Sint Maartensdijk - Sint Annaland (26 km)

 Gelopen op vrijdag 11 oktober 2024 met Wietske

Vanaf Breda is het een klein uurtje rijden naar Sint- Annaland. Daar parkeren we bij de bushalte en wachten op nummer 107, die ook door scholieren wordt genomen. Bij Sint Maartensdijk stappen we uit om klokslag half 10, terwijl het carillon een liedje klingelt.Op de Centrale Markt boffen we: 'Lekkers bij Vroeg op' is al open! We krijgen uitleg over de doortrekker in het toilet en we starten er met verse koffie met wat lekkers erbij, want vroeg op hebben we al gehad.

Om 10 uur klingelt het carillon nogmaals vrolijk, als wij dan toch echt van start gaan. Onze laatste etappe op het Oosterscheldepad. Langs het gemeentehuis en het dorpje uit richting natuurgebied De Pluimpot. In juli brandden we hier weg. Nu waait er een windje en is het er zo goed als verlaten. De route volgt de Oosterschelde. De scholeksters, tureluurs, wulpen en kluten kwetteren er op los. Alsof we op de Wadden zijn!

Even later buigt het pad landinwaarts de Stavenissepolder in. We passeren een geweldig groot veld met nog bloeiende zonnebloemen. De lucht wordt donker en het begint een beetje te spatten. Dat levert een geweldig mooie regenboog op. In Stavenisse is het café dicht, maar het terras vrij toegankelijk. Vanaf de schommelbank hebben we mooi zicht op het haventje.

Bij de keersluis kijken we uit op de glinsterende Zeelandbrug. We lopen er een mooi stuk langs het water achter een bang hondje met staart (met de letter s). We zien een picknickbank aan de waterrand. Geschikt voor een perfect stop. Maar help, er gaat net een andere vrouw zitten die uit tegengestelde richting komt.

We raken aan de praat en zij blijkt wandelcoördinator van deze etappe. Ze is de markering aan het aanpassen met gloednieuwe stickers. En ze vertelt dat er nog extra etappes in de maak zijn, in het gidsje dat volgend jaar verschijnt. Ze neemt een paar foto's van ons. Misschien komen we wel in het nieuwe boekje, hahaha.

Via een inlandse dijk met hoge bomen lopen we met een boogje naar Stannaland. Wat een grote plezierhaven. En de bulldozers zijn druk bezig met het gereed maken van de grond voor nog eens flink wat vakantieappartementenflats. Wij strijken neer in een biljartcafé op aanraden van de tandeloze man die er net uit komt. We nemen er geen snert, maar wel een kop koffie. Wat was het Oosterscheldepad mooi van A tot Z. En vanaf volgend jaar kunnen we dus nog extra etappe verwachten nabij het dorpje Tholen. Goed vooruitzicht!

Sint Philipsland - Sint Maartensdijk (22 km)

 Gelopen op donderdag 18 juli 2024 met Wietske

Op de dag van Groesbeek lopen wij onze etappe zonder zeven heuvelen. Pas laar gestart, want er werd eerst koffie geserveerd aan twee Vierdaagsewandelaars. Logistiek is het weer allemaal perfect vandaag dankzij de fietserij van Ad.

Naast de molen in Sint Philipsland is er in het haventje een prima parkeerplek. Dat weten we nog van 26 april. Toen klonk er het Wilhelmus. Nu is er het gelach van kinderen die er in het water plonzen. We smeren ons in met factor 50 en gaan op pad.

Van Flipsland naar Smirdik. Het is een klamme dag. Onverwacht is er toch nog schaduw op sommige plekken in de polder, waar hoge bomen of kleinere knotwilgen in de berm staan. En nog onverwachter is er de horeca, die niet in mijn oude gidsje staat, maar er toch al we tien jaar is. Zo vertelt de eigenaar van Het Vitaminenrijk. Berekend op 200 gasten, en er zijn er nu welgeteld twee. Wij dus. Binnen is het koeler dan buiten. Het Zeeuwse perensapje met (toch een warme!) appeltaart is de perfecte combi voor dit moment van de dag. Achter ons is in de hoek van het restaurant een stromend fonteinlandschap waar je een muntje in kan gooien t.b.v. Stichting ALS. Zwarte schoenen zijn gespijkerd op de wc-deur.  

We geven ons weer in de warmte na nog even bijgesmeerd te hebben. We komen nul wandelaars tegen. Wel een aantal fietsers, die meer wind vangen dan wij. Schaapjes voelen ons op een dijk door ons opgejaagd. Maar ze zijn toch slim genoeg om tijdig af te dalen en onderlangs terug te rennen. Wij stappen over het hek en vervolgen onze route. De Oosterschelde komt in zicht. Daar zitten gezellig plukjes dagjesmensen onder een streepjesparasolletjes.

De laatste kilometers lijken aanvankelijk wat aangenamer door de wind die verkoeling brengt. Maar het venijn zit in de staart, want de route leidt ons nog een klein stukje landinwaarts via een meedogenloos stuk tropische kas. We hadden ook door kunnen steken over het strandje of misschien zelfs over een een smalle dam, maar daar stinkt het gigantisch naar dode planten. Dat hier weinig mensen onder een parasolletje zitten is goed te begrijpen.

Onze chauffeur staat al klaar als wij het tropische-kas-pad uitkomen.Wat een luxe om direct te kunnen instappen. Nog maar 1 etappe te gaan op het Oosterscheldepad.

Sint Philipsland (21 km)

 Gelopen op vrijdag 26 april 2024 met Wietske

Voor dag en dauw al op weg, zodat we vanaf Breda met de auto naar Sint Philipsland afreizen en al om 8.45 arriveren bij de haven. Onder de molen parkeren. Uitstappen en dan..... een fanfare voor morgen het Wilhelmus horen oefenen! Mooier kan de dag niet beginnen. Heb je wel gehoord van de zilvervloot? en  God is getrouw, worden ook gerepeteerd.

Monter starten we met de rondwandeling over volslagen onbekend terrein. De Voorstraat in, waar de bakkerskraam net arriveert. Achter de kerk komen de trompetters net aangewandeld. Wij verlaten het dorp en gaan de weidse polder in. Langs de Bruintjeskreek. Aan weerszijden bollenvelden, waarvan het lijkt dat de tulpen niet geplukt, maar wel verwaaid zijn..?

 Allerlei vogelgeluiden. Voorlopig stappen we over gras de dijk op en af, ervoor wakend dat we niet de eieren in grutoo- of tureluurnesten plattrappen. We hebben heier geen drone met warmtemeter bij de hand, zoals Arnout, Philip en Ruben. De etappe is matig bewegwijzerd. Bij twijfel volgen we GPS en boekje, en niet de markering in het veld. We komen in elk geval niemand tegen om het aan te vragen: wat een zalige rust en leegte hier.

Na een stop aan een picknicktafel zien we even later aan de overkant van de Oosterschelde Bruinisse vaag liggen. Schorren met stilstaand water ruiken ziltig. Witte wolkjes in de lucht. En zachtjes draaiende windmolens. Boerenhoeven omheind door bomen. Wat is de bewoonde wereld hier ver weg. 

Bij Sint Annapolder lopen we dan toch weer in een dorpje. De oranje vlaggetjes zijn er al opgehangen. Wij nemen plaats op het bankje voor onze boterhammen (onderwijl nog even bellend voor werk). Wordt hier morgen koekgehapt, eiergelopen en skeltergeracet?

We lopen moeiteloos de 21 kilometer, hoe fijn is dat toch. Terug bij de molen staat er een knalwoord autootje naast Wietskes blauwe. Er had nog een witte russen moeten staan, om de dag nog perfecter te laten eindigen ;-)