Culemborg - Rijswijk (18 km)

 Gelopen op vrijdag 9 december 2022 met Wietske

In dichte mist bereik ik Rijswijk. Geen idee hoe Tomtom me geleid heeft. Wietske stapt bij mij in en we rijden naar het Stationsplein van Culemborg. Daar start onze etappe van het Betuwepad. Dit keer starten we met een uitgebreide koffie"stop"op de Markt van dit leuke plaatsje, waar ik altijd doorheen wandel, maar gek genoeg nooit stop. Bij tapperij De Poortwachter zitten we genoeglijk aan het raam. Maar daarna begint het serieuze werk. Gekleed in onze warmste wandelbroeken en gevoerde handschoenen gaan we op pad: langs kale fruitbomen, hertjes in de hertenwei en een Nederlandse vlag. Op de dijken zijn er Hollandse vergezichten. Op de modderige paden door de weilanden en boomgaarden is het glibberen. Vooral bij een heel smal bruggetje (als in: plank) waar we toch echt overheen moeten.

De zon komt door en heeft goede kracht. Dat merken we tijdens onze lunch-stop op een bankje voor een gesloten beachclub. Langs de prachtige Hollandse gevels en kerk van Beusichem. Hier liep ik nooit eerder. De peertjes hangen nog in een enkele boom. Er is geen wind. In de verte een pontje over de Lek. Een molen, een schaap en wat kippen. Het is weer Hollandser dan Hollands vandaag. 

De route eindigt bij de Marijkesluizen. Hier liepen we bijna tien jaar geleden samen ook het Maarten van Rossempad. En  toen was het nog veel kouder en lag er sneeuw. Die denken we er nu bij. Misschien volgende week ergens in het land een wandeling langs bevroren sloten of vennetjes?

 

 

Uelsen - Ootmarsum (15 km)

 Gelopen op zaterdag 26 november 2022 met Emmeke

Het ontbijtbuffet is in de zwembadkantine, of is het nou de aula van het crematorium? Vrolijk verlaten wij om 08.15 het pand en dwalen de mist in. Het is koud en sprookjesachtig en we koersen af op de Nederlandse grens. Na een stop bij een grote praathut inclusief vuilnisdepot in Hesingen bereiken we bij een grote kei de landsgrens. De schaapjes wachten ons al op. Nu komt er een fenomenaal stuk natuur: het Springendal nabij Ootmarsum. Houten vlonders, heldere beken, verstilde hei, donkerbruine eekhoorntjes en hardlopers in gele vestjes. 

En het mooiste moet nog komen: er komt een man met telelens op ons pad en die spreekt ons later bij een bankje bij een grafheuvel aan. Hij heeft ons op een brede boslaan vanuit de verte gefotografeerd. Of hij ons emailadres mag hebben, zodat hij ons het resultaat kan sturen... 

We zijn blij dat we het hebben gedaan, want een paar uur later - wanneer we in verschillende treinen zitten- bereikt zijn mail ons. Het resultaat hieronder. Wat een onverwacht cadeau!

In maart hopen we terug te keren naar de Markt in Ootmarsum om het Noaberpad verder te belopen. Maar deze driedaagse hebben we weer in the pocket. En onze kiekjes vallen in het niet bij dit prachtige plaatje, dat symbool staat voor al onze wandelingen!

 

let op het vogelhuisje!

Ringe - Uelsen (25 km)

 Gelopen op vrijdag 25 november 2022 met Emmeke

Met volle rugzakken lopen we om 08.15 het hotel in Ringe uit, op weg naar het volgende Duitse hotel, in Uelsen.

Wederom een ja-knikker op ons pad. En even later een busje met een geoloog die bijzondere boringen doet. We pauzeren op een - volgens het boekje- vreemde zitplek, maar hebben nog niet ontdekt wat er vreemd was aan dit bankje. Het landschap begint nu even wat heuvelachtiger te worden na alle vlakke kale akkers. Een fazant vliegt gakkend (?) over. 

Het is nog even gezellig kicken in Uelsen van 15.00 uur tot 15.55 uur. En bepakt en bezakt komen we binnen in het Waldhotel. Daar blijkt een Veranstaltung voor whiskey-drinkers en daarom kunnen wij niet in het restaurant terecht. Ook de lokale sportkantine Olympia heeft geen fastfood. Dan maar bellen met pizzeria Istanbul, maar dat is ook niet even snel gedaan. Uiteindelijk eten we op de morsige kamer onze pizaatjes op en klagen niet. Wat zijn we er heerlijk tussenuit deze dagen.