Bij Wezep gaan de spoorbomen vaak open en dicht, dat merken we al binnen vijf minuten. We lopen de goede kant op, want Aafke kent hier de snackbar. We gaan direct de hei op en worden door twee wandelaars geattendeerd op Schotse Hooglanders. Die gaan we niet ontmoeten, want ons pad buigt een andere kant op. De vogeltjes fluiten en een buizerd vliegt boven ons. Een enkele hardloper, en dat is het.
We hebben het tempo er lekker in. De route is een paar kilometer wat minder fraai, omdat we op een fietspad langs een provinciale weg lopen. Pas bij Hattem komen ook omschrijvingen over Joodse bezienswaardigheden. Wat een gruwelijk verhaal van het Joodse echtpaar dat door de ondergrondse is gedood, omdat zij het leven van ondergedoken kinderen, andere onderduikers en alle betrokkenen stelselmatig in gevaar brachten.
Wij lopen hier in vrijheid. We kunnen er niet vaak genoeg bij stilstaan.
Bij de Markt in Hattem pauzeren we. We drinken er in het hoekje bij het raam een koffie op onze vriendschap, die we niet gaan beëindigen ;-) . Langs de chocolaterie verlaten we Hattem richting spoorbrug. De bomen ontluiken en sommige magnolia's zijn al over hun hoogtepunt heen. Een hoentje zit op een eilandnestje. En ooievaars op hun hoge nest.
Aan de overkant van de IJssel loopt het pad gelijk op met het Hanzestedenpad, dat Aafke en ik eerder liepen. Mooi stukje is dat bij de sluisjes. In Zwolle zelf is het veel bekend gebied. We lopen er langs de synagoge en even later langs het huis waar bij de bevrijding tot de verbazing van de buren maar liefst veertien onderduikers de voordeur uit kwamen. Het verhaal met foto's is mooi gearchiveerd in een informatie-brievenbus bij de deur. In het logboekje zien we dat de afgelopen wek bijna elke dag Westerborkpad-wandelaars langs zijn geweest.
Bij Berkum eindigt onze wandeling vandaag. Het was als vanouds. Terwijl het toch al zeven jaar geleden was dat we met zijn drietjes de tweedaagse van het Pieterpad deden..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten