Met twee auto's gaan Saskia en ik op pad. We pikken Marieke op, en rijden naar Laren. Vanaf daar zijn we binnen een kwartier met 1 auto bij station Holten. Vandaag loop ik mijn nieuwe wandelschoenen in. Het is een koude dag, zo rond het vriespunt. Met weinig wind, en weinig zon.
We lopen door het dorp Holten en zien bij een woonhuis al de eerste Pieterpad-wegwijzer, waar ook jam gekocht kan worden. We zetten onze wandeling voort onder de noemer 'mindfulness'. We gaan al onze zintuigen op scherp zetten om deze etappe te beleven.
De koude lucht voelt fris op mijn wangen. De nieuwe schoenen nog een beetje stug aan mijn wreef. De vogeltjes fluiten. De bemodderde velden hebben soms een heel dun laagje ijs. We zien geen andere Pieterpadwandelaars, wel veel hondenuitlaters op de route. Op de erven is het - behalve wat hondengeblaf- rustig. Een boer op een fiets met een rood hoofd en een pet op, groet ons onverstaanbaar. Kleine roofvogels hangen boven de weilanden. Het water uit de veldfles is ijskoud op de tong. Met het zelfgebakken brood met oude kaas erop is het een echt winterse tocht.
Een primeur op mijn Pieterpadtocht: drie reetjes springen door een weiland, in de buurt van de A1.
'In het nu' wandelen is een uitdaging voor ons. Want al pratend heb je het toch over verleden en toekomst. En daardoor missen we twee maal een afslag. Geen ramp, we lopen al met al nog een kilometertje erbij. Ik moet goed luisteren of Saskia of Marieke iets vertelt, want ook hun stemmen zijn identiek.
Het stuk langs de Schipbeek met de dubbele beukenrij is fantastisch mooi.
De laatste kilometers gaan over het landgoed Verwolde. Ook hier zetten we in op mindfulness en focussen op details.
Het huis Verwolde herken ik nog vaag van een personeelsuitje van jaaaaren geleden.
Saskia en ik doen ook nog het omweggetje naar de dikke boom van Laren, terwijl Marieke achter een dunnere boom een plasje pleegt.
Via de villa Het Binnenhof, voorheen een pastorie, bereiken we na drie en een half uur Laren. Het hoofd leeg, de voeten warm. Wat wil je nog meer? Hooguit uitzien naar de volgende Pieterpadwandeling: over vier weken staan de drie volgende etappes in Gelderland op het programma.
Op de terugweg zie ik - net als vanochtend op de heenweg- een grote roofvogel aan de kant van de snelweg zitten. Alle inheemse roofvogels van Nederland schijnen in het gebied rond Holten voor te komen. Weer wat geleerd. En makkelijk te onthouden dat ze hier allemaal voorkomen, want: niet alleen erover gelezen, maar met eigen ogen gezien! Ze kunnen onderscheiden is een tweede...
Thuis onder de douche valt mijn oog op de tekst op de fles Kneipp-Jojobazeep: inspireert en verfrist de zintuigen!
1 opmerking:
Het was een fijne, leuk om een stukje Pieterpad mee te lopen!
Liefs Saskia en Marieke
Een reactie posten