Berg en Dal - Nijmegen (15 km)

Gelopen met Emmeke op 19 juli 2018 (route)

Ik voel me te lui wanneer ik alleen maar faciliteer en support bij de Vierdaagse. Dus gaan we zelf ook aan de wandel. En wat is er dan leuker dan een nieuw pad te starten dat 100 meter over de Zevenheuvelenweg loopt, terwijl het de dag van Groesbeek is??

Het Romeins Limespad is nog geen twee maanden geleden officieel geopend. Wij starten bij de plek waar de Romeinen zo'n beetje in ons land kwamen en zullen de route dus van oost naar west lopen. Gek genoeg is het gidsje  in omgekeerde richting.

De bushalte bij de Duivelsberg is opgedoekt, dus we lopen al wat kilometers voordat we de trap vinden bij bushalte Wylerbad. In het bos is niemand. Helaas staan er ook veel te weinig markeringen.

In de verte horen we getoeter en getrommel op. We passeren een Vierdaagsecamping. Auto's proberen via sluipweggetjes zo dicht mogelijk bij het Vierdaagse parcours te komen, o.a. bij de Hurntse Hof. Het is bizar om even later de groen-oranje golf over te steken. We nemen er een pauze en genieten van de voorbijtrekkende stoet aan wandelaars en rolstoelers. Pittig voor die laatste mensen!!

Langs het gortdroge gras lopen we weer verder, maar de tocht blijft in het teken staan van de Vierdaagse. Want bij de Sophiaweg passeren we het Scouting Vierdaagse Kamp. En even later bij de Bosweg kruisen we nogmaals de route. Dit is op het moment dat de militairen afbuigen naar Heumensoord.

Via de Bergendalseweg lopen we richting het centrum van Nijmegen. Hier loopt het pad gelijk op met het Grote Rivierenpad, dat ik jaren geleden liep. Door de Vierdaagse feesten moeten we iets van de route afwijken, dus belanden we in de kermis aan de Waalkade. De Grote Markt is in Heineken-sfeer en van de Stevenstoren zijn ze aan het abseilen. Met de fiets gaan we terug naar huis, langs alle bankstellen die al twee weken klaar staan voor de Intocht van morgen.

Domburg - Vlissingen (26 km)

Gelopen op vrijdag 13 juli 2018 met Emmeke (deel van deze route en deel van deze route)

En we gaan nog niet naar huis. We hebben nog een derde dag. Volgende week dan wel geen Vierdaagse, maar nu dan een driedaagse. Aan de Zeeuwse Rivièra.
Het ontbijt is gelukkig al om half acht, dus lopen we om 8.15 uur het hotel uit. Direct naar de Domburgse boulevard. Wat is de kust hier mooi en ook het uitzicht landinwaarts. In de verte zien we al de vuurtoren van Westkapelle. Gewoon de duinenrij volgen. En er niet vanaf willen, want dan krijg je te maken met boze mannen van de KNRM.

Schelpenpaden op en af en telkens dat mooie uitzicht. Het is nog zonniger dan gisteren, maar gelukkig met een verfrissende noordenwind in de rug. Wat is er veel ruimte hier op Walcheren. In het achterland richting Westkapelle komen we weer eens niemand tegen. Een heel mooi vlindertje en twee paarden daar gelaten.

Westkapelle is in 1944 volledig platgebombardeerd. De dorpsstraat is dus uit 1946. Het hotelletje waar we koffie drinken op op het terras is uit hetzelfde jaar. De koffie ook?
We klauteren de dijk weer op en zien Zoutelande in de verte. Hier komen de hoge duinen aan! En aan de kust blijft het zo mooi typerend dat de houten palen de golfbrekers zijn. Een enkele visser of vliegeraar of hondenuitlater beneden op het strand. En op ons schelpenpad sporadisch een wandelaar. We blijven foot's maken van de mooie doorkijkjes.

Zoutelande is ook leuk zeg. Gezellig toeristisch. De bakkersvrouw is supervriendelijk en beveelt ons de Zeeuwse perensap aan. We zitten weer op het terras, met uitzicht op de kerk. Alsof we nog niet genoeg kilo's meesjouwen, doen we er ook nog een pondspak Zeeuwse stoop bij. Zoiets kun je thuis echt niet krijgen...

De karakterkilometers komen er aan. De flatlijn van Vlissingen is wel zichtbaar, maar nadert langzaam.Tijd voor een ei, daarna gaat het wel weer. En wat is het mooi. De oranje daken van Dishoek..
Het is even wennen aan het feestgedruis wanneer we Vlissingen bereiken. Een vol strand, een volle boulevard en ... kermis in de stad. We banen ons een weg door de suikerspinnen en vinden de sluizen achter Michiel de Ruyter. Nu nog langs de Oranjemolen: boven of onderlangs? Waar is nou toch het station? Ja, gevonden. En over een dikke maand hopen we hier vberder te gaan. Nu eerst eventjes naar huis reizen. Met bolussen en stroop in de rugzak.

Neeltje Jans- Domburg (23 km)

Gelopen op donderdag 12 juli 2018 met Emmeke (route en deel van deze route)

Ontbijt in een prachtige gelagkamer. Koffie met bolus toe. De slappe lach bij het afrekenen: wie vrolijk is in de morgen, die lacht de hele dag. Met twee bussen naar Neeltje Jans. Hier eindigden we in april de wandeling. Nus tappen we er gelijk uit de bus met een wandelvrouw. Haar maat(je) wacht al op haar bij de bushalten. We drinken met zijn vieren koffie op Neeltje Jans in de vislucht en wisselen wandelinformatie uit. We worden steeds erger..

De bordjes staan hier veen niet, of wij zien ze even niet. Dat geldt ook voor de zeehonden helaas.
Dan maar de Oosterscheldekering op. Blijft imposant!  De busjes van Rijkswaterstaat staan er weer, want er schijnt altijd wel een sluis gecheckt of geverfd te worden. Chronisch onderhoud, just in cases.
Op een bankje bij De Banjaard eten we ons broodje met ei. Ai, die blijkt verre van hard gekookt...
Uitzicht op de Noordzee met in de verte bootjes en ook zo gek: aan de overkant zie je Zeeuws Vlaanderen al.

De fietsers op het pad en de gezinnen op de strandopgangen zijn voor 90 procent Duitsers.Nu lopen we een klein stukje van de dagvariant die we gisteren ook liepen. Bij Vrouwenpolder blijven we nu de kustlijn volgen. En hoe: het strand bij Breezand is smal en mul. Er is geen verharde vloedlijn. Dus ploegen we ons 2 km er doorheen. Dat valt best niet mee. Wel een prachtige kwalletjes gespot. Het lijken wel taarten van de banketbakker.

De lunch is op de meest geweldige plek ever: op een kustwachtvlonderhuisje of hoe heet zoiets. Het zeewater stoomt onder ons en we zitten bovenop een markering van het Nederlands Kustpad. Uitzicht op de Oosterscheldekering Het wordt vloed, dus we moeten wel van het trapje springen over de vloedlijn heen. Dat kunnen we.

Nu gaat het landinwaarts in de schaduw van groene bossen. Wat een prachtige jeugdherberg ligt hier. En daar zien we dan Domburg liggen. We zijn best moe. Het hotel is snel gevonden. Het zwembad ook. En dan in het avondzonnetje genieten van Spaanse hapjes tegenover de plaatselijke Filharmonie. Hoe mooi wil je het hebben. Winkeltjes ook nog open, want toeristenseizoen.