De Vierdaagse nadert, dus we gaan een extra lange wandeling
doen. Komt ook goed met de OV-verbinding. De reistijd blijft fors. Maar we
mogen niet klagen: de OV staking is uitgesteld. We kúnnen dus in elk geval op
pad vandaag.
De etappe begint met een hilarische primeur: op ons
langeafstandswandelpad zit een verplicht stuk roltrap! Dat is nog eens
makkelijk op gang komen. Eenmaal boven uit de Kiltunnel, pakken we draad op
waar we ruim twee weken geleden nog maar waren gebleven.
Zwieperdezwiep, door hoog gras en bijna uitglijdend over
schapenkeutels. De grasdijk is lang. Bij gehucht De Wacht komt een mannetje
met stok speciaal zijn voordeur uit voor een babbeltje met ons. Hier lijkt de
tijd echt te hebben stil gestaan sinds de jaren 50. Vervallen schuren, en zo
ver van de bewoonde wereld. Bij Strijensas is al iets meer reuring. Maar op
maandagmorgen is café Nooitgedacht toch echt gesloten, evenals het
jachthavenrestaurantje. Dan maar bij de ophaalbrug op een stenen bank lunchen.
En daar komt ook het stel weer aangelopen dat het Floris V pad doet in 16
aaneengesloten dagen (inclusief vier rustdagen).
Na Strijensas komt een fantastisch stuk natuurgebied met een
kolonie lepelaars in een voormalige polder. De zeehondenplaat ontdekken we
helaas niet. Via de Buitendijk ende Bomendijk lopen we een kaarsrechte weg naar
Numansdorp. Een verlaten friteskar in de berm. Aan weerszijden van de weg staan
de aardappels op het veld. Dit is dus de Hoeksche Waard. Een heel nieuw stuk
Nederland voor mij.
In Numansdorp is dan toch een hele winkelstraat met allerlei
horeca. Bij een delicatessenwinkel zit achterin een lunchroom met de naam ‘de
Verleiding’. Hier gaan we voor een fruitsmoothie. We gaan op pad voor de laatst
12 kilometer. Het is struinen langs het Hollands Diep, een weg banend door
brandnetels. De zon brandt genadeloos op onze niet ingesmeerde halzen..
Het lawaai neemt toe, want we lopen nu parallel aan al het
verkeer over de Haringvlietburg. Maar wat doen onze voeten en benen het
goed! Aan het eind van de brug hebben we
een prachtig uitzicht op de Volkeraksluizen. Het lijkt Madurodam wel. We laten
ons vertellen dat het grootste binnenvaartsluizencomplex
van heel Europa is!
De laatste 2 kilometer naar Willemstad gaan door een luguber
bos. Maar Willemstad zelf is dan weer heel leuk. Hier wil ik nog eens naar
terug en dan wél zitten op een terras aan de haven. Nu lopen we over de
vestingwallen naar bushalte Steenpad. Een keer per uur vertrekt hier de bus
naar Roosendaal. We hebben het goed uitgekiend en hoeven maar een kwartiertje
te wachten. Over een aantal weken hopen we hier weer te starten voor het
vervolg naar Steenbergen. Nu eerst thuis zien te komen en in de zomer genieten
van de Vierdaagse als deelnemer en supporter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten