Gelopen op vrijdag 27 januari 2017 met Wendeline (deel van deze en deze route)
Start: De Zwarte Boer, Leuvenum
Einde: De Echoput, Apeldoorn
Twee auto's
Zonnig en koud
Goed gemarkeerd
Een specht en krakend ijs
Zacht geblaat van lammetjes
Sneeuw
zaterdag 28 januari 2017
Leuvenum - Apeldoorn (27 km)
Gelopen op vrijdag 27 januari 2017 met Wendeline (deel van deze en deze route)
Start: De Zwarte Boer, Leuvenum
Einde: De Echoput, Apeldoorn
Twee auto's
Zonnig en koud
Goed gemarkeerd
Een specht en krakend ijs
Zacht geblaat van lammetjes
Sneeuw
maandag 23 januari 2017
Zwartsluis - Zwolle Berkum (23 km)
Gelopen op zaterdag 21 januari 2017 met Emmeke (route en deel van deze route)
Hoera, we mogen weer op pad. Na een stevig ontbijtbuffet en tanden poetsen in het toilet bij de lobby gaan we de vrieskou in. Het eerste stuk (natuurlijk na de beruchte bushalte) is over graspad richting het pontje naar Genemuiden. Die namen we vorig jaar ook al met het rondje Vollenhove. Nu is er er een andere schipper.
Genemuiden laten we nu voor wat het is, en we lopen langs een industrieterrein en Sasdijk zuidwaarts. De zon breekt door. Op schaduwplekken ligt de sneeuw nog op de rietbedekte boerderijdaken. Overal op het land wuiven zachtjes -net als gisteren- de rietpluimen.
Onze vroege lunch is een vers eitje. En de warme drank en de mergelpijp/stroopwafel van 't Stoepje komen een uur later in café de Zon in Hasselt.
We lopen op de slingerende dijk richting Zwolle. En... er wordt geschaatst!! Een meisje in roze jas leert het achter een stoel: een klassiek Hollands plaatje.
Jammer genoeg lopen we een heel stuk achter elkaar langs een drukke provinciale weg, omdat we de wintervariant moeten volgen.
Probleemloos stappen we door tot we het in Berkum genoeg vinden. Dan met de trein via Deventer (omweg) naar Amersfoort voor een etentje bij Spoor 4/5. Volkomen opgeladen en volgeladen.
Hoera, we mogen weer op pad. Na een stevig ontbijtbuffet en tanden poetsen in het toilet bij de lobby gaan we de vrieskou in. Het eerste stuk (natuurlijk na de beruchte bushalte) is over graspad richting het pontje naar Genemuiden. Die namen we vorig jaar ook al met het rondje Vollenhove. Nu is er er een andere schipper.
Genemuiden laten we nu voor wat het is, en we lopen langs een industrieterrein en Sasdijk zuidwaarts. De zon breekt door. Op schaduwplekken ligt de sneeuw nog op de rietbedekte boerderijdaken. Overal op het land wuiven zachtjes -net als gisteren- de rietpluimen.
Onze vroege lunch is een vers eitje. En de warme drank en de mergelpijp/stroopwafel van 't Stoepje komen een uur later in café de Zon in Hasselt.
We lopen op de slingerende dijk richting Zwolle. En... er wordt geschaatst!! Een meisje in roze jas leert het achter een stoel: een klassiek Hollands plaatje.
Jammer genoeg lopen we een heel stuk achter elkaar langs een drukke provinciale weg, omdat we de wintervariant moeten volgen.
Probleemloos stappen we door tot we het in Berkum genoeg vinden. Dan met de trein via Deventer (omweg) naar Amersfoort voor een etentje bij Spoor 4/5. Volkomen opgeladen en volgeladen.
 |
| Pont bij Genemuiden |
 |
| Zwartsluis |
Giethoorn - Zwartsluis (19 km)
Gelopen op vrijdag 20 januari 2017 met Emmeke (deel van deze route plus deel van deze route)
De halve coupé gaat naar de tentoonstelling over Alma Tadema in Leeuwarden. Maar wij stappen uit in Steenwijk. Onze tweedaagse wordt vast ook kostelijk en enig!
Het bushaltebordje naar Giethoorn is in het Chinees. En er staat een keurig rijtje Aziaten opgesteld.
In Giethoorn is de aanblik zo anders dan toen we daar begin september eindigden. Toen hordes zomerse toeristen, nu verlaten glibberige bruggetjes. Wat wel hetzelfde is: de vrijdagochtend-repetitie bij Fanfare. Een geweldig begin van onze wandeling.
Zonder overdrijven lopen we de komende uren door een gouden landschap." 'k zag het goudgeel graan al op de schoven staan", komt telkens bij me boven (op de melodie van There 's a place for us uit West Side Story).
De lunchstop doen we op een vrij saai bankje. We ontdekken hier de wet van de 100 meter, want 100 meter verderop blijkt een geweldige picknickplek te zijn met uitzicht op het meer.
Het zijn smalle fietspaadjes die langs het water lopen bij Belt Schutsluis. Dat zal op zomerse dagen best eens druk kunnen zijn. Maar nu kunnen we rustig naast elkaar wandelen. Een kopje thee doen we bij café de Waterlelie: een donker hol met opgezette eend en vos, en schlagers door de luidsprekers.
Wanneer het gaat schemeren komen we in Zwartsluis aan. Wat een rare types komen we tegen: een man met keffende hondjes ("Ik liep hier eerder, moeten jullie maar omlopen, mopperkonten") en een spugende slingerende fietser). In de haven van Zwartsluis ligt een voor Emmeke bekende boot met mooie herinneringen: Res Nova.
Nu is het nog maar 5 minuten naar het bowlingcentrum/ motel Zwartewater.
We eten er in de brasserie en kijken er (na herstel van de afstandsbediening door een vriendelijke hoteljongen): Boven de Bergen, een NL drama over het Pieterpad. Kostelijk!
De halve coupé gaat naar de tentoonstelling over Alma Tadema in Leeuwarden. Maar wij stappen uit in Steenwijk. Onze tweedaagse wordt vast ook kostelijk en enig!
Het bushaltebordje naar Giethoorn is in het Chinees. En er staat een keurig rijtje Aziaten opgesteld.
In Giethoorn is de aanblik zo anders dan toen we daar begin september eindigden. Toen hordes zomerse toeristen, nu verlaten glibberige bruggetjes. Wat wel hetzelfde is: de vrijdagochtend-repetitie bij Fanfare. Een geweldig begin van onze wandeling.
Zonder overdrijven lopen we de komende uren door een gouden landschap." 'k zag het goudgeel graan al op de schoven staan", komt telkens bij me boven (op de melodie van There 's a place for us uit West Side Story).
De lunchstop doen we op een vrij saai bankje. We ontdekken hier de wet van de 100 meter, want 100 meter verderop blijkt een geweldige picknickplek te zijn met uitzicht op het meer.
Het zijn smalle fietspaadjes die langs het water lopen bij Belt Schutsluis. Dat zal op zomerse dagen best eens druk kunnen zijn. Maar nu kunnen we rustig naast elkaar wandelen. Een kopje thee doen we bij café de Waterlelie: een donker hol met opgezette eend en vos, en schlagers door de luidsprekers.
Wanneer het gaat schemeren komen we in Zwartsluis aan. Wat een rare types komen we tegen: een man met keffende hondjes ("Ik liep hier eerder, moeten jullie maar omlopen, mopperkonten") en een spugende slingerende fietser). In de haven van Zwartsluis ligt een voor Emmeke bekende boot met mooie herinneringen: Res Nova.
Nu is het nog maar 5 minuten naar het bowlingcentrum/ motel Zwartewater.
We eten er in de brasserie en kijken er (na herstel van de afstandsbediening door een vriendelijke hoteljongen): Boven de Bergen, een NL drama over het Pieterpad. Kostelijk!
vrijdag 13 januari 2017
Abonneren op:
Posts (Atom)