Orvelte - Hooghalen (27 km)

 Gelopen op vrijdag 12 april 2024 met Wendeline

Spoor 22 op Zwolle is inmiddels een bekende voor ons. En dat geldt ook voor station Beilen met de Campina (voorheen Domo) fabriek. We nemen er de bus naar Orvelte en zetten vanaf daar onze eerste meters op de etappe van vandaag. De eerste gasten zijn al gearriveerd in het museumdorp. Wij lopen direct het dorp uit over het Oranjekanaal de weilanden en bossen en heidegebieden in. Dag bewoonde wereld, wij komen even niemand meer tegen. Zalig. Wilgenkatjes, dennenbomen, raar soort oranje gras op de weilanden. Het Pieterpad loopt hier ook. Maar we weten het niet meer van 2011.... Er is ook een flinke omleiding, maar daar waren we ongeveer op voorbereid.In elk geval is het niet meer hupsen van heidepol naar heidepol vanwege de nattigheid, zoals vorige etappe.

We verheugen ons op de koffie in Elp. Maar helaas helaas: het pannenkoekenrestaurant gaat pas om 16 uur open en middenin het dorp wacht nog een teleurstelling. Hotel De Koekoekshof is wel open, maar de hoteleigenaar laat ons weten dat het restaurant niet open is. De leugenaar ;-). Dan maar pontificaal op het bankje voor het hotel water drinken.

Nu lopen we richting nog weer een veengebied. De route is her en der hier ook omgeleid.Maar hier zijn veel fietsers. We zijn benieuwd of we van deze kant Kamp Westerbork kunnen betreden. Bij het Westerborkpad een paar jaar geleden kwamen we van de Hooghalense kant. Maar zeker lukt dit. Gek hoor, om opeens bij het nationale monument te staan met de omhooglopende rails. We nemen er 2 kilometer het pendelbusje over het kamp naar het Herinneringscentrum. De stem op "het bandje"in de bus vertelt ons dat het kamp op 12 april 1945 is bevrijd. Vandaag 79 jaar geleden dus.

Naar Hooghalen is het toch ook nog een kilometer of 3 lopen, maar we zijn ruim op tijd voor de bus naar Beilen. Het meisje op wandelschoenen uit Haren haalt de bus gelukkig ook op haar gemak.

Volgende keer de afsluitende etappe van het Drenthepad!

Nederasselt - Grave (6 km)

 Gelopen op zondag 7 april 2024

Zin in een middagwandeling. En er schijnt een historisch festival in Grave te zijn, waarbij 1674 wordt nagespeeld: het beleg van Grave. Gelukkig lukt het me om het stadje in te komen. Daarvóór struin ik langs de Maas en over de John Frostbrug. Ik loop de route ook terug, met net wat andere paadjes, maar natuurlijk ook weer over de brug.

Wijdenes - Enkhuizen (16 km)

 Gelopen met Jan op vrijdag 5 april 2024

In de week na Pasen wordt het weer eens tijd voor een tocht op de Westfriese Omringdijk. Weer of geen weer. Eigenlijk zijn we toe aan de etappe vanaf Wervershoof naar Enkhuizen, maar die is te lang voor ons tijdsbestek vandaag. En omdat de windkracht uit het zuiden fors is, komen we uit op de etappe Wijdenes - Enkhuizen van 16 km.

Vanuit hetzelfde treinstel zien we de eerste bollenvelden. Helaas krijgen we ze vanaf de wandelpaden niet te zien. Maar we zien dan weer wel een kolonie scholeksters die uit Den helder komen en hier al acht jaar lang vertoeven, volgens de kenner die ons nog veel meer wil vertellen. En we zien schuimkoppen op het IJsselmeer en donkere wolken boven ons en géén afdakjes. We maken kennis met Zeger Davidson en krijgen een reprimande als we met regenbroek aan het restaurant De Woeste Hoeve in de Broekerhaven bij Bovenkarspel betreden. Een stuk appeltaart met banaan en een boze blik naar het stopcontact waar ik mijn telefoon oplaadt.

De laatste kilometers zijn in de bebouwde kom. Op de stadswal opent een juf van de schooltuinen voor ons de deur van het schuthuisje. We vermoeden dat er bovenaan de ladder een lijk ligt. Dat is onze portie cultuur van vandaag. 

Een heftige laatste hoosbui trotseren we onder een opwaaiende parasol met uitzicht op Enkhuizen NS. Vanuit het treinraampje zien we hoe de zon doorbreekt en blauwe luchten verschijnen.