Het kriebelt om te gaan lopen. En daarom ga ik toch een keer alleen op pad. Ik kies een stukje Pieterpad dicht in de buurt. Op de kaart is het zo'n saaie route, dat ik dat geen ander aan zal doen. Het is vier kilometer rechtdoor, dan linksaf en dat pad vervolgens twee kilometer volgen. Dan houd ik voor een volgende keer mooi acht kilometer over van Groesbeek naar de St Jansberg.
Vanwege de busaansluiting kom ik uit op een traject dat loopt van zuid naar noord.
Wat kun je doen op zaterdagmorgen voor 10 uur? Vandaag signaleer ik:
1. uitslapen
2. naar het voetbalveld
3. naar de bouwmarkt
4. naar de hondenschool
5. racefietsen
En ik ben de enige die wandelt! Schijn bedriegt. Want ook met maar 1 bocht kan een verhard wandelpad van 6 kilometer afwisselend zijn. Het loopt langs boerderijen. Al bij de eerste boerderij staat een kistje appels gastvrij op de stoep. Ik moet echt nog leren om proviand thuis te laten. Maar ja, dat zit er van huis uit in: altijd fourage in je bagage. Heerlijk om in de stille ochtend rustig te kuieren en diverse dieren te spotten: ganzen, zwaluwen, varkens, paarden, koeien en een fazant! Steeds heb ik uitzicht op het Reichswald. Het ligt direct aan de grens, op heuvels.
 |
| Reichswald |
Het laatste huis voor de grens heeft een vrolijke tuin met felgekleurde bloemen. Ik knik vriendelijk naar de vrouw die in de keuken achter het aanrecht staat. Een groepje fietsers is neergestreken op twee picknicktafels die aan de rand van het Reichswald staan. Wat een mooie plek voor koffie uit de thermoskan. Helaas heb ik dat niet meegesleept. Ik loop rustig door over het grenspad en zowaar komt me een enkele wandelaar tegemoet. Dat moet haast wel een Pieterpadganger zijn. Hier in de buurt loopt wel ook het streekpad Nijmegen, waarvan ik het routeboekje al in huis heb.
 |
| grenspaal |
Aan mijn rechterkant waait het in het bos. Gekraak van vallende takken en scharrelende vogels. De eerste tekenen van de herfst zijn zichtbaar: bruin- en roodkleurend blad. Nog geen paddenstoelen. Aan de linkerkant hoor ik in de verte het gejoel en gejuich vanaf sportvelden van Millingen. Zou Vera's team op dit moment ook scoren?
Bij restaurant de Diepen buig ik van het Pieterpad af om 2 kilometer terug te lopen naar de bushalte van Veolia. Bij de halte zit een heerlijke bakker, dus met verse broodjes ben ik om half 1 weer thuis. Hoe zalig kan een weekend beginnen.
1 opmerking:
Mooie foto's! Houden je achillespezen zich nog goed :) ?
Een reactie posten