Sleen - Coevorden (21km)

Gelopen op zaterdag 7 januari 2012 met Guus (route)

Deze etappe hebben we al weken geleden gepland. Is het verstandig om hem door te laten gaan? Sommige dijken in het Noorden staan op springen. Er is zoveel water gevallen  de afgelopen tijd dat de sloten en rivieren overlopen. Ook vandaag lijkt het niet droog te blijven. Maar echt hevige stortbuien worden ook niet verwacht.

Deze etappe wordt op alle blogs die ik heb gelezen van andere Pieterpadwandelaars omschreven als het saaiste traject. Bijna alles loop je op asfalt. Eigenlijk geeft juist deze kwalificatie de doorslag om het toch aan te durven vandaag.

We zijn op alles voorbereid, want onderweg is de kans klein dat we iets van horeca tegenkomen. Misschien dat er nog een soort van dorpshuis/voetbalkantine open is op 12 km. Maar daar kunnen we maar beter niet vanuit gaan. Dus de boterhammen, thermoskan en versnaperingen zijn mee. Plus de regenbroek, regenponcho, regenhoes voor de rugzak, en de nieuwe snackpack voor de kaart. Het boekje zelf zit in de rugzak, ik heb kopieën gemaakt.

In Zwolle wacht ik op Guus. Ik drink er al een kop thee in de stationsrestauratie, die morgen dicht gaat vanwege een verbouwing. Ik bel er de regiotaxi die ons vanuit Coevorden naar Sleen zal brengen. Dat is weer wat nieuws voor mij. Je moet hem een uur van tevoren bellen en schijnt dan klaar te staan. Ik ben in elk geval niet de enige die van het bestaan weet. Er zijn 5 wachtenden voor me, meldt de telefoonstem.

Dan stappen Guus (met portemonnee ;-) ) en ik in de trein naar Emmen. Drie kwartier later zijn we bij Coevorden en zwaaien we vriendelijk naar de taxi-chauffeuse die haar schoenen voor ons aan het poetsen is. Ze is blij dat ze is opgeroepen. Januari is de rustigste maand voor de regiotaxi. Alle familie heeft elkaar al gezien met de feestdagen, dus de ouderen met een WMO-pas reizen even niet.En de Pieterpadwandelaars maken in andere maanden veel gebruik van de regiotaxi op dit traject, maar wie gaat er nu met dit weer op pad? Wij dus. En we informeren vast of zij ons in geval van nood ergens kan komen oppikken. Er hangen nu namelijk enorme zwarte wolken boven Sleen.

We hebben al lang besloten de lol ervan in te zien. Dus gehuld in regenponcho starten we om half 12 de wandeling. (het blijft een rare hobby, want onze wekkers gingen af voor 7 uur). De plaatselijke jongenshardloopploeg (het lijkt wel de reclassering) groet ons allemaal. In kruiwagens staat het oud-papier klaar.

We lopen het dorp uit en volgen de markeringen. Lange rechte wegen, plat kaal landschap. Met prachtige wolkenpartijen. Het waait af en toe best hard. Het stukje onverhard pad, dat er toch is, is één grote water- en modderpartij. Maar we glijden niet uit en zakken niet al te diep weg. We lopen soms naast het pad, schuifelen bukkend langs kale struikentakken en ...genieten ervan!

Het volgende stuk langs de Verlengde Hoogeveense Vaart is weer geasfalteerd.

We stoppen af en toe om regenponcho en regenbroek aan of uit te trekken, waarbij ook vandaag weer geldt: zodra je eindelijk je regenspullen aan hebt is het inmiddels droog geworden. We maken een korte stop op een bankje in het pittatoreske Den Hool.

Even later steken we de spoorwegovergang Emmen-Coevorden over.

De meevaller van vandaag is dat het dorpshuis van Dalerveen halverwege open is! Hier worden we weer lekker warm en kunnen twee keer naar de wc.

De plaatselijke ijsbaan van Dalerveen is ondergelopen en het water wordt er weggepompt.

Later volgt toch ook nog een stuk onverhard en glibberige grasdijkje, waardoor we hier langzaam en behoedzaam moeten lopen halverwege een helling. Het wordt inmiddels schemerig. En als we in Coevorden het park inlopen duurt het even voor we de watertoren ontdekken.

In stevige pas lopen we naar het station. We zien nog wel het mooie kasteel van dit vestingstadje, maar gaan het niet van dichtbij kijken, omdat we toch wel graag de trein van 17.24 halen. En dat lukt. In de trein pellen we alle natte plunje weer af en zijn we trots op ons zelf dat we het al met al zo goed gedaan hebben vandaag!