Bolsward - Harlingen (21 km)

 Gelopen op zaterdag 11 mei 2024

Het is landelijke molendag. Maar daar merk ik weinig van in Friesland. Het lijkt hier meer landelijke motor-dag. Oldtimers, dat dan weer wel.

Ik start aan de westkant van Bolsward, waar ik onder aanmoediging van een luid kikkerconcert via de watertoren het stadje verlaat. Even snel langs het industrieterrein en dan het open veld in. Grotendeels over fietspaden, en af en toe over grasdijken. En zelfs nog een heel klein stukje bos voor ik in het eerste dorp kom: Witmarsum. Het café is er helaas dicht. Wel een mooie molen (toch!) en een kerktorentje achter de boomtoppen. Aan de rand van het dorp plof ik op een bankje neer. Even opnieuw insmeren met zonnebrand en daarna koers zetten naar Arum. Dat ken ik alleen van een stempel in zangpartituren ;-). Er wordt gehooid op het land en de lammetjes zijn er schuw. Kanoërs varen net onder een bruggetje door waar ik overheen loop. De kerk van Arum is ook weer echt Fries, met een mooie tekst bij de deur aangeplakt. Door de dorpsstraat komen 300 oldtimers voorbij, zowel auto's als motoren. De herberg/ het café is ook hier gesloten.

Ik maak het mezelf makkelijk en neem een korte shortcut waardoor ik 3 km verder bij het hotel Grutte Pier in Kimswerd ben. Het terras zit vo met fietsers. Maar even binnen een bakje koffie drinken is minstens zo fijn. Daarna is het nog maar 2 km voor ik weer bij het Ijsselmeer ben. Deze route liep ik vier jaar geleden ook. Noordwaarts richting het volgende Elfstedenstadje: mijn negende al! Er wordt gezwommen en gezond op het strand. En in de verte klinkt de scheepstoeter van de boot naar Terschelling of Vlieland. Vijf dagen geleden zal ik nog op Ameland! Ik haal even een salade bij de Aldi voor in de trein terug. Harlingen op zaterdagen - daar weet ik alles van. Fijn weer! De stempel opgehaald bij grand café Levels. 

Via de veerhaven naar station Harlingen Haven. Ik neem geen tijd meer om de fontein van de potvis (weer) van dichterbij te bekijken. Liever stap ik de trein in voor de lange terugweg. Nagenietend.

Rondwandeling Arnhem Zijpendaal (9km)

 Gelopen op Hemelvaartsdag 9 mei 2024 met Nico, Christiaan en Saskia

Dauwtrappen is het niet. Maar toch wel een ochtendwandeling. Vanuit uitgang Sonsbeek van Arnhem.En goed getimed, want het terras van de brasserie gaat om 11 uur open, precies als wij langs lopen.Verder is het net een Alpenwandeling, inclusief waterval. De trap naar de Rijnkade is een ladder geworden...

 

Ameland, Nes - Sjoerd (10 km)

 Gelopen op maandag 6 mei 2024 met Petra

Logistiek gezien hebben we een puzzel. En we leggen hem: met de bus naar de Veerhaven. Bagage in eht depot bij de fietsverhuur Kiewiet. Een tandem huren. Petra op de fiets en ik wandelend naar Sjoerd. Op drie plekken op de route even meeten: bankje met zicht op de wadden bij vloed, het centrumpje van Buren en bij Het Strandhuijs. Petra hielen krijgen even rust, en ik stap in mijn eentje de laatste tien kilometer van het Waddenwandelen op Ameland. Op een bankje naast Strandtent Sjoerd eten we een broodje. Het lijkt hier wel een tekening van Charlotte Dematons: de vlieger, een zandkasteel, een gele tandem, de golven, de meeuwen, de vrouw in bloemetjesjurk en ga zo maar door. Nu stappen we samen op de tandem. Weer een heel nieuwe ervaring. En de slappe lach natuurlijk. We doen de echte afsluiting in Nes met/zonder een softijsje. De tandem inleveren, de backpack op en w\achten op de boot die vertraging heeft. We doden de tijd met de brainstorm over een wadden-ontstress-arrangement. Vanaf de boot scoren we nog de zeehond van onze bingo. De terugreis voelt alsof we op vliegreis zijn en op Schiphol landen: er wordt op ons gewacht in Holwerd..!

Ameland, Buren Strand - Hollum (17 km)

 Gelopen op zondag 5 mei 2024 met Petra

In de ochtend blijven we rustig thuis. Pas na de lunch komen we met twee bussen bij strandtent Sjoerd. Eerst koffie met Amelander appelgebak. En dan westwaarts lopen door de duinen. Een fazant. Het zwanenwater lijkt Canada wel. Een feeëriek stukje bos bij de Ballumerduinen, waar we gisteren de boswachter ontmoetten. Hier dansen 's nachts elfjes, en picknicken kabouters. Nu krijgen er gansjes zwemles. En even verderop op het open veld dutten de kalfjes. Zijn al die vogels zilverplevieren? We worden aangezien voor vogelaars, maar moeten het antwoord schuldig blijven. De velduil vliegt net weg van de tak, voordat ik hem kan zien.

We nemen koffie bij de strandtent en gaan dan het prachtigste stuk natuur in: de groene stranden. Zo om half 5 loopt hier helemaal niemand. Links duin, rechts kwelder/broedgebied en rechts in de verte de zee. Kiekendieven boven ons. Maar de zandweg/het graspad wordt natter en natter. Feitelijk wordt het een sloot. Wat nu?? Kunnen we ergens doorsteken? In de duinen loopt een parallelpad. Dat gaat even goed. Volgens het gidsje moeten we naar links via plankieren. Maar dat is een rivier nu! Dan toch maar terug? Of proberen we een legale weg in de duinen te vinden? Er hangt een bordje dat dit pad De Corridor heet. We durven het aan en het pad is vrij duidelijk. Bij een paaltje met een tam konijntje proberen we alsnog door te steken. Maar ook hier stuiten we op water. We staan besluiteloos stil. En dan uit het niets: HOEMP HOEMP. Daar hoor ik van het eerst in mijn leven onmiskenbaar de roerdomp! Hij laat zich niet zien. Maar wat gaaf is dit. Met de dopamine in het lijf lopen we dus "gewoon" door. In het ergste geval moeten we via het strand lopen, als het echt niet lukt het Engelsmanduin te doorkruisen. En zo geschiede. 

We blijven aan de goede kant van de bordjes met Pas op, Drijfzand. Hier is nog steeds werkelijk niemand. We hebben al twee uur niemand gezien. Het lijkt een maanlandschap waar we nu zijn. dan toch in de verte de vuurtoren. Dit gaat goed komen. Al zijn die laatste kilometers op de Oranjeweg op het randje van leuk. De karakterkilometers. Thuis warmen we een restje op en kijken Dwars door de Lage Landen.