Gelopen op vrijdag 25 september 2020 met Annemieke
Het had tot Harderwijk moeten worden vandaag, maar de markering was zo slecht, dat we teveel kilometers maakten. En er moest een trein gehaald. Gelukkig ligt Ermelo dan ook een soort van de op de route.
Het is koud trouwens, we missen voor het eerst handschoenen. Maar niet getreurd. Kasteel Vanenburg is open en daar zitten we sjiek de fiebel onder een art nouveau glazen plafond met een warm drankje bij het raam. Wat een geweldige bomen in deze tuin. En daar dat prieeltje! Echt iets voor een trouwlocatie. De woorden nog niet uitgesproken of daar arriveert een bruid en bruidegom. Zij in het lang wit, met witte sneakers. Een nieuwe trend? De bruidsjonkers van een jaar of zes stormen bij ons het restaurant in, inclusief corsage.
We lopen grotendeels over verharde paden. En toch missen we de markering. Overal heet het hier Telgterweg of Nijkerkerweg. We lopen zowaar een rondje om weer bij de openbare school in Ermelo uit te komen. Dan maar gewoon pauzeren bij bakker van Bentum op het terras.
Geen uil gespot, welk Schotse Hooglanders in een wei als het gewone koeien zijn. Er wordt hard gereden op de provinciale wegen, maar we bereiken veilig het psychiatrisch centrum Veldzicht. Uit liefde voor onszelf zetten we Harderwijk uit ons hoofd en eindigen bij station Ermelo. Nog tijd voor een zorgeloos theemoment bij café Peacocks, waar ik al eerder zat met het Westerborkpad. De etappe Ermelo- Harderwijk bewaar ik gewoon voor een volgende keer. Terug met de trein en daarna de auto in. En net als eergisteren begint het te regenen zodra ik weg rijd. Hoe is het mogelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten