De halve coupé gaat naar de tentoonstelling over Alma Tadema in Leeuwarden. Maar wij stappen uit in Steenwijk. Onze tweedaagse wordt vast ook kostelijk en enig!
Het bushaltebordje naar Giethoorn is in het Chinees. En er staat een keurig rijtje Aziaten opgesteld.
In Giethoorn is de aanblik zo anders dan toen we daar begin september eindigden. Toen hordes zomerse toeristen, nu verlaten glibberige bruggetjes. Wat wel hetzelfde is: de vrijdagochtend-repetitie bij Fanfare. Een geweldig begin van onze wandeling.
Zonder overdrijven lopen we de komende uren door een gouden landschap." 'k zag het goudgeel graan al op de schoven staan", komt telkens bij me boven (op de melodie van There 's a place for us uit West Side Story).
De lunchstop doen we op een vrij saai bankje. We ontdekken hier de wet van de 100 meter, want 100 meter verderop blijkt een geweldige picknickplek te zijn met uitzicht op het meer.
Het zijn smalle fietspaadjes die langs het water lopen bij Belt Schutsluis. Dat zal op zomerse dagen best eens druk kunnen zijn. Maar nu kunnen we rustig naast elkaar wandelen. Een kopje thee doen we bij café de Waterlelie: een donker hol met opgezette eend en vos, en schlagers door de luidsprekers.
Wanneer het gaat schemeren komen we in Zwartsluis aan. Wat een rare types komen we tegen: een man met keffende hondjes ("Ik liep hier eerder, moeten jullie maar omlopen, mopperkonten") en een spugende slingerende fietser). In de haven van Zwartsluis ligt een voor Emmeke bekende boot met mooie herinneringen: Res Nova.
Nu is het nog maar 5 minuten naar het bowlingcentrum/ motel Zwartewater.
We eten er in de brasserie en kijken er (na herstel van de afstandsbediening door een vriendelijke hoteljongen): Boven de Bergen, een NL drama over het Pieterpad. Kostelijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten