Het Delfland is mooi. Dat wist ik wel. Maar op een dag als vandaag is het een overtreffende trap.
De geur van het water brengt me terug naar een zomerse dag in mijn jeugd. Gekwaak van kikkers, een meerkoet leert duiken van zijn moeder, familie zwaan zwemt naar de overkant, een fuut gaat kopje onder, de duik van een kiekedief.... je zou bijna gaan denken dat ik een ornitholoog ben.
Welnee, ik google nu even, en de kiekedief blijkt een visdief.
Onthaasten doen we wel. We kuieren over graspaden vanaf Delft Zuid en houden de torens van Rotterdam in het zicht. Pauzemomenten doen we in de schaduw, waar we ons nog eens extra insmeren en de sjaal in de nek goed leggen. Wanneer we over een fietspad lopen worden we weggescholden door een scooterjongen, die zo fel ageert alsof we op de landingsbaan van Ypenburg lopen. En eenmaal in Overschie roept een joch oprecht nieuwsgierig naar Petra of ze aan Ramadan doet. Had gekund, maar de sjaal is puur bescherming tegen de zon.
Er is geen horeca onderweg, maar wanneer we het vragen aan twee dames die net uit de kerk komen, ontkomen we er niet aan: we doen ons bakje koffie samen met de pastoor en een zaaltje vol kerkgangers. Wat een gastvrijheid!
Ik ontdekte al eerder op het Grote Rivierenpad hoe groen de zuidelijke rafelrand van Rotterdam is. Ook die aan de westelijke kant bleek vandaag een geweldige natuurbeleving. Met de sneltram zijn we in een kwartiertje bij de plek waar mijn auto vanochtend al is geparkeerd bij station Leidschenveen. We onthaasten nog even door.
Ik verheug me al op het volgende traject van deze variant van het Grote Rivierenpad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten