Nessersluis - Abcoude (13 km)

Gelopen op woensdag 26 juni 2019 met Jan (route)

Deze etappe is waanzinnig mooi. Bijna niets verhard, afwisselend, en midden in de natuur. Botshol is een vogelreservaat. Vandaag gaan we op zoek naar de roerdomp. Oren en ogen open. We zien en horen veel vogels, die er verdacht veel op lijken. Met wat fantasie dan.

Of het nou aan Botshol ligt, of aan de Tomtom, maar ons startpunt van vandaag - het pontje bij Nessersluis- is bijna onvindbaar. Dus maken we ook nog wat autokilometers over kronkelige dijkjes. Er is ook nog horeca geopend onderweg. Bij café Bon zitten we buiten voor een lunch. Gelukkig tikt de thermometer vandaag geen 35 graden aan, zoals gisteren. Ik trek op het terras zelfs even mijn vest aan. Nog maar 2 etappes te gaan en dan zit de Stelling van Amsterdam voor mij er alweer op. Inmiddels loop ik simultaan ook het Waterliniepad en daar ben ik inmiddels bij kasteel Rhijnauwen. Het duurt gelukkig nog wel even voordat ik in Dordrecht ben.

Zoeterwoude Rijndijk - Alphen aan de Rijn

Gelopen op dinsdag 18 juni 2019 met Emmeke (deel van deze route)

 Met bus 400 naar Zoeterwoude La Place, waar we altijd al naar binnen wilden.
Dan verdwalen in Zoeterwoude zelf, maar verderop op de route nergens meer. Dat kunnen wij in het Groene Hart!
We wandelden hier eerder, maar in in een andere richting, seizoen en stemming.
De boomkwekers kunnen er wat van, zelfs de buxus doet het hier. We willen niet weten hoe dat kan.

Een uitgebreide stop bij Jeu de Boer op het terras met tosti, ijs en koffie en spa. Daarna door een weiland met stieren en koeien en kalveren. Ook dat kunnen wij. De geur van gemaaid gedroogd gras. Nog een rode en en blauwe wipmolen, Hollandser kan het niet.

Nederhorst den Berg - Nieuwersluis (9km)

Gelopen op zondag 16 juni 2019 met Nico (deel van deze route)

Wat in het vat zit verzuurt niet. Wie wat bewaart die heeft wat.
Vandaag hijsen we de fietsen achterop de auto en rijden naar de vrouwengevangenis in Nieuwersluis. Met de fiets gaan we naar het startpunt in Nederhorst den Berg. We herkennen de ventweg. En dan gaan we teruglopen. Voor 80% is het de route die we zojuist in de andere richting hebben gefietst. Maar gelukkig ziet het er van de andere kant heeeel anders uit.

De ene tuin is nog weelderiger dan de ander. Met hortensia's en pruimenbomen. Met oprijlanen en toegangspoorten. En met namen als Oud en Over en Vreedenhorst. De sloepjes liggen aangemeerd aan de kade van de Vecht. En er zijn ook veel gezelschappen in de sloepjes onderweg. Ook veel racefietsers trouwens op deze zondagmiddag.
Vreeland en Loenen aan de Vecht  zijn de twee dorpen die we passeren. Bloemetjes aan de bruggen. Een leuke stop hebben we bij de Mijndense Sluis. Op het terras kijkt iedereen naar de bootjes die op en neer gaan in de sluis.

De bui waait weg naar het noorden. Wij boffen maar weer.

Meppel - Hoogeveen (28 km)

Gelopen op vrijdag 14 juni 2019 met Wendeline (route en deze route)

Meppel is leuk. Schouwburg Ochterop en de winkelstraten.
De synagoge is er niet meer. Er hangt een schilderij aan een muur in een steeg. Het monument voor de Joodse slachtoffer is indrukwekkend.
Wij lopen hier toch maar weer in vrijheid vandaag. We kunnen er niet vaak genoeg bij stilstaan. In gedachten. Want de voettocht gaat door. Langs een weiland met sloot en tig ooievaars. Langs een voormalig tolhuisje. Veel over fietspaden vandaag.
Halverwege pauzeren we op het terras van Boschzicht in Echten voorbij Koekange. Mannetje 1 en 2 staan er net op met het Westerborkgidsje in de hand. We nemen een lange stop. De zon heeft de miezer verdreven en wordt nu echt warm.
Hier in Drenthe denken we ook terug aan onze meerdaagse op het Pieterpad bijna acht jaar geleden alweer..

We denken ook vast vooruit over hoe we de laatste twee etappes zullen inplannen, met tijd genoeg voor een bezoek aan het herinneringscentrum in Westerbork. Maar eerst hebben we nog de kilometers tot Hoogeveen te gaan. We zien een bruidspaar bij een hip busje, we worden 'jongelui' genoemd, en we verdwalen een beetje tussen mannetje 1 en mannetje 2. Het is een lange etappe. Maar natuurlijk helemaal niks in vergelijking met wat bijvoorbeeld beschreven is in het boek dat we allebei onlangs lezen: De experimenten van Marion Pauw. Wij lopen hier uit eigen vrije wil, in wandeloutfit en gezond. Wij klagen al nooit over een pittige wandeling, maar al helemaal niet op dit pad. Het is 100% genieten en 100% gedenken. Een bijzondere ervaring, dit pad.