En dat je dan extra blij wakker wordt en je opeens realiseert waarom: vandaag de start van een nieuw Lange Afstands Wandelpad! En dat de vreugde dan wordt verhoogd wanneer je de gordijnen open doet: het heeft gesneeuwd!
Natuurlijk is na drie uur reistijd niets meer van de sneeuw te zien, maar dat mag de pret niet drukken. Het is wel huiveringwekkend hoe de weilanden blank staan, en rivieren uit hun oevers treden. Wat zal het ook betekenen voor onze wandeldag vandaag?
Bij Steenwijk start het Pionierspad.. De wandelpaal die ik met Wendeline in 2013 al fotografeerde, ligt (door de storm Dennis omver geworpen?) op de grond. De Markt in Steenwijk is me ook nog vertrouwd. Maar daarna gaan we stadswal op en herken ik het niet meer. Het Overijssels Havezathepad heeft een ander parcours tussen Gierhoorn en Steenwijk. Want, ja, Giethoorn is het einddoel van vandaag.
Prima bewegwijzerd en met maar weinig bochten is deze route. Wanneer asfalt plaats maakt voor graspaden wordt het modderig. Erg modderig. We zakken er flink in weg. En het waait ook. Gelukkig maar, want daardoor drijft die zwarte wolk met 5mm regel in zich net aan ons voorbij.
Het riet in de Wieden en Ribben glanst in de zon. Door de plassen zwem,men witte zwanen en in de verte staan witte zilverreigers. Een grutto vliegt vlak over ons heen.
Giethoorn is verlaten. Uit angst voor het coronavirus. In de rondvaartboot zit maar één stelletje. En in de smalle hoofdstraat komen we welgeteld 8 anderen tegen. Dat is hier doorgaans wel anders!
Bij De Fanfare zijn ze dan ook blij met onze komst. Want ze vervelen zich rot.
De weg naar de bushalte vinden we ook nog en we hebben mazzel, want hij komt er snel aan. Eenmaal in de bus begint het me toch te hozen. Tot Zwolle aan toe - na een overstap in Zwartsluis- zwiepen de ruitenwissers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten