Wie wil verdwalen in een dorp, gaat naar Lunteren. Alle keren dat ik hier kwam - zowel te auto als te voet- zie ik het dorp van alle kanten, voordat ik (de P&R van) het station aldaar bereik. Maar uiteraard ben ik op tijd vertrokken en ben dus nog net op tijd om Wendeline uit de trein te zien stappen.
Een mooie boswandeling vandaag, afgewisseld met stukken bouwland. Coulissenlandschap, weet ik inmiddels. En wie had gedacht dat we langs het Middelpunt van Nederland zouden komen vandaag! Het is nationale spechtendag. In elke bosschage horen we luidruchtig getimmer. En zo leuk om er eentje ook weer te kunnen spotten. Die kop zwiept ie eerst 45 graden achterover, voordat hij zijn snavel in de tak mept.Wat een kopstoten, en in welk tempo!
We lopen langs de nog gesloten horeca De Goudsberg. Het schijnt dat hier van de week een dood varken voor de deur lag, als protest tegen de mogelijke komst van asielzoekers in Lunteren (zo lees ik een dag na onze wandeling in de krant). We beklimmen er de uitzichttoren: helder zicht tot voorbij de witte torens van Barneveld (?).
Onverwacht is er nog een toeristische attractie op de route: een nagebouwde boerderij uit de ijzertijd. Precies zo een als in het Archeon ;-) Bij het Wekeromse zand doen we een geplande shortcut, zodat we alleen kaart 10 uit het gidsje hoeven te doen, in aansluiting op de etappe die we een paar weken geleden liepen. Wat een schone kalfjes staan hier in de wei.
De Lunterense Boer is even later wel open. Tijd voor koffie en een gebakje. Daarna lopen we langs toren De Koepel. Mooi ding, met vast mooie culturele evenementen. Het lijstje dat er hangt is nog de cultuurkalender van 2015. We denken in tien minuten bij het station te kunnen zijn, maar verdwalen weer hopeloos. Uiteindelijk trekken we nog een sprint en zijn we (ruim) op tijd op het perron.
 |
| notarisbank |
 |
| zoek de specht, hij is er echt! |
 |
| Toren De Koepel, Lunteren |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten