Lonneker - Oldenzaal (15 km)

Gelopen op zondag 24 september met Emmeke (route)

Een driedaagse was het dit keer! De laatste kilometers van het Overijssels Havezatepad hebben we voor vandaag bewaard. We komen maar niet op gang, want met het OV is het een hele tocht van Haaksbergen naar Lonneker op een zondagmorgen. We betalen het buskaartje van een vrouw met kleuter en na deze goede daad strijken we neer op het terras van Lonneker tegenover de kerk en tussen de mountainbikers. Het is een mooi terras met glas in lood aan de dakgevel. Pas na de koffie, het is inmiddels rond twaalven, beginnen we te wandelen.

De herfstkleuren zijn weer prachtig.
Wanneer we bij Oldenzaal komen herkennen we opeens een plek waar we met het Marskramerpad ook liepen. Wat leuk!! Nu staat het mais hoog, maar bij de boerderij blaft dezelfde hond..
In Oldenzaal worden we onthaald en rondden we het pad af bij de Plechelmusbasiliek. Jammer dat er geen mooi bordje op het station is dat aangeeft dat wij de finish van het 300 km lange Overijsselse Havezathepad hebben bereikt.
Ondertussen hebben we plannen gemaakt voor het volgende pad. Dat wordt het Nederlands Kustpad deel 1: van Hoek van Holland naar Sluis. 

Boekelo - Lonneker (18 km)

Gelopen op zaterdag 23 september met Emmeke (route)

Na een heerlijk diner en overnachting in Haaksbergen Bij de Watermölle, zijn we rond 09.30 uur weer op de plek waar we gisteren eindigden: bij Joost in Boekelo.
In de supermarkt is geen koffie, dus gaan we vrolijk op pad, hopend op een rustpunt.
Na vijf kilometer is het zover. Tegenover het station Drienerlo van Enschede is een grote bioscoop. In de popcornlucht eten wij er ook maar ons broodje bij, want het gebak is nog niet ontdooid. Wat leuk om even later over de campus te lopen van de Universiteit Twente. Eerst langs de universiteitsgebouwen (met het bekende torentje in de vijver). En even later langs de studentenflats. Hoe landelijk liggen de flats tussen oude bomen, met veel soorten paddenstoelen.
We kuieren rustig aan. Maar dan ineens wordt het pad wel heel smal. Hier is geen tijden iemand geweest. De brandnetels zijn net zo hoog als wijzelf. Oef. Geen omweg mogelijk dus armen omhoog en vooruit stiefelen. Dat net doorstaan, wanneer we over een pad moeten die een en al modder is. Een troep koeien is hier vaker doorheen gegaan. Dit kan echt niet, we zakken weg! Dan maar over het prikkeldraad en door het weiland onze weg vervolgen.
We eindigen vandaag in Lonneker. De bus brengt ons terug naar Haaksbergen. Dat is een lange route door de wijk Roombeek en langs Usselo.
Vanaf de bushalte is het nog veertig minuten teruglopen naar het hotel. Vanavond eten we bij Buffalo Bill.

Delden - Boekelo (15 km)

Gelopen op vrijdag 22 september 2017 met Emmeke (route)

We reizen na negenen, dus wandelen pas na twaalven. Dat kan makkelijk, want we "hoeven"maar 15 km op deze stralende nazomerdag.
Bij het perron van Delden staat een indrukwekkend monument/ kunstwerk ter nagedachtenis aan gedeporteerde Joden in Delden.

We steken het Twentekanaal over, langs de Flierweg, en langs een mooie Joodse begraafplaats.
Op de grond in het bos zijn overal eikels. Nu is het gelukkig windstil en horen we maar af en toe een gezellige 'plok''. De grond is veel zandweg. Dat loopt lekker. We passeren wat boerderijen met of zonder erfhonden.

Koffie komen we niet tegen onderweg..En bij een pauzeplek worden we van de voeten gereden door een tractor. Na een ommetje van 15 km zijn we bij eindpunt Boekelo. We strijken neer op het terras van Joost. Happy hour.

Diepenheim - Delden (33 km)

Gelopen met Emmeke op woensdag 28 juni 2017 (deel van deze route en deze route)

Met de geluidsopname van de pastoor uit Balestrand nog in de oren staan we op. B&B eigenaar Paul is voor ons vroeg opgestaan om eitjes te koken en poffertjes te bakken. Met een vijfdelig couvert ontbijten, dat heb ik nog niet veel vaker gedaan.
We lopen net 200 meter buiten wanneer het begint te plenzen. Direct de poncho's aan en gelukkig loopt de route merendeels door het bos. Twee hazen staan op hun achterpoten in het veld. Van kasteel Warmelo zien we alleen de oprijlaan achter het hek. Even zwaaien. Wat blijkt Diepenheim een leuke plaats, zeg. Nu om half 9 is alles nog dicht, maar echt wel een plaatsje om nog eens te bezoeken met alle ateliers.
De rest van de route komen we niet meer in de bebouwde kom. Het is een en al geslinger over bospaden. Geweldig mooi traject. Her en der staat een havezathe (zoals Wegdam en Weldam) met mooie tuinen erom heen.
De koffie die we hebben overgegoten in de thermoskan helpt ons uit onze dip. Uitzicht op hooiberg. Het is net even droog. En de rode zitlappen zijn inmiddels goud waard.

We wandelen een stuk langs het Twentekanaal, gaan onder een spoorbrug door en dan boffen we: pannenkoekenrestaurant De Markenrichter is open! Eentje met spek en eentje met kaas graag.
Daar kunnen we weer goed op lopen. We hebben een kort praatje met een stel dat het Overijssels Havezatepad in de andere richting loopt. Zij lopen een week achter elkaar. Zonder bagage..?
Wij lopen inmiddels langs het Kanaal naar Almelo. Hier liepen we met het Marskramerpad ook! Pauze bij een picknicktafel. Ja, elk uur nemen we nu wel een pauze. Maar de spieren en hielsporen houden het nog goed. En met gezang houden we de stemming erin. Een roofvogel vliegt op in het donkere bos.

Het laatste stuk is door het landgoed Twickel. Hier stroomt de Twickelervaart naar de Regge. Bij de watermolen een laatste stop en dan zijn we ineens bij station Delden. De trein naar Zutphen komt er juist aan. In onze poncho's zitten we stinkend tussen de forenzen. De ramen beslaan onmiddellijk.  Veel zandpaden gehad vandaag, dus de wandelschoenen zien er niet uit. Allemaal bijzaak, wij hebben onszelf heerlijk vermaakt.

Rijssen - Diepenheim (28 km)

Gelopen op dinsdag 27 juni 2017 met Emmeke (deel van deze route en deze route)

Vanaf Deventer reizen we samen. De Albert Heijn in Rijssen weten we nog blindelings te vinden, al is het een flink aantal weken geleden dat we hier onze vorige tweedaagse op het Overijsselse Havezathepad (noordwaarts) startten. Nu klopt het weer en gaan we zuidwaarts. B&B De Ziel nabij Diepenheim is geboekt. En we stoppen de tapashapjes in de rugzakken.

Een dorp via een aftakroute zien te verlaten kost altijd meer tijd dan ik wil. Maar daarna zijn we dan ook gelijk in de natuur: gemengd bos. Dennenappeltjes op de grond en modderige wegen.
Het Leemspoor in Rijssen is een echte ontdekking, die we delen met het thuisfront.

Met 'commando afwikkelen' is onze tweedaagse een serieuze training aan het worden voor de Nijmeegse Vierdaagse over drie weken. We testen de teensokken en antiblarensokken en we vinden dat we een militaire oefening doen met minstens 7 kg bagage op de rug.

Ondertussen passeren we het ene na het andere kasteel en volgen we trouw de roodwitjes. Om ons heen blijft het maar frisgroen. Soms een tarweveldje tussen de bomen, meestal een maisveld. Oude boerderijen met zwartgeteerde planken boven de halfronde deuren, die een enkele keer van glas zijn. Veel paarden en veulens, koeien en kalveren. Kortom: we zijn er helemaal uit.

B&B De Ziel vinden we zonder problemen. We zijn niet de enige gasten. Maar wel de enigen die 's avonds niet naar een restaurant gaan. We hebben het erf voor ons alleen wanneer we aan de picknicktafel onze tapashapjes gebruiken. De regen tikt op de parasol, en de boerderijhonden bedelen om een hapje. De zwarte haan blijft op afstand en de Barnevelder kippen scharrelen lekker rond. Dat wordt morgenochtend een kakelvers eitje.