We hadden ook in de vrouwensmars mee kunnen lopen, maar we kiezen voor een wandeling met zijn tweeën.Het nieuwe gidsje in de hand: deze week verschenen. Ik ben de Stelling van Amsterdam én het Waterliniepad al aan het lopen, dus het is handig dat dit nu samen in één vernieuwde gids is opgenomen.
Ook de markering 'in het veld 'is er goed op aangepast. Zelfs de aanvliegroute vanaf station Krommenie is aangegeven. Omdat we onderweg geen horeca tegen zullen komen kloppen we vriendelijk bij de kapper in Krommenie aan met de vraag of we hier de handen mogen wassen. Geen enkel probleem. De bovenliep laten we voor wat het is.
Het Waterland is altijd weer prachtig en zeker vandaag met de ontluikende lente en de doorbrekende zon. Bootjes schommelen aan de oever, een reiger vliegt verschrikt weg, een vrouw controleert de folders in een historisch rustpunt en in de verte razen de auto's over de A9.
We passeren diverse forten die nu voor uiteenlopende doelen worden gebruikt: kazenopslag, muziekoefenruimte, museum...
We klauteren hekjes over om graspaden te nemen, zitten op een kabouterboomstronk bij een verlaten vuurtje en horen en zien scholeksters over de weilanden. We zitten feitelijk vlak bij zee. De route eindigt vandaag bij het Noordzeekanaal, waar grote boten (kunnen) varen. Bij het pontje Buitenhuizen komt de buurtbus naar Zaandam er net aan. Deze busrit is een onverwacht lekker toetje van deze wandeling. Wat een afwisselende route door de buitengebieden van Zaandam rijden we: langs oude haventjes en scheepswerven over bochtige smalle dijken.
Station Zaandam is ook fotogeniek van buiten én van binnen. Spoor 3 is er niet, maar gelukkig hebben wij spoor 4 nodig om weer thuis te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten