Deze etappe is sprookjesachtig. Het is voor 95% onverhard. We komen langs geen enkel dorpje of gehucht. Enkel wat losse huisjes in het bos.
Uit de loof- en dennenbomen drupt gesmolten ijs. Donkere dennenbossen wisselen af met heide- en vennengebied. We lopen in de zon op de grens van België en ontdekken een grenspaal.
Onze fantasie slaat wel op hol in zo'n afgelegen gebied. Want in een afgelegen huis in het bos komt rook uit de schoorsteen. We willen wel graag naar het toilet, maar durven niet aan te bellen. Misschien komt de rook van de wandelaars die vóór ons daar hebben aangebeld en in mootjes zijn gehakt. Aan de kant van de weg zien we een dikke tak aan voor een afgehakt been. En ook signaleren we een witte wolf...
Met twee auto's is de logistiek van deze etappe makkelijk voor elkaar. Het had trouwens ook goed met de bus gekund. Want vanaf eindpunt zwembad 't Sturmke tot het beginpunt ('t Vrijthof in Hilvarenbeek) is het maar 8 km met bus/auto. Wel aan te raden om de wijzigingen uit te printen. Vooral de eerste 5 km zijn verlegd. Overigens wel goed gemarkeerd.
Duidelijk geen horeca onderweg. Maar dat doen we nu maar bij het beginpunt én bij het zwembad (achter het glas zien we een gezinnetje zwemmen, het hoort bij recreatiepark de Hertenwei).
De wandeling is extra leuk, omdat we pas gister op het idee kwamen een etappe in te lassen. 100% geslaagd.
Hilvarenbeek |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten