat de wekker. En we zijn nog niet eens de eersten bij het ontbijt. Twee werkers uit Twente zijn ons voor. De vrouw van de hotel is super vriendelijk en biedt ons alles aan wat we maar wensen: de thermoskannen worden gevuld en de zak van Max mag gevuld voor de lunch. We mogen zelfs een plu mee, maar dat doen we maar niet. We gaan gewoon de regen in, terwijl het nog halfdonker is. Over de rotonde op zoek naar het fietspad bij de Bergsche Maas. We nemen er niet direct de pont naar de overkant, maar lopen eerst nog naar Drongelen. Tjee wat een nattigheid, de handschoenen kunnen uitgewrongen.

Eenmaal aan de overkant volgen we de markering en lopen een heel eind, eerst langs industriedozen, allemaal nat, en later langs een lange bomenrij. Maar ai ai, we blijken totaal verkeerd gelopen. Dat komt ervan als je je wandelboekje droog wilt houden en hem in je rugzak houdt. We besluiten niet helemaal terug te lopen, maar voorwaarts naar Heusden te gaan. Daar waren we ruim 9 jaar geleden ook. Het is nog steeds een museumvestingstadje. We ploffen er toepasselijk neer bij De Verdwaalde Kogel, dat al in kerstsferen is. Bij de open haard trekken we bij. Het is wel welletjes en lopen langs drie Fiat 500 auto’s naar de bushalte. De bus in en dat gaat naar Den Bosch toe. Nog 1 etappe te gaan: van Waalwijk naar Geertruidenberg.

 

Sleeuwijk - Dussen (23 km)

 Gelopen op dinsdag 26 november 2024 met Emmeke

Een mijl op zeven, en twee tranen te laat of te vroeg zien we elkaar op Utrecht CS. De bus in en uitstappen bij halte Tol West. Met google maps zoeken we de aanlooproute naar ons Biesboschpad. Ik val al bijna over een losliggende steen.

Liepen we hier nou ooit met het Pelgrimspad? De molen komt ons niet bekend voor. Maar we komen goed uit en pakken de route op. Het begint gezellig te miezeren. We zijn op alles voorbereid met een rode en een gele jas, dus matchen perfect met de geelrode markering.

We banjeren over de modderige graspaden totdat we eindelijk op een verharde dijk uitkomen. Daar strijken we neer op de zitlappen met uitzicht op een kwikstaartje op een rieten dak van een schuurtje. Zou hij van een klokhuis houden?

We komen langs niks en nergens. Aan de horizon industrierookwolken. Bij Hank zijn we in de bewoonde wereld. De school gaat er net uit. In de Jumbo is geen koffiehoekje, dus kiezen we het bankje bij de bushalte. Nu is het nog maar 7 kilometer naar einddoel Dussen. Het is nog maar halverwege de middag, maar het is zo bewolkt en donker dat het lijkt alsof de avond al invalt. De Spar is geopend en we slaan tapashapjes in.

We bellen met Bjorn en vinden de kamersleutel van ons hotel buiten op een verstopte plek. Met de modderschoenen aan voorzichtig naar de kamer. Op zoek naar een tweede handdoek en een werkende afstandsbediening op de gang.  Het ronde tafeltje wordt de eettafel en de bedden onze eetstoelen. Beetje bellen en social media-en, en dan zijn we opeens erg moe. Terwijl buiten het vuurwerk wordt ontstoken (?) gaat bij ons het licht uit.

 

Den Bosch - Nuland (24 km)

 Gelopen op vrijdag 22 november 2024 met Wietske

Deze herfst sloten we het Oosterscheldepad af. En vandaag, op een winterse dag, starten we de Camino Brabant. Hier in het zuiden heeft het niet zo veel gesneeuwd als in het noorden. Landingen op Schiphol waren gelukkig probleemloos vanmorgen. Pro Rail staakt vandaag, dus logistiek is het weer een hele uitdaging. Maar we treffen elkaar kwart voor 10 onderaan de roltrap van station Den Bosch. Wietske is dan al flink natgeregend Voorbij de oliebollenkraam zetten we koers op de Mariakapel van de Sint Jan. Dit is het officiele startpunt van de Camino Brabant.

Hier waren we beide ooi met het Pelgrimspad. Inmiddels staat er een stempel waarmee we het eerste vakje van onze stempelkaart kunnen bedrukken. Hmm, dit vergt nog wat handigheid. Maar die zullen we ontwikkelen de komende etappes, want er zijn wel vier tot zes stempels op de 13 dag-etappes.Vandaag zullen we er vijf bemachtigen. En wat een mooie, originele stempels op elke plek. Maar laten we beginnen met koffie bij Anne en Max. Niet to-go, maar gewoon even zitten boven de Binnendieze. Daarna direct het natuurgebied in. Er is ween weg afgesloten, maar dankzij de GPS vinden we een alternatief. De markering houdt niet over. En een routegids ontbreekt geheel. We doen het met een worddocumentje en de GPS.

Het is een grauwe dag, maar evengoed is genieten van de kleuren in de natuur. Oranje, geel, rood en bruin voeren de boventoon. Het pad loopt de eerste kilometers gelijk aan het Hertogenpad, maar we herkennen er echt niets meer van. Vreemd. Van stops komt het nauwelijks vandaag. Wel even bij de kapel van Den Dungen. Bij Bij Keesje houden we het bij een toiletstop. Ongelooflijk druk hier, trouwens. Onverwacht.

De lucht wordt donkerder en donkerder. Apocalyptisch. We grijpen elkaar vast als er opeen een donderslag klinkt. Het weerlicht. We verleggen onze route: liever niet door het bos in het onweer. Bij een stempelpost bij een ikoon staat weer een bankje. Maar nu begint het als een malle te hagelen. Lekker: ijsthee met een boterham met pindakaas en hagelslag!

Nog weer een modderig pad volgen. Maar ala, we hoeven niet dóór de sloot, dus waar hebben we het over. Langs de villa's van Berlicum bereiken we Nuland, waar mijn auto al staat. Een prachtig Mariabeeldje hier in de kapel naast de kerk als besluit van onze eerste etappe op de Camino Brabant.